روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۲۸

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عده من اصحابنا عن سهل بن زياد و علي بن ابراهيم عن ابيه جميعا عن ابن محبوب عن ابن رياب عن ابي حمزه عن جابر بن عبد الله قال قال رسول الله ص :

أَ لاَ أُخْبِرُكُمْ بِشِرَارِ رِجَالِكُمْ قُلْنَا بَلَى يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ فَقَالَ إِنَّ مِنْ شِرَارِ رِجَالِكُمُ اَلْبَهَّاتَ‏ اَلْجَرِي‏ءَ اَلْفَحَّاشَ اَلْآكِلَ وَحْدَهُ وَ اَلْمَانِعَ رِفْدَهُ وَ اَلضَّارِبَ عَبْدَهُ وَ اَلْمُلْجِئَ عِيَالَهُ إِلَى غَيْرِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۷۳

از جابر بن عبد اللّه، كه رسول خدا (ص) فرمود: آيا به شما خبر ندهم از بدترين مردان شما؟ گفتيم: چرا يا رسول اللَّه، فرمود: از بدترين مردان شما است: آنكه بسيار افتراء بندد و بى‏باك باشد و هرزه‏گو باشد، تنها بخورد و به مهمان واردش ندهد، و بنده‏اش‏ را بزند، و عيالِ خود را به ديگران پناهنده كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۰۰

جابر بن عبد اللَّه گويد: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: بدترين مردانتان را بشما خبر ندهم؟ گفتيم: چرا يا رسول اللَّه! فرمود: از بدترين مردان شما، تهمت زننده بى‏باك فحاشى است كه تنها بخورد و از بخشش (واجب و مستحب) دريغ كند و بنده‏اند را بزند و عيالش را بديگران پناه دهد (يعنى نسبت بمخارج و حوائج آنها كوتاهى كند تا مجبور شوند بديگران پناه برند).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۰۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از سهل بن زياد و على بن ابراهيم، از پدرش و هر دو، از ابن محبوب، از ابن رئاب، از ابو حمزه، از جابر بن عبداللَّه كه گفت: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: «آيا نمى‏خواهيد كه شما را خبر دهم به بدترين مردان شما؟ عرض كرديم: بلى، يا رسول اللَّه! ما را خبر ده. فرمود: به درستى كه از جمله بدترين مردان شما كسى است كه بسيار بهتان‏گو و جرى است، (كه بى‏تأمل رو به امر زشت مى‏رود) و بسيار سخن زشت و ناسزا مى‏گويد، و تنها مى‏خورد، و يارى و عطاى خويش را منع مى‏كند، و بنده خود را مى‏زند، و عيال خويش را ناچار مى‏كند كه به غير پناه برند».