يس ٢٣
ترجمه
يس ٢٢ | آیه ٢٣ | يس ٢٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«أَأَتَّخِذُ ...»: (نگا: انعام / ، فرقان / ). «إِن یُرِدْنِ بِضُرٍّ»: اگر بخواهد به من زیانی برساند. «لا تُغْنی عَنّی ...»: (نگا: آلعمران / ، توبه / ). «لا یُنقِذُونِی»: مرا نجات نمیدهند و رها نمیسازند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۳ - ۳۲ سوره يس
- انذار و تبشير كسانى كه سواء عليهم ءانذرتهم ام لم تنذرهم به منظور اتمام حجت ورسيدن آنان به كمال شقاوت است
- وجه اينكه در نقل تكذيب پيامبران توسط مشركين فرمود: قالوا ما انتم الا بشر مثلنا و ماانزل الرحمن من شى ء
- معناى جمله : طائركم معكم كه رسولان ع به مكذبان خود گفتند
- سخن درباره مردى كه جاء من اءقصى المدينه
- استدلال تفصيلى بر توحيد و نفى آلهه در اين دو آيه
- دو حجت و برهان عليه مشركين ، در سخن مردى كه اقصاى مدينه آمد: و مالى لا اعبد الذىفطرنى ...
- توضيحى راجع به جنت در آيه قيلادخل الجنة و اينكه خطاب كننده كيست
- موارد استعمال وصف مكرم اكرام شده در آيات قرآن
- هلاك شدن قوم مكذب با صيحه اى واحده
- حسرت و ندامت بر مردى است كه رسولان الهى را استهزاء كرده اند
- رواياتى درباره داستان فرستادگان عيسى ع و مؤ منى كه مردم را به پيروى آن رسولان دعوتت كرد و...
- رواياتى كه مى گويد صديقين سه افضل وافضل آنان على بن ابى طالب ع است
نکات آیه
۱ - مؤمن انطاکیه (حبیب نجار)، فردى یکتاپرست و به دور از شرک و بت پرستى (ءأتّخذ من دونه ءالهة) همزه در «ءأتخذ» براى استفهام انکارى است. بنابراین «ءأتّخذ»; یعنى، «لاأتّخذ من دونه ءالهة».
۲ - مؤمن انطاکیه (حبیب نجار)، یکتاپرستى خود و بیزارى اش از شرک و بت پرستى را اعلام کرد. (ءأتّخذ من دونه ءالهة)
۳ - معبودها، ناتوان از شفاعت کردن به درگاه خداوند براى پرستندگان خویش (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا)
۴ - معبودها، ناتوان از نجات پرستندگان شان از گرفتارى و رنج (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ ... لاینقذون)
۵ - شرک و نیز اعتقاد به معبودهاى متعدد، از ویژگى هاى مردم انطاکیه بود. (ءأتّخذ من دونه ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ... لاینقذون)
۶ - مردم انطاکیه، معتقد به شفاعت کردن معبودهایشان به پیشگاه خداوند (ءالهة ... لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا)
۷ - معبودها، داراى منزلت و مقام در پیشگاه خداوند، در نظر مردم انطاکیه (ءالهة ... لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا)
۸ - معبودها، برخوردار از توانایى براى نجات دادن از گرفتارى و رنج در نظر مردم انطاکیه (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ لاتغن عنّى ... و لاینقذون)
۹ - مردم انطاکیه، به وجود خدا و رحمانیت او معتقد بودند.* (إن یردن الرحمن بضرّ) تصریح به صفت رحمانیت خدا از سوى مؤمن انطاکیه، مى تواند حاکى از عقیده مردم آن دیار به این حقیقت باشد; زیرا اگر آنان بر این باور نبودند، استدلال به توانایى خداوند رحمان بر ضرر و گزند رساندن به انسان ها - به گونه اى که حتّى معبودها از دفع آن ناتوان باشند - بى معنا و غیر کافى بود.
۱۰ - رحمان، از اوصاف خداوند (الرحمن)
۱۱ - ناتوانى معبودها از شفاعت کردن به پیشگاه خداوند و نجات دادن پرستندگان خویش به هنگام گرفتارى، دلیل ناشایستگى آنها براى پرستش (ءالهة إن یردن الرحمن بضرّ لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا و لاینقذون) برداشت یاد شده به جهت این نکته است که جمله «إن یردن الرحمان...» در مقام تعلیل براى جمله «ءأتّخذ من دونه» مى باشد.
۱۲ - توانایى خداوند رحمان، دلیل شایستگى او براى پرستش (إن یردن الرحمن بضرّ لاتغن عنّى شفعتهم شیئًا و لاینقذون)
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: رحمان ۱۰
- انطاکیه: تاریخ انطاکیه ۵; خداشناسى اهل انطاکیه ۹; شرک اهل انطاکیه ۵; عقیده اهل انطاکیه ۵، ۶، ۷، ۸، ۹
- تبرى: تبرى از شرک ۲
- حبیب نجار: تبرى حبیب نجار ۲; توحید عبادى حبیب نجار ۱، ۲; فضایل حبیب نجار ۱
- خدا: آثار قدرت خدا ۱۲
- شرک: دلایل بطلان شرک ۱۱
- شفاعت: عجز از شفاعت ۳
- عبادت: دلایل عبادت خدا ۱۲
- عقیده: عقیده به رحمانیت خدا ۹
- مشرکان: بى یاورى مشرکان ۴
- معبودان باطل: رد شفاعت معبودان باطل ۱۱; شفاعت معبودان باطل ۶; عجز معبودان باطل ۳، ۴، ۱۱; عظمت معبودان باطل ۷; قدرت معبودان باطل ۸