المجادلة ١٤

أَ لَمْ‌ تَرَ إِلَى‌ الَّذِينَ‌ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ‌ اللَّهُ‌ عَلَيْهِمْ‌ مَا هُمْ‌ مِنْکُمْ‌ وَ لاَ مِنْهُمْ‌ وَ يَحْلِفُونَ‌ عَلَى‌ الْکَذِبِ‌ وَ هُمْ‌ يَعْلَمُونَ‌

ترجمه

آیا ندیدی کسانی را که طرح دوستی با گروهی که مورد غضب خدا بودند ریختند؟! آنها نه از شما هستند و نه از آنان! سوگند دروغ یاد می‌کنند (که از شما هستند) در حالی که خودشان می‌دانند (دروغ نمی‌گویند)!

|آيا نديدى كسانى را كه قومى را دوست گرفتند كه خدا بر آنها خشم گرفته است؟ اينان نه از شما هستند و نه از آنها، و به دروغ سوگند مى‌خورند [كه با شمايند] و خود مى‌دانند

آيا نديده‌اى كسانى را كه قومى را كه مورد خشم خدايند به دوستى گرفته‌اند؟ آنها نه از شمايند و نه از ايشان، و به دروغ سوگند ياد مى‌كنند و خودشان [هم‌] مى‌دانند.

آیا آن (منافق) مردمی را ندیدی که با (یهود) قومی که خدا بر آنها غضب کرده است دوستی کردند؟ آنها به حقیقت نه از شما مسلمین و نه از فرقه یهودند و به دروغ قسم یاد می‌کنند (که ما اهل ایمانیم) در صورتی که خود می‌دانند.

آیا به کسانی که قوم مورد خشم خدا را به دوستی گرفتند، ننگریستی؟ اینان نه از شمایند و نه از آنان، و به دروغ سوگند می خورند [که از شمایند] و خود آگاهند [که دروغ می گویند.]

آيا نديده‌اى آن كسان را كه با مردمى كه خدا بر آنها خشم گرفته بود، دوستى ورزيدند؟ اينان نه از شمايند و نه از ايشان. و خود مى‌دانند كه بر دروغ سوگند مى‌خوردند.

آیا ننگریسته‌ای کسانی را که با قومی که خداوند بر آنان خشم آورده است، و نه از شما هستند و نه از آنان [یهودیان‌]، دوستی ورزیده‌اند؟ و آگاهانه به دروغ سوگند می‌خورند

آيا به كسانى ننگريستى كه با مردمى كه خدا بر آنها خشم گرفته است- يعنى جهودان- دوستى داشتند؟ اينان- منافقان- نه از شمايند و نه از آنها، و به دروغ سوگند مى‌خورند [كه ما با شماييم‌] و خود مى‌دانند [كه دروغ مى‌گويند]،

آیا آگاهی از کسانی که گروهی را به دوستی می‌گیرند که خدا بر آنان خشمگین است. اینان (منافقانی بیش نبوده و) نه از شمایند و نه از آنانند. چنین کسانی بگونه‌ی آگاهانه سوگند دروغ یاد می‌کنند!

آیا کسانی را ننگریسته‌ای که گروهی را که خدا بر آنان خشم کرده به دوستی گرفته‌اند؟ آنان نه از شمایند و نه از ایشان و به دروغ سوگند یاد می‌کنند در حالی که خودشان (هم) می‌دانند.

آیا ننگریستی بدانان که دوستی کردند با گروهی که خشم گرفت خدا بر ایشان نیستند ایشان از شما و نه از ایشان و سوگند یاد کنند بر دروغ و خود می‌دانند

المجادلة ١٣	آیه ١٤	المجادلة ١٥
سوره : سوره المجادلة نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٢٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَوَلَّوْا»: به دوستی گرفتند. مراد منافقان است (نگا: حشر / ). «هُمْ»: ایشان که منافقانند (نگا: نساء / . «وَ هُمْ یَعْلَمُونَ»: در حالی که می‌دانند که دروغ می‌گویند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

صِرَاطَ الَّذِينَ‌ أَنْعَمْتَ‌... (۱) مُذَبْذَبِينَ‌ بَيْنَ‌ ذٰلِکَ‌ لاَ... (۰)

تفسیر

• آيات ۱۴ - ۲۲، سوره مجادله
• بيان وصف و حال منافقان : تولى يهود: سوگند دروغ ياد كردن و....
• جنبه هاى مختلف غلبه خدا و رسولان او (كتب الله لاءغلبن انا و رسلى )
• هرگز دوستى با دشمنان خدا و رسول (صلى الله عليه و آله و سلم ) با داشتن ايمانقابل جمع نيست
• مراد از تاءييد مؤ منين به روحى از او
• و بيان اينكه مؤ منان علاوه بر حيات طبيعى از حيات طيبه برخوردارند
• رواياتى درباره نزول آيه : ((كتب الله لاءغلبن انا و رسلى )) حب و بغض فى الله ، وروح ايمان
• مراد از روحى كه خداوند مؤ من را بوسيله آن تاءييد مى كند

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - منافقان، داراى روابط دوستانه با یهودیان (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) «تولّى» (مصدر «تولّوا») به معناى دوست گرفتن است و مراد از «قومى که خدا بر آنان غضب کرده است»، قوم یهود مى باشد.

۲ - اتحاد و همدستى منافقان با یهودیان علیه اسلام و مسلمین (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) دوستى میان منافقان و یهودیان - که مورد عضب خدا هستند - جنبه عاطفى نداشت; بلکه سیاسى و عقیدتى بوده است.

۳ - روابط دوستانه منافقان با یهود، از نشانه هاى روشن و قابل توجه نفاق آنان (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم)

۴ - یهود، ملتى مغضوب و مورد خشم خداوند (قومًا غضب اللّه علیهم)

۵ - برقرارى دوستى میان منافقان و یهودیان، امرى بس شگفت آور (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) استفهام در «ألم تر» تعجبى است.

۶ - منافقان، عناصرى بیگانه، هم با مسلمانان - به رغم ادعاى مسلمانى - و هم با یهودیان - به رغم برقرار کردن روابط دوستى با آنان- (ما هم منکم و لا منهم)

۷ - استفاده ابزارى از دین علیه دیانت حق، از ترفندهاى منافقان است. (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) برقرارى روابط دوستانه با پیروان دین یهود از سوى منافقان، بى تردید براى ضربه زدن به دین اسلام و پیروان آن بوده است. بنابراین منافقان با اظهار علاقه به دین یهود، درصدد نفى دین حق و اصل دیندارى بودند.

۸ - منافقان، به رغم ظاهرشان بر آیین شرک باقى بودند. (ما هم منکم و لا منهم)

۹ - هشدار خداوند به پیامبر(ص)، درباره پدیده نفاق و ترفندهاى منافقان علیه اسلام و مسلمانان (ألم تر إلى الذین تولّوا قومًا غضب اللّه علیهم) استفهام در «ألم تر»تعجبى است; ولى چون خطاب به پیامبر(ص) است، مى تواند دربردارنده هشدار و بیدار باش به آن حضرت نیز باشد. بدین صورت که مبادا مسلمانان از ترفندهاى منافقان و همدستى آنان با یهودیان، غفلت ورزند و ندانند که از کجا ضربه مى خورند.

۱۰ - منافقان، آگاهانه متوسل به سوگندهاى دروغ مى شدند. (و یحلفون على الکذب و هم یعلمون)

۱۱ - توسل به سوگند دورغ، از نشانه هاى نفاق و از ترفندهاى منافقان براى پوشش دادن نفاق و دورویى خویش. (و یحلفون على الکذب)

۱۲ - سوگند دروغ، امرى ناپسند و نکوهیده در بینش الهى (و یحلفون على الکذب و هم یعلمون)

موضوعات مرتبط

• اسلام: توطئه علیه اسلام ۲، ۹
• خدا: هشدارهاى خدا ۹
• دین: سوءاستفاده از دین ۷
• سوگند: سرزنش سوگند دروغ ۱۲
• عمل: عمل ناپسند ۱۲
• محمد(ص): هشدار به محمد(ص) ۹
• مسلمانان: توطئه علیه مسلمانان ۲، ۹
• مشرکان :۸
• مغضوبان خدا :۴
• منافقان: بیگانگى منافقان ۶; توطئه منافقان ۲، ۹; دوستى منافقان ۱، ۳، ۵، ۶; روش برخورد منافقان ۷; سوء استفاده منافقان ۷; سوگند دروغ منافقان ۱۰، ۱۱; شرک منافقان ۸; علم منافقان ۱۰; منافقان و یهود ۲
• نفاق: نشانه هاى نفاق ۳، ۱۱
• یهود: توطئه یهود ۲; دوستى با یهود ۱، ۳، ۶; شگفتى دوستى با یهود ۵; مغضوبیت یهود ۴