الرحمن ٢٦
ترجمه
الرحمن ٢٥ | آیه ٢٦ | الرحمن ٢٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«عَلَیْهَا»: روی زمین. مرجع (ها) واژه (الارض) محذوف است که از سیاق کلام، مفهوم میگردد (نگا: نحل / ). «فَانٍ»: فانی. دستخوش فنا و نابودی. «کُلُّ مَنْ ...»: (نگا: قصص / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
وَ لاَ تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهاً... (۱) وَ لاَ تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلٰهاً... (۱)
کُلُ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ وَ... (۱) وَ مَا جَعَلْنَا لِبَشَرٍ مِنْ قَبْلِکَ... (۰) يَسْتَفْتُونَکَ قُلِ اللَّهُ... (۲)
تفسیر
- آيا ۱ - ۳۰، سوره الرحمن
- غرض و مفاد سوره مباركه الرحمن
- معناى ((الرحمن )) و اشاره به وجه اينكه در آغاز شمارش نعمت هاى مادى و معنوى ، تعليمقرآن را ذكر فرمود
- مقصود از اينكه خداوند به انسان ((بيان آموخت و اهميت بيان در زندگى بشر
- چند قول ديگر در معناى آيات : ((خلق الانسان ، علمه البيان ))
- مراد از سجده گياه و درخت براى خدا و وجه اينكه آيات دوم و سوم سوره عطف نشده اند
- منظور از رفع سماء و وضع ميزان
- مراد از ((ميزان )) در آيه (الا تطغوا فى الميزان و...)
- مخاطب در آيه : ((فباءى الاء ربكما تكذبان )) جن و انس است
- وجه اينكه در ضمن شمارش نعم الهى از شدائد و نقمت هاى قيامت خبر داده شده است
- مقصود از مشرقين و مغربين و معناى آيه : ((مرج البحرين يلتقيان ...))
- مراد از فناى هر كه بر زمين است و وجه اينكه آن را از جمله نعمتهاى الهى شمرده است
- مقصود از وجه خدا و بقاى آن ، و معناى ((ذوالجلال و الاكرام ))
- منظور از سؤ ال هر كه در آسمان و زمين است از خدا، و معناى اينكه خدا در هر روز در شاءنىاست
- (رواياتى در ذيلبرخى آيات گذشته )
- دو دريا على و فاطمه عليه السلام و لؤ لؤ و مرجان حسن و حسين عليه السلام اند
نکات آیه
۱ - مرگ و فنا، فرجام حتمى و نهایى همه زمینیان (کلّ من علیها فان)
۲ - گذرا بودن فرصت هاى زندگى، تذکرى به انسان در استفاده صحیح و بهینه از آن (کلّ من علیها فان) تذکر خداوند به فناى زمینیان، هشدارى به آنها است که از فرصت حیات بیشترین بهره بردارى کنند و امکانات خویش را در مسیر فانى دنیا هدر ندهند.
۳ - توجه به ناپایدارى زندگى دنیایى، هشدارى به انسان ها در فریفته نشدن به آن (کلّ من علیها فان)
موضوعات مرتبط
- انسان: تذکر به انسان ۲; هشدار به انسان ۳
- دنیاطلبى: اجتناب از دنیاطلبى ۳
- ذکر: ذکر فناپذیرى زندگى دنیوى ۳
- زمین: فرجام اهل زمین ۱; فناپذیرى اهل زمین ۱
- زندگى: فناپذیرى زندگى دنیوى ۲
- فرصت: استفاده از فرصت ۲
- مرگ: حتمیت مرگ ۱