الفرقان ٦٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۱۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

کسانی که شبانگاه برای پروردگارشان سجده و قیام می‌کنند؛

|و آنانند كه شب را در حال سجده و قيام به روز آورند
و آنانند كه در حال سجده يا ايستاده، شب را به روز مى‌آورند.
و آنان هستند که شب را به سجده و قیام نماز در برابر خدایشان روز کنند.
و آنان که شب را برای پروردگارشان با سجده و قیام به صبح می رسانند،
و آنان كه شب را در سجده يا در قيام براى پروردگارشان به صبح مى‌آورند.
و کسانی که برای پروردگارشان به سجده و قیام شب زنده‌داری کنند
و آنان كه شب را براى پروردگار خويش در سجده و به نماز ايستاده به روز آرند.
و کسانیند که (بخش قابل ملاحظه‌ای از شب، و گاهی تمام) شب را با سجده و قیام به روز می‌آورند (و با عبادت و نماز سپری می‌کنند).
و آنان که سجده‌کنندگان و برپاخاستگان برای پروردگارشان شب‌زنده‌داری می‌کنند؛
و آنان که شب را به روز آرند برای پروردگار خویش سجده‌کنندگان و بپاایستادگان‌


الفرقان ٦٣ آیه ٦٤ الفرقان ٦٥
سوره : سوره الفرقان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبِیتُونَ»: شب را بسر می‌برند. مراد تهجّد و شب زنده‌داری است. «سُجَّداً وَ قِیَاماً»: جمع ساجِد و قائِم، حال است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - بندگان خالص خدا، مردمى شب زنده دار (و الذین یبیتون لربّهم) «بیتوتة» (مصدر «یبیتون») به معناى شب زنده دارى است; چه این بیدارى در تمام شب باشد و چه در بخشى از آن.

۲ - نماز، برنامه بندگان خالص خدا در وقت شب زنده دارى (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا) از دیدگاه مفسران، مقصود از «سجده» و «قیام» در آیه شریفه، نماز است.

۳ - سجده و قیام، دو رکن اساسى نماز است. (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا) برداشت یاد شده، از اختصاص به ذکر یافتن سجده و قیام از میان دیگر ارکان و اجزاى نماز، استفاده مى شود.

۴ - سجده، رکن اصلى و روح نماز است . (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا) تقدیم سجده بر قیام - در حالى که در نماز قیام بر سجده مقدم است - مى تواند براى بیان اهمیت سجده باشد.

۵ - تهجد (شب زنده دارى همراه با اقامه نماز)، مورد تشویق و توصیه خدا است. (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا)

۶ - اعتقاد به ربوبیت خداوند، مقتضى شب زنده دارى و عبادت و نماز براى او است. (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا) آمدن قید «لربّهم» و یاد ربوبیت خدا، به جاى دیگر اوصاف او همچون رحمان، مى تواند گویاى برداشت فوق باشد.

۷ - نماز، بهترین عبادت در سحرگاهان و ارزشمندترین عمل در شب زنده دارى (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا) برداشت فوق، از اختصاص به ذکر یافتن نماز از میان دیگر اعمال عبادى به دست مى آید.

۸ - نماز، بهترین و ارزشمندترین عبادت ها و عمل هاى صالح (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا)

۹ - شب هنگام، بهترین و مناسب ترین وقت براى نماز و عبادت (و الذین یبیتون لربّهم سجّدًا و قیمًا)

موضوعات مرتبط

  • احکام ۳:
  • بندگان خدا : تهجد بندگان خدا ۱، ۲; صفات بندگان خدا ۱; فضایل بندگان خدا ۲; نماز بندگان خدا ۲
  • تهجد: ارزش تهجد ۷; توصیه به تهجد ۵; زمینه تهجد ۶
  • جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۶
  • خدا: توصیه هاى خدا ۵
  • عبادت: بهترین عبادت ۷، ۸; بهترین وقت عبادت ۹
  • عقیده: آثار عقیده به ربوبیت خدا ۶
  • عمل صالح: بهترین عمل صالح ۸
  • نماز: احکام نماز ۳; ارزش نماز ۷، ۸; ارزش نماز شب ۷; ارکان نماز ۳، ۴; اهمیت سجده در نماز ۴; بهترین وقت نماز ۹; توصیه به نماز شب ۵; زمینه نماز شب ۶; سجده در نماز ۳; قیام در نماز ۳

منابع