العنكبوت ٤٨
ترجمه
| العنكبوت ٤٧ | آیه ٤٨ | العنكبوت ٤٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«مَا کُنتَ تَتْلُو»: نمی‌خواندی. در رسم‌الخطّ قرآنی، الف زائدی در آخر (تَتْلُو) است. «مِن قَبْلِهِ»: پیش از نزول قرآن. «بِیَمِینِکَ»: با دست راستت. تعبیر با دست راست به خاطر آن است که غالباً انسانها با دست راست می‌نویسند. «الْمُبْطِلُونَ»: فرو روندگان در باطل. باطلگرایان (نگا: اعراف / .
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
الَّذِينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسُولَ... (۲)
وَ مِنْهُمْ أُمِّيُّونَ لاَ... (۱) وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ وَ... (۱) وَ قَالُوا أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ... (۱) قُلْ أَنْزَلَهُ الَّذِي يَعْلَمُ... (۱) وَ أَتِمُّوا الْحَجَ وَ الْعُمْرَةَ... (۲)
تفسیر
- آيات ۴۱ - ۵۵، سوره عنكبوت
- تمثيل اتخاذ ارباب و آلهه و روى آوردن به غير خدا به اتخاذ سست ترين خانه ها، خانهعنكبوت
- معنى و مفااد آيه شريفه : ((ان الله يعلم ما يدعون من دونه من شى ء...))
- خلقت ، تدبير و ولايت ملازم يكديگرند و هر سه مختص به خداى تعالى است
- چگونه نماز ايستادن را از فحشا و منكر باز مى دارد
- جواب به اين اشكال كه چرا بسيارى از نمازگزاران مرتكب كبائر و منكرات مى شوند؟
- حق مطلب در پاسخ اشكال فوق
- معناى ((ذكر)) و مقصود از اينكه درباره نماز فرمود: ((و لذكر الله اكبر))
- وجوه مختلفى كه مفسرين در معناى (ولذكر الله اكبر) گفته اند
- مقصود از مجادله نيكو با اهل كتاب كه بدان امر فرموده است
- احتجاج بر اثبات اينكه قرآن نازل از ناحيه خداى سبحان است
- بحث روايتى
- رواياتى در ذيل آيه : ((ان الصلوة تنهى عن الفحشاء و المنكر و لذكر الله اكبر))
- رواياتى درباره ياد خدا و در ذيل (ولذكر الله اكبر)
- چند روايت حاكى از اينكه مراد از ((الذين اوتوا العلم )) ائمه (عليهم السلام ) هستند ودرباره شاءن نزول آيه : ((اولم يكفهم انا انزلنا عليك ...))
نکات آیه
۱ - پیامبراکرم(ص)، پیش از نزول قرآن، پیشینه خواندن و نوشتن نداشت. (و ما کنت تتلوا من قبله من کتب و لاتخطّه بیمینک)
۲ - خواندن و نوشتن، در صدراسلام، وجود داشته است. (و ما کنت تتلوا من قبله من کتب و لاتخطّه بیمینک)
۳ - کتابت و نگارش با دست راست، طبیعت اولى انسان ها است. (و لاتخطّه بیمینک) قید «بیمینک»، تأکیدى است و حاکى از شکل رایج نوشتن در میان مردم است.
۴ - در صورتى که پیامبر(ص) دانش خواندن و نوشتن داشت، باطل اندیشان، درباره نبوت او، به تردید مى افتادند. (و ما کنت تتلوا من قبله ... إذًا لاَرتاب المبطلون)
۵ - امى بودن پیامبر(ص)، دلیلى غیر قابل انکار، بر آسمانى بودن قرآن کریم است. (و ما کنت تتلوا من قبله ... إذًا لاَرتاب المبطلون)
۶ - مخالفان پیامبر(ص)، مردمى یاوه گو و باطل اندیش بودند. (إذًا لاَرتاب المبطلون) «مبطل» به معناى «یاوه گو» و «مدعى بطلان حق» است.
موضوعات مرتبط
- انسان: طبع انسان ها ۳
- خواندن: دانش خواندن در صدراسلام ۲
- قرآن: دلایل وحیانیت قرآن ۵
- کتابت: دانش کتابت در صدراسلام ۲; کتابت با دست راست ۳
- محمد(ص): امى بودن محمد(ص) ۱، ۵; فلسفه امى بودن محمد(ص) ۴; موانع شک به نبوت محمد(ص) ۴; یاوه گویى مخالفان محمد(ص) ۶
