الرحمن ٢٠
از الکتاب
ترجمه
الرحمن ١٩ | آیه ٢٠ | الرحمن ٢١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بَرْزَخٌ»: حاجز. مانع (نگا: فرقان / ). «لا یَبْغِیَانِ»: بر یکدیگر سرکشی نمیکنند و چیره نمیشوند. مراد این است که یکی دیگری را در خود فرو نمیبرد، و آمیخته نمیگردند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيا ۱ - ۳۰، سوره الرحمن
- غرض و مفاد سوره مباركه الرحمن
- معناى ((الرحمن )) و اشاره به وجه اينكه در آغاز شمارش نعمت هاى مادى و معنوى ، تعليمقرآن را ذكر فرمود
- مقصود از اينكه خداوند به انسان ((بيان آموخت و اهميت بيان در زندگى بشر
- چند قول ديگر در معناى آيات : ((خلق الانسان ، علمه البيان ))
- مراد از سجده گياه و درخت براى خدا و وجه اينكه آيات دوم و سوم سوره عطف نشده اند
- منظور از رفع سماء و وضع ميزان
- مراد از ((ميزان )) در آيه (الا تطغوا فى الميزان و...)
- مخاطب در آيه : ((فباءى الاء ربكما تكذبان )) جن و انس است
- وجه اينكه در ضمن شمارش نعم الهى از شدائد و نقمت هاى قيامت خبر داده شده است
- مقصود از مشرقين و مغربين و معناى آيه : ((مرج البحرين يلتقيان ...))
- مراد از فناى هر كه بر زمين است و وجه اينكه آن را از جمله نعمتهاى الهى شمرده است
- مقصود از وجه خدا و بقاى آن ، و معناى ((ذوالجلال و الاكرام ))
- منظور از سؤ ال هر كه در آسمان و زمين است از خدا، و معناى اينكه خدا در هر روز در شاءنىاست
- (رواياتى در ذيلبرخى آيات گذشته )
- دو دريا على و فاطمه عليه السلام و لؤ لؤ و مرجان حسن و حسين عليه السلام اند
نکات آیه
۱ - وجود حایل میان رودها و دریاها، به تدبیر الهى (مرج البحرین ... بینهما برزخ) «برزخ» به حد فاصل میان دو شىء گفته مى شود.
۲ - حایل میان رودها و دریاها، مانع از در آمیختن آب هاى شور و شیرین با یکدیگر (بینهما برزخ لایبغیان) «بغى» به معناى تجاوز از حد خود است; یعنى، حد فاصل میان دو آب مانع از تجاوز آن به یکدیگر و در آمیختن آنها با هم مى باشد.
موضوعات مرتبط
- آب: جدایى آب هاى شور ۲; جدایى آب هاى شیرین ۲
- خدا: تدبیر خدا ۱
- رودها: حایل رودها و دریاها ۱; نقش حایل رودها و دریاها ۲