ق ٣٠
ترجمه
ق ٢٩ | آیه ٣٠ | ق ٣١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«هَلِ امْتَلاَتِ»: آیا پر شدهای؟ حرف استفهام، تقریری است. یعنی بگو که پر شدهای و ما به وعده خود (نگا: سجده / ، ص / ) وفا کردهایم. «هَلِ امْتَلاَتِ ... مَزِیدٍ»: معنی دیگر: آیا پر شدهای؟ دوزخ میگوید: آیا افزون بر این هم هست؟ در این صورت افزونطلبی دوزخ بر اثر خشم بر دوزخیان و تقاضای تضییق مکان بر آنان و رویهم متراکم شدن ایشان است.
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۳۸ سوره ق
- رد استبعاد اعاده خلقت ، و بيان امكان آن با استناد به وقوع خلقت نخستين
- قدرت و علم خداوند در خلق و تدبير موجودات بهحال خود باقى است
- بيان مقصود ((نزديگى خداوند بر انسان )) با عبارتى ساده و همه كس فهم
- علم خدا به انسان از طريق فرشتگان كاتب اعمال
- گفتار بعضى از مفسرين پيرامون ظرف ((اذا)) در آيه شريفه
- فرشتگان موكل بطور كامل مراقب انسان هستند و چيزى را از قلم نمى اندازند
- معناى اينكه فرمود: سكره موت ((به حق )) آمد
- مقصود از سائق و شهيدى كه در قيامت همراه هر كسى مى آيند و بيان اينكه مخاطب آيه :((لقد كنت فى غفلة من هذا...)) كيست و مفهوم آن چيست
- دو نكته اى كه از اين آيه شريفه استفاده مى شود
- معناى آيه : ((و قال قرينه هذا ما لدىّ عتيد))
- پاسخ خداى تعالى به عذرى كه به قرين شيطانى مشرك دوزخى مى آورد
- تفسير و توضيع ((و ما اءنا بظلام للعبيد))
- وجوهى كه درباره سئوال و جواب در آيه : ((يومنقول لجهنم هل امتلات و تقول هل من مزيد)) و مفاد آن گفته شده است
- وصف متقين و ورودشان به بهشت
- معناى اينكه درباره بهشت متقين فرمود: ((لهم ما يشاؤ ن فيها و لدنيا مزيد))
- روايتى در ذيل آيه : ((افعيينا بالخلق الاول ...)) و درباره دو فرشته نويسنده حسنات وسيئات
- روايتى دال بر اينكه خطاب ((القيا فى جهنمكل كفار عنيد)) به پيامبر و على (عليهما الصلوة و السلام ) مى شود
- چند روايت در ذيل آيه : ((يوم نقول لجهنم هل امتلاءت ...)) و راجع به اينكه درباره متقيندر بهشت فرموده : ((لهم ما يشاؤ ن فيها ولدينا مزيد)) و...
- روايتى در شاءن نزول ((و لقد خلقنا السموات و الاءرض ...)) و سخنى پيرامون آن
نکات آیه
۱ - جهنم، در برگیرنده انبوه مجرمان و داراى اشتهایى سیرى ناپذیر (یوم نقول لجهنّم هل امتلأت و تقول هل من مزید)
۲ - جهنم، تقاضامند دریافت مجرمان هر چه بیشتر (و تقول هل من مزید)
۳ - گنجایش و سیرى ناپذیرى دوزخ، تهدیدى براى کافران با همه انبوهى و کثرت آنان (یوم نقول لجهنّم هل امتلأت و تقول هل من مزید) از این که خداوند، اشتهاى سیرى ناپذیر دوزخ را تذکر داده است; استفاده مى شود که نباید کافران، کثرت وانبوهى خویش را مانعى در راه اجراى احکام و کیفرهاى الهى بدانند; بلکه جهنم بیش از آنچه آنان تصور کنند، گنجایش و پذیرش دارد.
۴ - جهنم، در شگفت از کثرت و انبوهى کافران و دوزخیان * (و تقول هل من مزید) برداشت یاد شده بدان احتمال است که سؤال «هل من مزید» از روى انکار و اعجاب باشد; یعنى، آن قدر کافران را در خود جاى داده که به شگفتى آمده و مى پرسد: آیا به راستى هنوز هم کافرانى افزون تر وجود دارند؟!
۵ - جهنم، داراى نوعى ادراک در عالم قیامت * (یوم نقول لجهنّم هل امتلأت و تقول هل من مزید) برداشت بالا بدان احتمال است که گفتوگوى مطرح در آیه شریفه، گفتوگویى واقعى باشد و نه در مقام بیان نمادین حقیقت.
۶ - طبع دوزخ، همچون طبع دنیاطلبان، فزون طلب و زیاده خواه * (یوم نقول ... و تقول هل من مزید) با توجه به این که دوزخ و بهشت، مقام ظهور و تجلّى حقایقى است که آدمى در عالم «ناسوت» تدارک دیده است، آیه مى تواند کنایه از فزون طلبى دنیاداران دوزخى باشد.
۷ - نقش انذارهاى الهى، در هدایت پذیرى مردم (و قد قدّمت إلیکم بالوعید ... یوم نقول لجهنّم ... هل من مزید)
موضوعات مرتبط
- جهنم: ادراک جهنم ۵; تعجب جهنم ۴; خواسته هاى جهنم ۲; زیاده طلبى جهنم ۱، ۲، ۳، ۶; صفات جهنم ۶; وسعت جهنم ۳; ویژگیهاى جهنم ۱، ۲، ۵
- جهنمیان: کثرت جهنمیان ۴
- خدا: آثار انذارهاى خدا ۷
- دنیاطلبان: زیاده طلبى دنیاطلبان ۶; صفات دنیاطلبان ۶
- کافران: هشدار به کافران ۳
- هدایت: عوامل هدایت ۷