القمر ٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۴۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

پیش از آنها قوم نوح تکذیب کردند، (آری) بنده ما (نوح) را تکذیب کرده و گفتند: «او دیوانه است!» و (با انواع آزارها از ادامه رسالتش) بازداشته شد.

پيش از آن قوم نوح تكذيب كردند و بنده‌ى ما را دروغگو خواندند و گفتند: ديوانه‌اى طرد شده [از اجتماع‌] است
پيش از آنان، قوم نوح [نيز] به تكذيب پرداختند و بنده ما را دروغزن خواندند و گفتند: «ديوانه‌اى است.» و [بسى‌] آزار كشيد.
پیش از اینان هم قوم نوح بنده ما نوح را تکذیب کردند و گفتند: او مردی دیوانه است، و (با زجر و ستم بسیار که از آنها کشید از دعوت به حق) بازداشته شد.
پیش از آنان قوم نوح [پیامبران] را تکذیب کردند، پس بنده ما [نوح] را هم تکذیب کردند و گفتند: دیوانه است، و جن زده ای است [که آثاری از گزند جن در او می باشد.]
پيش از اينها قوم نوح تكذيب كرده بودند. بنده ما را تكذيب كردند و گفتند: ديوانه است. و به دشنامش راندند.
پیش از آنان قوم نوح انکار پیشه کردند و بنده ما را دروغ‌زن انگاشتند و گفتند دیوانه است و رانده شد
پيش از اينان قوم نوح تكذيب كردند بنده ما را دروغگو شمردند و گفتند: ديوانه است. و [او از دعوت به حق‌] باز داشته شد- به سبب آزار و سنگ‌زدن و تهديد-.
پیش از ایشان، قوم نوح، بنده‌ی ما (نوح) را تکذیب کردند (و دروغگویش نامیدند) و گفتند: دیوانه‌ای است و (از میان خردمندان) رانده شده است.
پیش از آنان، قوم نوح (نیز) به تکذیب پرداختند. پس بنده‌ی ما را تکذیب کردند و گفتند: «دیوانه‌ای است.‌» و بسی زجرکشیده.
تکذیب کردند پیش از ایشان قوم نوح پس تکذیب کردند بنده ما را و گفتند دیوانه است و آزرده شد


القمر ٨ آیه ٩ القمر ١٠
سوره : سوره القمر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أُزْدُجِرَ»: رانده شده است. یعنی به عقیده سست کفار، نوح (ع) چون دیوانه است، عقلاء او را از میان خود رانده‌اند (نگا: التفسیر القرآنی للقرآن) یا جنیان و پریان بدو آسیب رسانده‌اند و از جامعه انسانیش رانده‌اند (نگا: روح‌البیان). یا این که: (وَازْدُجِرَ) جمله مستأنفه‌ای بوده و معنی چنین است: کافران نوح را از تبلیغ رسالت منع کردند و بازش داشتند و او هم چاره‌ای نداشت جز این که بجای تبلیغ به نجاری پردازد (نگا: هود / و و ). اغلب تفاسیر بر عقیده دوم هستند.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قوم نوح، نمونه اى عبرت انگیز از اقوام تکذیب کننده وحى و رسالت در طول تاریخ (من الأنباء ما فیه مزدجر ... کذّبت قبلهم قوم نوح) با توجه به ارتباط این آیه با آیه «من أنباء ما فیه مزدجر»، استفاده مى شود که بیان کفر قوم نوح، از جمله اخبار هشداردهنده قرآن است.

۲ - تکذیب پیامبران از سوى امت هاى حق ستیز، داراى دیرینه در تاریخ; و نه پدیده اى نو و مخصوص کافران عصربعثت (کذّبت قبلهم قوم نوح)

۳ - دلجویى خداوند از پیامبر(ص) در قبال کفر و حق ستیزى دشمنان (کذّبت قبلهم قوم نوح) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که ضمیر «قبلهم» به کافران عصر پیامبر بازمى گردد و در آیات پیشین نیز افعال «إن یروا...» و «کذّبوا» و «اتّبعوا» نظر به ایشان دارد.

۴ - مطالعه تاریخ امت ها و پیامبران گذشته، مایه صبر و مقاومت مبلغان الهى در برابر دشمنان دین (کذّبت قبلهم قوم نوح فکذّبوا عبدنا)

۵ - مقام عبودیت و بندگى خداوند، از اوصاف عالى حضرت نوح(ع) (فکذّبوا عبدنا) وصف «عبدنا» در مقام یادکرد از تلاش هاى نوح(ع)، بیانگر مطلب یاد شده است.

۶ - مقام عبودیت و بندگى خداوند، مقامى بس مهم و والا براى انسان (قوم نوح فکذّبوا عبدنا)

۷ - ناباورى قوم نوح، نسبت به معاد و قیامت، زمینه موضع گیرى خصمانه آنان در قبال نوح(ع) (کذّبت قبلهم قوم نوح فکذّبوا عبدنا) برداشت یاد شده بدین احتمال است که مراد از «کذّبت» - به قرینه آیات پیشین - تکذیب قیامت باشد. که در این صورت «فاى تفریع» در «فکذّبوا عبدنا» مى رساند که تکذیب پیامبران، ریشه در تکذیب معاد دارد.

۸ - خصومت با بندگان شایسته خداوند، دشمنى با خدا است. (فکذّبوا عبدنا) آمدن وصف «عبدنا» به جاى اسم نوح(ع)، اشاره به این است که موضع نوح(ع)، موضع عبودیت در برابر خدا بوده و «عبد» آنچه دارد از آنِ مالک او است. بنابراین دشمنان آن حضرت در حقیقت، خداوند را مورد دشمنى قرار داده بودند.

۹ - قوم نوح، آن حضرت را به جنون و آسیب دیدگى از سوى جن متهم مى کردند. (و قالوا مجنون و ازدجر) مفسران، عبارت «و ازدجر» را به معناى «ازدجره الجنّ» (جن ایشان را آزار رسانده است) گرفته اند.

۱۰ - اعتقاد قوم نوح، به وجود جن یا عوامل مرموز و مؤثر بر روح بشر (و قالوا مجنون و ازدجر) در صورتى که «و ازدجر» به معناى «تأثیرپذیرى از عوامل مرموز» باشد، به دست مى آید که قوم نوح، با همه پیشینه تاریخى خویش، به وجود جن معتقد بودند و یا دیوانگى را معلول سلطه عوامل مرموز بر روح انسان مى پنداشتند.

۱۱ - طرد شدن نوح پیامبر(ع)، از سوى قومش، با دشنام و اتهام (و قالوا مجنون و ازدجر) برداشت یاد شده بر این احتمال است که «و ازدجر» به معناى «و ازدجره قومه» باشد.

موضوعات مرتبط

  • اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۱; تکذیبگرى اقوام پیشین ۲
  • انبیا: تاریخ انبیا ۲; تکذیب انبیا ۲
  • بندگان خدا :۵ آثار دشمنى با بندگان خدا ۸ ۵
  • تاریخ: فواید تاریخ ۴
  • خدا: دشمنى با خدا ۸
  • عبرت: عوامل عبرت ۱
  • عبودیت: اهمیت عبودیت ۶
  • عقیده: عقیده به جن ۱۰
  • قوم نوح: آثار تکذیبگرى قوم نوح ۷; تاریخ قوم نوح ۹، ۱۰; تکذیبگرى قوم نوح۱; تهمتهاى قوم نوح ۹، ۱۱; روش برخورد قوم نوح ۱۱; زمینه دشمنى قوم نوح ۷; عبرت از فرجام قوم نوح ۱; عقیده قوم نوح ۱۰
  • قیامت: آثار تکذیب قیامت ۷
  • کافران: تکذیبگرى کافران صدر اسلام ۲
  • مبلغان: زمینه صبر مبلغان ۴
  • محمد(ص): حق ستیزى دشمنان محمد(ص) ۳; دلدارى به محمد(ص) ۳; کفر دشمنان محمد(ص) ۳
  • معاد: آثار تکذیب معاد ۷
  • نبوت: مکذبان نبوت ۱
  • نوح(ع): تهمت به نوح(ع) ۱۱; تهمت جنون به نوح(ع) ۹; تهمت جن زدگى به نوح(ع) ۹; دشنام به نوح(ع) ۱۱; زمینه دشمنى با نوح(ع)۷; طرد نوح(ع) ۱۱; عبودیت نوح(ع) ۵; قصه نوح(ع) ۱۱; مقامات نوح(ع) ۵
  • وحى: مکذبان وحى ۱

منابع