الروم ٥٤
ترجمه
| الروم ٥٣ | آیه ٥٤ | الروم ٥٥ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«خَلَقَکُم مِّن ضَعْفٍ»: شما را از سراپا ضعف و ناتوانی آفریده است. شما را از چیز ضعیفی به نام منی آفریده است. این جمله شبیه به: «خُلِقَ الإِنسَانُ مِنْ عَجَلٍ»: است (نگا: انبیاء / ). خود آیه روی هم بیانگر ضعف انسان (نگا: نساء / ) بوده و اشاره بدین نکته دارد که ناچیزی آغازین انسانها و شکوفائی دوران جوانی آنان و سستی زمان پیری مردمان، همه این دگرگونیها و فراز و نشیبها از ناحیه خداوند بزرگوار است و چرخ حیات با دست حکمت عالیّه آفریدگار در گردش است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ اللَّهُ خَلَقَکُمْ ثُمَ... (۷) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنْ کُنْتُمْ... (۸) وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِي... (۱)
تفسیر
نکات آیه
۱ - انسان، در مرحله آغازین آفرینش، آکنده از ضعف و ناتوانى است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف) «من» در «من ضعف» ابتداییه است و ضَعْف در مقابل «قوّه» معناى شناخته شده اى دارد. آورده شدن «من ضعف» (از ضعف آفریده است) به جاى عبارت ها و یا واژه گانى مانند «ضعیفاً» براى توجه دادن به این نکته است که انسان ها، در آغاز خلقت، آکنده از ضعف اند.
۲ - مراحل مختلف حیات انسان، از کودکى تا پیرى، به دست خداوند است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف ثمّ جعل من بعد ضعف قوّة ثمّ جعل من بعد قوّة ضعفًا و شیبة)
۳ - خداوند، تنها آفریننده انسان ها است. (اللّه الذى خلقکم) معرفه بودن مبتدا و خبر اختصاص و حصر را مى رساند.
۴ - سیر مراحل زندگى آدمى، از کودکى تا پیرى، تخلف ناپذیر و غیر قابل تغییر است. (خلقکم من ضعف ثمّ جعل من بعد ضعف قوّة ثمّ جعل من بعد قوّة ضعفًا و شیبة)
۵ - بیرون آورنده انسان ها از ناتوانى دوران جنینى و نوزادى و رساننده آنها به کمال جسمانى، خداوند است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف ثمّ جعل من بعد ضعف قوّة)
۶ - خداوند، بر آفرینش هر آنچه که بخواهد، توان دارد. (یخلق ما یشاء و هو ... القدیر)
۷ - از ضَعف به کمال جسمانى رسیدنِ انسان ها و سپس فرتوت و ناتوان شدن آنان، از آیه هاى خداوند است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف ... و شیبة)
۸ - خداوند، «علیم» (بسیار دانا) و «قدیر» (بسیار توانا) است. (و هو العلیم القدیر)
۹ - رسیدن انسان از مرحله ضعف و ناتوانى به توان مندى، نشانه علم و قدرت خداوند است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف ... و هو العلیم القدیر)
۱۰ - دوران پیرى انسان ها، دوران ناتوانى و ضعفى ادامه دار است. (ثمّ جعل من بعد قوّة ضعفًا و شیبة) «شیبة» به معناى پیرى است و آورده شدن آن پس از «ضعفاً» به عنوان عطف بیان، با این که «ضعفاً» مقصود را مى رساند، به خاطر یادآورى این نکته است که در این دوران، ضعف، قابل جبران نیست و تا مرگ ادامه دارد.
۱۱ - تحولات مراحل عمر آدمى (از کودکى تا پیرى)، تجلى توان مندى و علم الهى است. (اللّه الذى خلقکم ... ثمّ جعل ... شیبة ... و هو العلیم القدیر)
۱۲ - رساندن انسان ها از دوران ناتوانى جنینى و نوزادى به توان مندى دوران جوانى و سپس فرتوت ساختن آنان، نشانه توان مندى خداوند بر باز آفرینى انسان ها درقیامت است.* (اللّه الذى خلقکم ... یخلق ما یشاء) عبارت «یخلق ما یشاء» به قرینه آیه پنجاه - که در آن، بر توان مندى خداوند بر معاد انسان ها، برهان اقامه شده بود - و نیز آیه پنجاه و پنج - که درباره برپایى قیامت است - مى تواند درباره معاد و بازآفرینى انسان ها، در قیامت باشد.
۱۳ - آفرینش انسان و مراحل حیات وى، امرى عالمانه و از روى آگاهى است. (اللّه الذى خلقکم ... و هو العلیم القدیر)
۱۴ - آفرینش انسان و حالات مختلف او در مدت عمر، براساس مشیت خداوند است. (اللّه الذى خلقکم من ضعف ... یخلق ما یشاء)
۱۵ - رساننده انسان از دوران قوّت و توان مندى به دوران ضعف و ناتوانى، خداوند است. (اللّه الذى ... جعل من بعد قوّة ضعفًا و شیبة)
۱۶ - علم و قدرت مطلق خداوند، منشأ نفوذ مشیّت او بر آفرینش هر چیزى است. (یخلق ما یشاء و هو العلیم القدیر)
موضوعات مرتبط
- آیات خدا :۷
- اسماء و صفات: علیم ۸; قدیر ۸
- انسان: پیرى انسان ۲، ۴، ۷، ۱۰; خالق انسان ۳; خلقت انسان ۱، ۱۳، ۱۴; دورانهاى عمر انسان ۲، ۴، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵; ضعف انسان ۱، ۵، ۱۰، ۱۲; ضعف جسمانى انسان ۷، ۹، ۱۵; کمال جسمانى انسان ۵، ۷، ۹، ۱۲، ۱۵; کودکى انسان ۲، ۴
- پیرى: ضعف در پیرى ۱۰، ۱۲
- توحید: توحید در خالقیت ۳
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
- خدا: آثار علم خدا ۱۳; افعال خدا ۲، ۵، ۱۵; خالقیت خدا ۳، ۶، ۱۶; علم خدا ۱۶; قدرت خدا ۶، ۱۶; مشیت خدا ۶، ۱۴، ۱۶; نشانه هاى قدرت خدا ۹، ۱۱، ۱۲
- مردگان: احیاى مردگان ۱۲
- معاد: دلایل معاد ۱۲
- نوزادى: ضعف در نوزادى ۵، ۱۲
