روایت:الکافی جلد ۸ ش ۴۷۹

آدرس: الكافي، جلد ۸، كِتَابُ الرَّوْضَة

علي بن ابراهيم عن ابيه عن النوفلي عن السكوني عن ابي عبد الله ع قال قال امير المومنين ع قال رسول الله ص :

سَيَأْتِي عَلَى اَلنَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقَى مِنَ‏ اَلْقُرْآنِ‏ إِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ‏ اَلْإِسْلاَمِ‏ إِلاَّ اِسْمُهُ يُسَمَّوْنَ بِهِ وَ هُمْ أَبْعَدُ اَلنَّاسِ مِنْهُ مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَةٌ وَ هِيَ خَرَابٌ مِنَ اَلْهُدَى فُقَهَاءُ ذَلِكَ اَلزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءَ تَحْتَ ظِلِّ اَلسَّمَاءِ مِنْهُمْ خَرَجَتِ اَلْفِتْنَةُ وَ إِلَيْهِمْ تَعُودُ

ترجمه

هاشم رسولى محلاتى, الروضة من الكافی جلد ۲ ترجمه رسولى محلاتى, ۱۳۸

سكونى از امام صادق عليه السّلام از امير مؤمنان روايت كرده كه رسول خدا (ص) فرمود: روزگارى بر مردم بيايد كه از قرآن جز نشان (يا نوشته‏اى) بجاى نماند، و از اسلام جز نامى نماند، مردم خود را مسلمان نامند در صورتى كه دورتر از همه كس بدان باشند، مسجدهاى آنان (در ظاهر) آباد است ولى (در باطن) از هدايت (و حقيقت) ويران، فقهاى آنان بدترين فقهاى زير آسمان هستند، فتنه از نزد آنها بيرون آيد و بهمانها نيز باز گردد.

حميدرضا آژير, بهشت كافى - ترجمه روضه كافى‏, ۳۵۷

سكونى از امام صادق عليه السّلام و ايشان از امير المؤمنين عليه السّلام روايت كرده‏اند كه پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: زمانى بر مردم گذرد كه از قرآن جز نشانى به يادگار نماند و از اسلام جز نامى. مردم، خود را مسلمان مى‏خوانند و حال آنكه از همه دورترند به اسلام. مسجدهاى آنان زيباست ولى تهى از هدايت، فقهاى آنان بدترين فقهاى زير آسمان هستند، فتنه از نزد آنها صادر مى‏شود و به سوى خود آنها بازگشت دارد.