الزمر ٧٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۷:۰۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

آنها می‌گویند: «حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده خویش درباره ما وفا کرد و زمین (بهشت) را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزلگاه خود قرار دهیم؛ چه نیکوست پاداش عمل کنندگان!»

|و گويند: سپاس خدايى را كه وعده‌اش را بر ما راست گردانيد و سرزمين [بهشت‌] را به ما ميراث داد. اكنون در هر جاى بهشت كه بخواهيم جاى مى‌گيريم، پس چه نيكوست پاداش عمل كنندگان
و گويند: «سپاس خدايى را كه وعده‌اش را بر ما راست گردانيد و سرزمين [بهشت‌] را به ما ميراث داد، از هر جاى آن باغ [پهناور] كه بخواهيم جاى مى‌گزينيم.» چه نيك است پاداش عمل‌كنندگان.
(مؤمنان به بهشت در آیند) و گویند: ستایش خدای را که وعده لطف و رحمتش را بر ما محقق فرمود و ما را وارث همه سرزمین بهشت گردانید که هر جای آن بخواهیم منزل گزینیم. (بلی آن روز) پاداش نیکوکاران بسیار نیکو خواهد بود.
می گویند: همه ستایش ها ویژه خداست که درباره ما به وعده اش وفا کرد، و زمین [بهشت] را به ما میراث داد که هر جای از بهشت را بخواهیم، جای خود قرار می دهیم. چه نیکوست پاداش عمل کنندگان.
مى‌گويند: سپاس خدايى را كه هر وعده كه به ما داد راست بود. آن زمين را به ميراث به ما داد. و اكنون در هر جاى بهشت كه بخواهيم مكان مى‌گيريم. عمل‌كنندگان را چه مزد نيكويى است.
و گویند سپاس خداوندی را که وعده خود را در حق ما راست گردانید و به ما سرزمین [بهشت‌] را به میراث داد که از بهشت هر جا که خواهیم سکنا کنیم، پس چه نیکوست پاداش عملداران‌
و گويند: سپاس و ستايش خداى راست كه وعده خويش را با ما راست داشت، و زمين- يعنى زمين بهشت- را به ما ميراث داد كه از بهشت هر جا كه خواهيم جاى گيريم. پس نيكوست مزد عمل‌كنندگان.
و می‌گویند: سپاس و ستایش خداوندی را سزا است که با ما به وعده‌ی خویش (که توسّط پیغمبران به آدمیزادگان داده بود) وفا کرد و سرزمین (بهشت) را از آن ما نموده است تا در هر جائی از بهشت که بخواهیم منزل گزینیم و بسر بریم. پاداش عمل کنندگان (به دستورات پروردگار) چه خوب و جالب است!
و گویند: «سپاس خدایی را که وعده‌اش را برایمان راست گردانید. و سرزمین (بهشت) را به ما به میراث داد. از هر جای آن که بخواهیم جای می‌گزینیم.» پس چه نیک است پاداش عمل‌کنندگان.
و گفتند سپاس خدای را که راست آورده ما را وعده خویش و ارث داد به ما زمین را جای گیریم از بهشت هر جا که خواهیم و چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان‌


الزمر ٧٣ آیه ٧٤ الزمر ٧٥
سوره : سوره الزمر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَدَقَنَا وَعْدَهُ»: (نگا: آل‌عمران / انبیاء / . «أَوْرَثَنَا»: به ما داده است. از آن ما کرده است (نگا: اعراف / و شعراء / ). «نَتَبَوَّأُ»: جایگاه خود می‌کنیم. جایگزین می‌شویم و بسر می‌بریم (نگا: یوسف / ، یونس / و ). «حَیْثُ»: هر کجا. (نگا: بقره / و و .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - سپاس گزارى تقواپیشگان از خداوند، به خاطر وفا کردن به وعده هاى خود درباره آنان (و قالوا الحمد للّه الذى صدقنا وعده)

۲ - بهشت جاودانه، وعده الهى به تقواپیشگان (صدقنا وعده)

۳ - وعده الهى، تخلف ناپذیر و تحقق یافتنى است. (صدقنا وعده)

۴ - بهشت جاویدان، میراث تقواپیشگان (و أورثنا الأرض نتبوّأ من الجنّة)

۵ - وراثت بهشت جاویدان، وعده الهى به تقواپیشگان (صدقنا وعده و أورثنا الأرض نتبوّأ من الجنّة)

۶ - بهشت جاویدان، فراتر از استحقاق تقواپیشگان و جلوه اى از لطف و بخشش الهى به آنان (و أورثنا الأرض نتبوّأ من الجنّة) برداشت یاد شده از تعبیر ارث درباره بهشت به دست مى آید; زیرا میراث چیزى است که انسان براى آن معمولاً زحمتى نکشیده و تلاشى نکرده تا مستحق آن باشد.

۷ - تقواپیشگان، در انتخاب جایگاه و منزل خود در بهشت آزاد خواهند بود. (و أورثنا الأرض نتبوّأ من الجنّة حیث نشاء) «تَبَوّأ» (مصدر «نتبوّأ») به معناى سکنى و منزل گرفتن است.

۸ - بهشت تقواپیشگان، بسیار گسترده و پهناور است. (نتبوّأ من الجنّة حیث نشاء)

۹ - بهشت، اجرى نیکو و پسندیده براى اهل عمل و تلاش (نتبوّأ من الجنّة حیث نشاء فنعم أجر العملین)

۱۰ - بهشت، پاداشى نیکو و شایسته براى تقواپیشگان (و سیق الذین اتّقوا ربّهم إلى الجنّة زمرًا ... فنعم أجر العملین)

۱۱ - تقواپیشگان، اهل عمل و تلاش اند. (الذین اتّقوا ربّهم ... فنعم أجر العملین)

۱۲ - بهشت، پاداش و بهاى عمل و تلاش تقواپیشگان است که آن را به بهانه نمى دهند. (نتبوّأ من الجنّة حیث نشاء فنعم أجر العملین)

۱۳ - عمل، رقم زننده سرنوشت اخروى انسان (نتبوّأ من الجنّة حیث نشاء فنعم أجر العملین)

روایات و احادیث

۱۴ - «عن أبى جعفر(ع) «الحمد للّه الذى صدقنا وعده و أورثنا الأرض...» یعنى: أرض الجنّة;[۱] از امام باقر(ع) روایت شده که درباره «...و أورثنا الأرض...» فرمود: مقصود زمین بهشت است».

موضوعات مرتبط

  • بهشت: پاداش بهشت ۱۲; جاودانگى در بهشت ۲; زمین بهشت ۱۴; موجبات بهشت ۹، ۱۰، ۱۲; وارثان بهشت ۴، ۵; وسعت بهشت ۸; وعده بهشت ۲، ۵; ویژگیهاى بهشت ۶، ۸
  • حمد: حمد خدا ۱
  • خدا: حتمیت وعده هاى خدا ۳; نشانه هاى لطف خدا ۶; وعده هاى خدا ۲، ۵; وفاى خدا به وعده ۱
  • سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۱۳
  • عمل: آثار اخروى عمل ۱۳; پاداش عمل ۹
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۶
  • متقین: آزادى متقین در بهشت ۷; پاداش متقین ۱۰، ۱۲; جایگاه متقین ۲، ۷; سپاسگزارى متقین ۱; عمل متقین ۱۱، ۱۲; فضایل متقین ۲، ۴، ۵، ۶; متقین در بهشت ۴، ۶، ۸; وراثت متقین ۴، ۵; وعده به متقین ۲، ۵
  • وعده: وفاى به وعده ۳

منابع

  1. ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۲۵۴; نورالثقلین، ج ۴، ص ۵۰۸، ح ۱۴۴.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الزمر_٧٤&oldid=15995»