غافر ١٠
ترجمه
غافر ٩ | آیه ١٠ | غافر ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«یُنَادَوْنَ»: فریاد زده میشوند. صدا زده میشوند. «مَقْتُ اللهِ»: خشم خدا. اضافه (مَقْت) به (الله) اضافه مصدر به فاعل خود است. «مَقْتِکُمْ أَنفُسَکُمْ»: خشمگین شدن خودتان بر خویشتن. اضافه (مقت) به (کم) نیز از قبیل اضافه مصدر به فاعل خود است. علّت خشم کافران بر نفس خود از این لحاظ است که خودشان سبب مصائب و بلایای خویشتن شدهاند (نگا: ابراهیم / ). «إِذْ»: چرا که.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۷ - ۱۲ سوره مؤ من
- حاملان عرش چه كسانى هستند
- توضيح استفغار و دعاى ملائكه حامل عرش و پيرامونيان عرش براى مؤ منان و پدران وهمسران و فرزندان ايشان
- مراد از سيئات در دعاى ملائكه براى تائبين و صالحين : وقهم السيئات ...
- دو نكته كه از دعاى ملائكه استفاده مى شود
- توضيحى در مورد عدم منافات درخواست مغفرت و بهشت براى تائبين و مؤ منين ، با اينكهبر خدا واجبست تائبين و مؤ منين را ببخشد و مؤ منان راداخل بهشت كند
- حكايت اعتراف بى حاصل كفار دوزخى به يقينشان به معاد و اقرارشان به گناهانشان ،براى نجات يافتن از عذاب
- مراد از دو اماته و دو احياء در سخن كفار در جهنم : ربنا امتنا اثنتين و احييتنا اثنتين ... و وجوهمختلف در اين باره
نکات آیه
۱ - اعلام بغض و دشمنى شدید خداوند نسبت به کافران لجوج و حق ناپذیر در قیامت (إنّ الذین کفروا ینادون لمقت اللّه أکبر من مقتکم أنفسکم إذ تدعون إلى الإیمن فتکفرون) «مقت» به معناى بغض شدید است.
۲ - بغض و دشمنى شدید کافران حق ناپذیر با خویشتن در قیامت (من مقتکم أنفسکم)
۳ - بغض و دشمنى خداوند با کافران حق ناپذیر، بیشتر و شدیدتر از بغض و دشمنى کافران نسبت به خویشتن است. (لمقت اللّه أکبر من مقتکم أنفسکم)
۴ - نپذیرفتن دعوت به ایمان، موجب بغض و دشمنى شدید خداوند (لمقت اللّه أکبر من مقتکم أنفسکم إذ تدعون إلى الإیمن فتکفرون) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که «إذ» براى تعلیل و متعلق به «مقت» است.
۵ - پشیمانى و بغض شدید کافران نسبت به خویشتن، بر اثر رد دعوت به ایمان و کفرورزى آنان است. (مقتکم أنفسکم إذ تدعون إلى الإیمن فتکفرون) تردیدى نیست که بغض شدید کافران نسبت به خویشتن در قیامت، ناشى از رد ایمان و کفرشان است. این بغض نشانه پشیمانى شدید آنان از عمل خود مى باشد.
۶ - بغض و دشمنى شدید خداوند نسبت به کافران حق ناپذیر، پس از اتمام حجت و دعوت مکرر آنان به ایمان است. (لمقت اللّه أکبر ... إذ تدعون إلى الإیمن فتکفرون) آمدن فعل هاى مضارع «تدعون» و «تکفرون» بر استمرار دلالت دارد; یعنى، شما همواره به ایمان فراخوانده مى شدید; ولى به جاى ایمان آوردن، به طور مستمرّ کفر مىورزیدید.
موضوعات مرتبط
- ایمان: آثار اعراض از ایمان ۴، ۵; دعوت به ایمان ۶
- حق: دشمنى با حق ناپذیران ۱
- خدا: اتمام حجت خدا ۶; اعلام بغض خدا ۱; اعلام دشمنى با خدا ۱; شدت بغض خدا ۳; عوامل بغض خدا ۴; عوامل دشمنى با خدا ۴
- خود: بغض علیه خود ۲، ۳، ۵; دشمنى با خود ۲، ۳
- کافران: اتمام حجت بر کافران ۶; بغض اخروى کافران ۲; بغض کافران ۳; پشیمانى کافران ۵; حق ناپذیرى کافران ۱; دشمنى با کافران ۱; دشمنى کافران ۲، ۳; دعوت از کافران ۶; زمینه دشمنى با کافران ۶; شدت بغض کافران ۵; لجاجت کافران ۱; مبغوضیت کافران ۱، ۶
- کفر: آثار کفر ۵
- مبغوضان خدا: ۱، ۶