نوح ٧

وَ إِنِّي‌ کُلَّمَا دَعَوْتُهُمْ‌ لِتَغْفِرَ لَهُمْ‌ جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ‌ فِي‌ آذَانِهِمْ‌ وَ اسْتَغْشَوْا ثِيَابَهُمْ‌ وَ أَصَرُّوا وَ اسْتَکْبَرُوا اسْتِکْبَاراً

ترجمه

و من هر زمان آنها را دعوت کردم که (ایمان بیاورند و) تو آنها را بیامرزی، انگشتان خویش را در گوشهایشان قرار داده و لباسهایشان را بر خود پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند و به شدّت استکبار کردند!

و من هر بار كه آنها را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوش‌هاى خود كردند و جامه‌هاى خويش بر سر كشيدند و [بر كفر خويش‌] پاى فشردند و هر چه بيشتر بر تكبر خود افزودند

و من هر بار كه آنان را دعوت كردم تا ايشان را بيامرزى، انگشتانشان را در گوشهايشان كردند و رداى خويشتن بر سر كشيدند و اصرار ورزيدند و هر چه بيشتر بر كبر خود افزودند.

و هر چه آنان را به مغفرت و آمرزش تو خواندم انگشت بر گوش نهادند و جامه به رخسار افکندند (تا مرا نبینند و سخنم را نشنوند) و (بر کفر) اصرار و لجاج ورزیدند و سخت راه تکبر و نخوت پیمودند.

و من هرگاه آنان را دعوت کردم تا آنان را بیامرزی، انگشتان خود را در گوش هایشان کردند و جامه هایشان را به سر کشیدند و بر انکار خود پافشاری ورزیدند و به شدت تکبّر کردند،

و من هر بار كه دعوتشان كردم تا تو آنها را بيامرزى، انگشتها در گوشهاى خود كردند و جامه در سر كشيدند و پاى فشردند و هر چه بيشتر سركشى كردند.

و من هرچه دعوتشان می‌کنم تا سرانجام آنان را بیامرزی، انگشتانشان را در گوشهایشان می‌گذارند، و خود را در جامه‌هایشان می‌پوشانند و [در کفر] پای می‌فشرند و سخت گردنکشی می‌کنند

و هر گاه كه ايشان را بخواندم تا آنها را بيامرزى انگشتان خويش در گوشهاشان كردند- تا نشنوند- و جامه‌هاى خود را بر سر كشيدند- تا مرا نبينند- و [بر كفر خويش‌] پاى فشردند و بسى سركشى و بزرگ‌منشى نمودند.

من هر زمان که ایشان را دعوت کرده‌ام تا (ایمان بیاورند و) تو آنان را بیامرزی، انگشتهای خود را به گوشهایشان فرو کرده‌اند (تا ندای حق را نشنوند) و جامه‌هایشان را بر سر کشیده‌اند (تا قیافه‌ی مرا نبینند) و (در فسق و فجور و ظلم و زور بیشتر فرو رفته‌اند و بر کفر) پافشاری کرده‌اند و سخت سرکشی نموده و بزرگی فروخته‌اند.

«و من بی‌قرار، هربار که آنان را دعوت کردم تا برایشان (گناهانشان را) ‌بپوشانی، انگشتانشان را در گوش‌هایشان نهادند و لباس‌هاشان را بر (سرها)شان کشیدند و (بر کفرشان) اصرار ورزیدند و هر چه بیشتر بر کبر خود افزودند.»

و آنکه هر گاه خواندمشان تا بیامرزی برای ایشان نهادند انگشتان خویش را در گوشهای خویش و پوشیدند خویشتن را با جامه‌های خویش و اصرار کردند و کبر ورزیدند کبرورزیدنی‌

نوح ٦	آیه ٧	نوح ٨
سوره : سوره نوح نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«جَعَلُوا أَصَابِعَهُمْ فِی آذَانِهِمْ»: (نگا: بقره / ). انگشت در گوش فرو کردن، کنایه از گوش فرا ندادن، و خود را از شنیدن حق کر کردن است. «إسْتَغْشَوْا»: جامه بر سر کشیدند. جامه بر خود پیچیدن و خویشتن را به زیر جامه کردن، کنایه از نفرت و عداوت است. «إِسْتَکْبَرُوا»: (نگا: نساء / اعراف / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ قَالَ‌ الَّذِينَ‌ کَفَرُوا لاَ... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
• دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
• بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
• اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
• شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
• گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
• اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
• معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
• و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
• اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
• و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
• شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
• روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - دعوت حضرت نوح(ع)، در تمامى دفعات با مخالفت شدید قومش روبه رو مى شد. (و إنّى کلّما دعوتهم لتغفر لهم جعلوا أصبعهم فى ءاذانهم و استغشوا ثیابهم)

۲ - انگشت ها را در گوش ها نهادن و جامه ها را بر سر کشیدن، واکنش معمول قوم نوح در برابر دعوت آن حضرت (و إنّى کلّما دعوتهم ... جعلوا أصبعهم فى ءاذانهم و استغشوا ثیابهم)

۳ - جلب غفران و آمرزش خداوند براى مردم، از اهداف دعوت حضرت نوح(ع) (و إنّى کلّما دعوتهم لتغفر لهم)

۴ - عبادت خداوند، تقواپیشگى و اطاعت از رسولان، موجبات غفران و آمرزش الهى است. (قال یقوم ... أن اعبدوا اللّه ... و إنّى کلّما دعوتهم لتغفر لهم)

۵ - قوم نوح، مردمى حرف ناشنوا و حق ناپذیر (و إنّى کلّما دعوتهم ... و استغشوا ثیابهم) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که جمله «و إنّى کلّما دعوتم...» تفسیر و تبیین براى «فرار» است و تعبیر «انگشت ها در گوش کردن و جامه بر سر نهادن»، مى تواند کنایه از حرف ناشنوى و حق ناپذیرى باشد.

۶ - اصرار و پافشارى قوم نوح، بر مواضع کفرآمیز خویش (و أصرّوا)

۷ - دعوت نوح(ع)، با استکبار و گردن فرازى شدید قومش روبه رو شد. (و استکبروا استکبارًا)

۸ - قوم نوح، دچار خوى استکبار و خودبرتربینى (و استکبروا استکبارًا)

۹ - روح استکبار و خودبرتربینى، سبب حرف ناشنوى، حق ناپذیرى و دین گریزى قوم نوح بود. (و إنّى کلّما دعوتهم ... و استکبروا استکبارًا)

۱۰ - روح استکبار و خودبرتربینى، از عوامل حرف ناشنوى، حق ناپذیرى و دین گریزى (و إنّى کلّما دعوتهم ... و استکبروا استکبارًا)

موضوعات مرتبط

• آمرزش: عوامل آمرزش ۴
• استکبار: آثار استکبار ۹، ۱۰
• اطاعت: آثار اطاعت از انبیا ۴
• تقوا: آثار تقوا ۴
• حق: زمینه حق ناپذیرى ۹; عوامل حق ناپذیرى ۱۰
• دین: زمینه دین گریزى ۹; عوامل دین گریزى ۱۰
• عبادت: آثار عبادت خدا ۴
• قوم نوح: آمرزش قوم نوح ۳; استکبار قوم نوح ۷، ۸، ۹; اصرار بر کفر قوم نوح۶; انگشت به گوش کردن قوم نوح ۲; تاریخ قوم نوح ۵، ۶; جامه بر سر کشیدن قوم نوح ۲; حق ناپذیرى قوم نوح ۵، ۹; دین گریزى قوم نوح ۹; روش برخورد قوم نوح ۲، ۷; صفات قوم نوح ۸; لجاجت قوم نوح ۶
• نوح(ع): اهداف دعوت نوح(ع) ۳; دعوت نوح(ع) ۱، ۲، ۷; قصه نوح(ع)۱، ۲، ۷; مخالفت با نوح(ع) ۱