روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۰۲۴

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

ابن محبوب عن مالك بن عطيه عن منهال القصاب عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ قَرَأَ اَلْقُرْآنَ‏ وَ هُوَ شَابٌّ مُؤْمِنٌ اِخْتَلَطَ اَلْقُرْآنُ‏ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ وَ جَعَلَهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَعَ اَلسَّفَرَةِ اَلْكِرَامِ اَلْبَرَرَةِ وَ كَانَ‏ اَلْقُرْآنُ‏ حَجِيزاً عَنْهُ‏ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ يَقُولُ يَا رَبِّ إِنَّ كُلَّ عَامِلٍ قَدْ أَصَابَ أَجْرَ عَمَلِهِ غَيْرَ عَامِلِي فَبَلِّغْ بِهِ أَكْرَمَ عَطَايَاكَ قَالَ‏ فَيَكْسُوهُ اَللَّهُ اَلْعَزِيزُ اَلْجَبَّارُ حُلَّتَيْنِ مِنْ حُلَلِ‏ اَلْجَنَّةِ وَ يُوضَعُ عَلَى رَأْسِهِ تَاجُ اَلْكَرَامَةِ ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَلْ أَرْضَيْنَاكَ فِيهِ فَيَقُولُ‏ اَلْقُرْآنُ‏ يَا رَبِّ قَدْ كُنْتُ أَرْغَبُ لَهُ فِيمَا هُوَ أَفْضَلُ مِنْ هَذَا فَيُعْطَى اَلْأَمْنَ بِيَمِينِهِ وَ اَلْخُلْدَ بِيَسَارِهِ ثُمَّ يَدْخُلُ‏ اَلْجَنَّةَ فَيُقَالُ لَهُ اِقْرَأْ وَ اِصْعَدْ دَرَجَةً ثُمَّ يُقَالُ لَهُ هَلْ بَلَغْنَا بِهِ وَ أَرْضَيْنَاكَ فَيَقُولُ نَعَمْ قَالَ وَ مَنْ قَرَأَهُ كَثِيراً وَ تَعَاهَدَهُ بِمَشَقَّةٍ مِنْ شِدَّةِ حِفْظِهِ أَعْطَاهُ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَجْرَ هَذَا مَرَّتَيْنِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۳۹۹

از امام صادق (ع) فرمود: هر كه در جوانى با ايمان، قرآن بخواند، قرآن با گوشت و خونش بياميزد و خداى عز و جل او را با سَفَرَةٍ كِرامٍ بَرَرَةٍ همراه كند و قرآن روز قيامت مانع او باشد از دوزخ. مى‏گويد: پروردگارا! هر كارگرى مزد خود را گرفته جز كارگر من، تو كاملترين عطاهايت را به او بده، فرمود: خداى جبّار دو جامه از جامه‏هاى بهشتى به او بپوشاند و تاج كرامت بر سرش گذارد، سپس به او گفته شود: آيا ما تو را در باره او خشنود كرديم؟ قرآن گويد: پروردگارا! من در باره او ميل به مزد بيشترى داشتم پس برگ امان به دست راستش دهند و بهشت را در دست چپش، سپس وارد بهشت گردد و به او گفته شود: قرآن بخوان و يك درجه بالا برو، سپس به قرآن گويند: آيا او را به حقّش رسانديم و تو را خشنود كرديم، گويد: آرى و هر كه قرآن بخواند و آن را براى اهتمام در حقّش با رنج و مشقّت بازرسى كند، خداى عز و جل به او دو بار مزد دهد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۰۵

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: هر كه در حال جوانى قرآن بخواند و با ايمان هم باشد قرآن با گوشت و خونش بياميزد، و خداى عز و جل او را با فرشتگان پيغام برنده و نيكرفتارش رفيق كند، و قرآن براى او در روز قيامت پرده و مانعى از آتش باشد و گويد: بار پروردگارا هر كارگرى بمزد كار خويشتن‏ رسيده جز كارگر من، پس گرامى‏ترين عطاهاى خود را باو برسان، فرمود: پس خداى عزيز و جبار دو جامه از جامه‏هاى بهشتى باو بپوشاند و بر سرش تاج كرامت نهاده شود، سپس بقرآن گفته شود: آيا ما تو را در باره اين شخص خشنود كرديم؟ قرآن گويد: بار پروردگارا من برتر از اين در باره او ميل داشتم، پس نامه امان (از دوزخ را) بدست راستش دهند، و فرمان جاويدان ماندن در بهشت را در دست چپش گذارند و وارد بهشت گردد، پس باو گفته شود: بخوان (قرآن را) و يكدرجه بالا برو، سپس بقرآن گويند: آيا آنچه تو خواستى باو رسانديم و تو را خشنود كرديم؟ گويد: آرى، حضرت فرمود: هر كس قرآن را بسيار بخواند و با اينكه حفظ آن (بر او) دشوار است آن را بذهن خويش بسپارد خداى عز و جل دو بار پاداش آن را باو بدهد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۶۱۷

ابن محبوب، از مالك بن عطيّه، از منهال قصّاب، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه قرآن را بخواند و او جوانى باشد مؤمن، قرآن با گوشت و خونش مخلوط شود، و خداى عز و جل او را با فرشتگانِ پيغام‏گذاران، بزرگانِ نيكوكاران قرار دهد، و قرآن در روز قيامت هر بدى را از او دفع مى‏نمايد، و در ميانه او و خدا وساطت مى‏كند، و عرض مى‏كند كه: اى پروردگار من! به درستى كه هر عمل‏كننده‏اى به مزد عمل خويش رسيد، غير از عامل من؛ پس او را به گرامى‏ترين عطاى خود برسان». حضرت فرمود: «پس خداوند عزيز جبّار دو حلّه از حلّه‏هاى بهشت را بر او مى‏پوشاند، و تاج كرامت را بر سرش مى‏گذارد، و بعد از آن، به قرآن گفته مى‏شود كه: آيا تو را در باب او خشنود گردانيدم؟ قرآن عرض مى‏كند كه: اى پروردگار من! من چنان بودم كه از برايش رغبت داشتم در آنچه از اين افضل و افزون‏تر باشد. بعد از آن، نامه ايمنى به دست راستش، و نامه مخلّد بودن در بهشت به دست چپش عطا مى‏شود. پس او را داخل بهشت مى‏كنند و به او مى‏گويند كه: قرآن بخوان و بالا رو. و بعد از آن، به قرآن گفته مى‏شود كه: آيا او را رسانيديم به جايى كه تو رغبت داشتى، و تو را خشنود ساختيم؟ عرض مى‏كند: آرى». و فرمود كه: «هر كه قرآن را بسيار بخواند، و آن را تعاهد و رعايت نمايد، با مشقّت و زحمت از سختى حفظ آن، خداى عز و جل دوباره مزد آن خواننده نوجوان را كه مذكور شد، به او عطا فرمايد».