روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۵۸

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۵۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

روي الحسن بن محبوب عن ابي ايوب عن ابي الورد عن ابي جعفر ع قال :

خَطَبَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ اَلنَّاسَ فِي‏ آخِرِ جُمُعَةٍ مِنْ شَعْبَانَ‏ فَحَمِدَ اَللَّهَ‏ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّهُ قَدْ أَظَلَّكُمْ شَهْرٌ فِيهِ لَيْلَةٌ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ‏ فَرَضَ اَللَّهُ صِيَامَهُ وَ جَعَلَ قِيَامَ لَيْلَةٍ فِيهِ كَمَنْ تَطَوَّعَ بِصَلاَةٍ سَبْعِينَ لَيْلَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ جَعَلَ لِمَنْ تَطَوَّعَ فِيهِ بِخَصْلَةٍ مِنْ خِصَالِ اَلْخَيْرِ وَ اَلْبِرِّ كَأَجْرِ مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ وَ مَنْ أَدَّى فَرِيضَةً مِنْ فَرَائِضِ اَللَّهِ كَانَ كَمَنْ أَدَّى سَبْعِينَ فَرِيضَةً فِيمَا سِوَاهُ مِنَ اَلشُّهُورِ وَ هُوَ شَهْرُ اَلصَّبْرِ وَ إِنَّ اَلصَّبْرَ ثَوَابُهُ‏ اَلْجَنَّةُ وَ هُوَ شَهْرُ اَلْمُوَاسَاةِ وَ هُوَ شَهْرٌ يَزِيدُ اَللَّهُ فِيهِ رِزْقَ‏ اَلْمُؤْمِنِ‏ وَ مَنْ فَطَّرَ فِيهِ‏ مُؤْمِناً صَائِماً كَانَ لَهُ بِذَلِكَ عِنْدَ اَللَّهِ عِتْقُ رَقَبَةٍ وَ مَغْفِرَةٌ لِذُنُوبِهِ فِيمَا مَضَى فَقِيلَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ لَيْسَ كُلُّنَا نَقْدِرُ عَلَى أَنْ نُفَطِّرَ صَائِماً فَقَالَ إِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى كَرِيمٌ يُعْطِي هَذَا اَلثَّوَابَ مِنْكُمْ لِمَنْ لَمْ يَقْدِرْ إِلاَّ عَلَى مَذْقَةٍ مِنْ لَبَنٍ يُفَطِّرُ بِهَا صَائِماً أَوْ شَرْبَةٍ مِنْ مَاءِ عَذْبٍ أَوْ تُمَيْرَاتٍ لاَ يَقْدِرُ عَلَى أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ وَ مَنْ خَفَّفَ فِيهِ عَنْ مَمْلُوكِهِ خَفَّفَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَيْهِ حِسَابَهُ وَ هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ وَسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ إِجَابَةٌ وَ اَلْعِتْقُ مِنَ‏ اَلنَّارِ وَ لاَ غِنَى بِكُمْ فِيهِ عَنْ أَرْبَعِ خِصَالٍ خَصْلَتَيْنِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا وَ خَصْلَتَيْنِ لاَ غِنَى بِكُمْ عَنْهُمَا فَأَمَّا اَللَّتَانِ تُرْضُونَ اَللَّهَ بِهِمَا فَشَهَادَةُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اَللَّهُ وَ أَنِّي‏ رَسُولُ اَللَّهِ‏ وَ أَمَّا اَللَّتَانِ لاَ غِنَى بِكُمْ عَنْهُمَا فَتَسْأَلُونَ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ حَوَائِجَكُمْ وَ اَلْجَنَّةَ وَ تَسْأَلُونَ اَللَّهَ فِيهِ اَلْعَافِيَةَ وَ تَتَعَوَّذُونَ بِهِ مِنَ‏ اَلنَّارِ


من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۵۷ حدیث من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۲۵۹
روایت شده از : حضرت محمد صلی الله علیه و آله
کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۲
بخش : كتاب الصوم
عنوان : حدیث حضرت محمد (ص) در کتاب من لا يحضره الفقيه جلد ۲ كِتَابُ الصَّوْم‏ بَابُ فَضْلِ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ ثَوَابِ صِيَامِه‏
موضوعات :

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۶

حسن بن محبوب، از ابو ايّوب، از ابو الورد از امام ابو جعفر عليه السّلام‏ روايت كرده است كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله در آخرين جمعه شعبان مردم را خطبه كرد، پس خداى را حمد و ثنا گفت، و آنگاه فرمود: آيا اى مردمان همانا كه ماهى بر شما سايه افكنده كه شبى در آن ماه است كه از هزار شب بهتر است، و آن، ماه رمضان است، كه خدا روزه داشتنش را واجب ساخته، و بپا خاستن شبى در آن ماه را به مانند نماز هفتاد شب در ماههاى ديگر قرار داده، و براى كسى كه در اين ماه عملى از اعمال خير و احسان را به قصد تقرّب به خدا بجا آورد، اجرى برابر با اجر كسى كه فريضه‏اى از فرائض خداى عزّ و جلّ را اداء كند مقرّر داشته، و كسى كه در اين ماه فريضه‏اى از فرائض خدا را بجا آورد، به مانند كسى است كه هفتاد فريضه را در ماههاى ديگر بجا آورده باشد، و اين ماه، ماه صبر است، و صبر ثوابش بهشت است، و اين ماه، ماه مواسات و همدردى است، و اين ماهى است كه خدا روزى مؤمنان را در آن مى‏افزايد، و كسى كه در اينجا مؤمنى روزه‏دار را به افطار پذيرا شود ثواب آزاد كردن بنده‏اى را و آمرزش گناهان گذشته‏اش را به پاداش اين عمل دريافت مى‏كند. پس گفتند: يا رسول اللَّه، همگى ما قدرت نداريم كه روزه‏دارى را به افطار فراخوانيم، پس فرمود: خداى تبارك و تعالى كريم است، و به كسى از شما كه قادر نباشدجز با جرعه شيرى آميخته با آب يا شربتى از آب گوارا يا دانه‏اى چند از خرما روزه‏دارى را به افطار بخواند، و تمكّنى افزون از اين نداشته باشد، همين ثواب را عطا مى‏كند، و كسى كه در اين ماه بار تكاليف مملوك خود را سبك سازد، خداى عزّ و جلّ سؤال او را برايش سبك و آسان مى‏سازد. و اين ماهى است كه اوّل آن رحمت، و وسطش مغفرت، و پايانش اجابت دعا و آزادى از آتش دوزخ است. و شما را در اين ماه از چهار خصلت بى‏نيازى نيست: دو خصلت كه بوسيله آن خدا را خشنود مى‏سازيد، و دو خصلت كه خود از آن بى‏نياز نيستند، اما آن دو خصلت كه خدا را با آن خشنود مى‏سازيد، پس شهادت به اين حقيقت است كه معبود حقّى جز اللَّه نيست، و من رسول خدايم. و امّا آن دو خصلت كه شما از آن بى‏نياز نيستيد، پس اين است كه در اين ماه حوائجتان را و بهشت را از خداى عزّ و جلّ بخواهيد، و عافيت را از او مسألت كنيد، و از آتش دوزخ به او پناه بريد.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)