روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۷
از الکتاب
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْقِبْلَة
و روي عن عبد الرحمن بن ابي عبد الله :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۳۸۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۱۹
از عبد الرّحمن بن أبى عبد اللَّه روايت شده كه از امام صادق عليه السّلام پرسيده: هر گاه شخص كورى كه نميتواند جهات را تشخيص دهد بر غير قبله نماز گزارد و بعد متوجّه شود تكليفش چيست؟ آن حضرت فرمود: اگر در وقت متوجّه شد نماز را اعاده كند، و اگر وقت گذشته است ديگر اعاده نميكند، راوى گويد: سؤال كردم در مورد شخصى كه نماز بگزارد و هوا ابر باشد، سپس ابر بر طرف و هوا روشن شود و آگاه شود كه بر غير جهت قبله نماز كرده است چه بايد بكند؟ آن حضرت فرمود: اگر در وقت چنين شود نماز را بايد اعاده كند، و اگر وقت گذشته است ديگر اعاده نميكند.