الحجرات ١٧
ترجمه
الحجرات ١٦ | آیه ١٧ | الحجرات ١٨ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَنْ أَسْلَمُوا»: از این که اسلام آوردهاند. «إِسْلامَکُمْ»: اسلام مفعول به (لا تَمُنُّوا) و یا منصوب به نزع خافض است و اصل آن چنین است: بِإِسْلامِکُمْ. «إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ»: جواب شرط محذوف است و ماقبل آن، دالّ بر آن است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۱ - ۱۸ سوره حجرات
- نهى از مسخره كردن يكديگر و عيبجويى و بد زبانى كردن
- معناى جمله : ((بئس الاسم الفسوق ))
- مقصود از ((اجتناب از ظن )) و مفاد قيد ((كثيرا)) در آيه : ((يا ايها الذين امنوا اجتنبواكثيرا من الظن ...))
- نهى از تجسس عيوب ديگران و از غيبت كردن و بيان مفسده غيبت و تجسس (و لا تجسسوا و لايغتب بعضكم بعضا...)
- غيبت عامل مؤ ثر در سقوط منزلت و هويت اجتماعى انسان
- مثالى گويا براى روشن شدن زشتى حقيقت چيست
- توبه عامل آمرزش گناهان ياد شده و بلكه مطلق گناهان است
- معانى مختلفى كه براى ((شعوب )) و ((قبائل )) گفته شده است
- توضيح اينكه تقوا تنها كرامت و امتياز حقيقى است (ان اكرمكم عند الله اتقيكم )
- تقوى يك مزيت واقعى و حقيقت است نه آن مزايائى كه انسانها براى خود مايه كرامت وشرف قرار داده اند
- معناى اينكه فرمود: به اعراب بگو ايمان نياورده ايد بلكه بگوييد اسلام آورده ايم
- مؤ منان واقعى اين چنين هستند
- ايمان ثابت و مستقر و جهاد با مال و جان از صفات مؤ منان واقعى است
- رواياتى در مورد نهى از مسخره كردن يكديگر، بد زبانى و تنابز به القاب ، غيبت وسوء ظن ، در ذيل آيات مربوطه گذشته
- دو روايت در شاءن نزول آيه ((اءيحب اءحدكم اءنياءكل ...))
- كلام معصومين عليه السلام در حسن ظن به برادر مسلمان وحمل كار او بر صحت
- چند روايت دال بر اينكه غيبت از زنا شديدتر است
- رواياتى درباره اينكه تنها ملاك فضيلت تقوا است
- رواياتى در خصوص فرق بين اسلام و ايمان
نکات آیه
۱ - منّت گذارى بى جاى اعراب بر پیامبر(ص)، به سبب اسلام آوردن خود (یمنّون علیک أن أسلموا)
۲ - ساحت مسلمانان واقعى، دور از منت نهادن بر پیامبر(ص) به سبب اسلامشان (قالت الأعراب ءامنّا ... یمنّون علیک أن أسلموا)
۳ - پیامبر(ص) مأمور عدم پذیرش منت مسلمانان در مورد اسلام آوردنشان (یمنّون علیک ... قل لا تمنّوا علىّ إسلمکم)
۴ - مسلمانان، مورد نهى الهى از منت نهادن اسلام خویش بر پیامبر(ص) (قل لا تمنّوا علىّ إسلمکم)
۵ - مؤمنان، مرهون منت خداوند در ره یابى به ایمان (بل اللّه یمنّ علیکم أن هدیکم للإیمن)
۶ - منت نهادن بر پیامبر(ص)، به منزله منت نهادن بر خداوند است. (یمنّون علیک ... بل اللّه یمنّ علیکم) اعراب، بر پیامبر(ص) منت مى نهادند; ولى خداوند پاسخ آنان را به گونه اى داده است که گویى آنان بر او منت نهاده اند.
۷ - هدایت انسان به سوى ایمان، براساس تفضل الهى نسبت به او است; نه استحقاق وى (بل اللّه یمنّ علیکم أن هدیکم للإیمن) امتنان در جایى صورت مى گیرد که فرد حقى نداشته باشد; بلکه فعل در حق او صرفاً از روى تفضل صادر شده باشد.
۸ - انسان، خود بهرهور از ثمرات ایمان، و خداوند بى نیاز از ایمان وى (یمنّون علیک ... قل لاتمنّوا ... بل اللّه یمنّ علیکم أن هدیکم للإیمن)
۹ - ایمان، داراى ارزش واقعى و شایان امتنان و نه صرف تسلیم در برابر قدرت دین* (یمنّون علیک أن أسلموا ... بل اللّه یمنّ علیکم أن هدیکم للإیمن) از این که خداوند در مورد هدایت به ایمان، امتنان فرموده است - و نه اسلام - مى توان به مطلب بالا ره برد.
۱۰ - تأکید خداوند، بر عدم صداقت اعراب بدوى در ادعاى ایمان (بل اللّه یمنّ علیکم أن هدیکم للإیمن إن کنتم صدقین) تعبیر «إن کنتم صدقین» در حقیقت ایمان اعراب را زیر سؤال برده است; یعنى، شما صادق نیستید و چنان که قبلاً یادآور شدیم، شما تنها تسلیم شده اید; ولى ایمان نیاورده اید. بر فرض که واقعاً ایمان آورده باشید، شایسته این است که خدا بر شما منت نهد; نه شما بر او.
موضوعات مرتبط
- ادعا: ادعاى باطل ۱۰
- اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
- ایمان: آثار ایمان ۸; ارزش ایمان ۹; اهمیت ایمان ۹; منشأ ایمان ۵، ۷
- بادیه نشینان: ادعاهاى بادیه نشینان صدراسلام ۱۰; اسلام بادیه نشینان صدراسلام ۱ امتنان بادیه نشینان صدراسلام ۱; دروغگویى بادیه نشینان صدراسلام ۱۰; روش برخورد بادیه نشینان صدراسلام ۱
- خدا: آثار امتنان خدا ۵; آثار فضل خدا ۷; بى نیازى خدا ۸; توصیه هاى خدا ۱۰; منت بر خدا ۶; نواهى خدا ۴
- سنت: ملاک سنت ۹
- محمد(ص): آثار منت بر محمد(ص) ۶; تکلیف محمد(ص) ۳; منت بر محمد(ص) ۱، ۲; نهى از منت بر محمد(ص) ۴
- مسلمانان: تکلیف مسلمانان ۴; تنزیه مسلمانان ۲; رد امتنان مسلمانان ۳; مسلمانان و منت ۲