الفرقان ٤

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۰۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و کافران گفتند: «این فقط دروغی است که او ساخته، و گروهی دیگر او را بر این کار یاری داده‌اند.» آنها (با این سخن،) ظلم و دروغ بزرگی را مرتکب شدند.

و كسانى كه كافر شدند، گفتند: اين [كتاب‌]، جز دروغى كه آن را بربافته، و گروهى ديگر او را بر آن يارى كرده‌اند، نيست. حقا كه به جانب ستم و دروغ [بزرگى‌] رو آوردند
و كسانى كه كفر ورزيدند، گفتند: «اين [كتاب‌] جز دروغى كه آن را بربافته [چيزى‌] نيست، و گروهى ديگر او را بر آن يارى كرده‌اند.» و قطعاً [با چنين نسبتى‌] ظلم و بهتانى به پيش آوردند.
و کافران گفتند این کتاب (که محمّد و حیش می‌شمرد) جز آنکه به دروغ از خود فرابافته و دیگران (از اهل کتاب) نیز (در قصص و احکام) به او کمک کرده‌اند بچیز دیگری نیست. و البته این سخن کافران ظلمی بزرگ (درباره قرآن الهی) و نسبتی نا حق (در حقّ پیغمبر خدا) است.
و کافران گفتند: این [قرآن] چیزی نیست جز دروغی که [پیامبر] آن را از پیش خود ساخته و دیگران او را بر ساختن آن یاری داده اند، بی تردید [با این نسبت ناروا] مرتکب ستمی سنگین و دروغی بزرگ [و تهمتی زشت] شده اند.
و كافران گفتند كه اين جز دروغى كه خود بافته است و گروهى ديگر او را بر آن يارى داده‌اند، هيچ نيست. حقا آنچه مى‌گويند ستم و باطل است.
و کافران گفتند این [قرآن‌] جز افترایی نیست که آن را بر ساخته است و گروهی دیگر بر آن یاریش داده‌اند، به راستی که ستم و بهتانی در میان آوردند
و كسانى كه كافر شدند گفتند: اين- قرآن- نيست مگر دروغى كه [محمد] بربافته است و گروهى ديگر او را بر آن يارى كرده‌اند. براستى كه ستم و دروغى ناروا آوردند.
کافران می‌گویند: این (قرآن) دروغی بیش نیست که خود (محمّد) آن را از پیش خود به هم بافته است و گروهی او را در این کار یاری داده‌اند. آنان واقعاً (با بیان این سخن) ستم و بهتان بزرگی را مرتکب شده‌اند.
و کسانی که کافر شدند، گفتند: «این (کتاب) جز دروغی که آن را بربافته (چیزی) نیست، حال آنکه گروهی دیگر او را بر(جعل) آن یاری کردند.» پس همواره (با چنین نسبتی) ظلم و گزافی (فراوان) آوردند.
و گفتند آنان که کفر ورزیدند نیست این مگر دروغی که بست آن را و یاریش کردند بر آن گروهی دگران همانا آوردند ستم و ناروایی را


الفرقان ٣ آیه ٤ الفرقان ٥
سوره : سوره الفرقان
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِفْکٌ»: بدترین دروغ (نگا: نور / ). «اِفْتَرَاهُ»: سرهم کرده است. ساخته و پرداخته نموده است (نگا: آل‌عمران / ، یونس / ). «قَوْمٌ آخَرُونَ»: گروه دیگری. مراد اهل کتابی است که اسلام را پذیرفته بودند، یا اشخاصی چون عداس، یسار، نصر، ابوفکیهه رومی و ... (نگا: نحل / . «جَآءُوا»: عرب واژه‌های (جَآءَ) و (أَتی) را به معنی (فَعَلَ) یعنی انجام داد، به کار می‌برند (نگا: تفسیر أضواء البیان). «زُوراً»: باطل. بُهتان (نگا: حجّ / ). تنکیر (ظُلْماً) و (زُوراً) برای تعظیم است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - کافران، منکر نزول وحى بر پیامبر(ص) بودند و قرآن را دروغ و ساخته و پرداخته او مى دانستند. (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک افتریه)

۲ - کافران، مدعى مدد رسانى جمعى از مردم غیر مسلمان به پیامبر(ص) در ساختن و پرداختن قرآن (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک افتریه و أعانه علیه قوم ءاخرون) طبق نظر مفسران، مقصود از «قوم آخرون» مردم غیر مسلمان همچون یهود است.

۳ - تهمت و افترا، ابزار و شیوه هاى مبارزه کافران علیه پیامبر(ص) و قرآن (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک افتریه و أعانه علیه قوم ءاخرون)

۴ - واکنش کافران در برابر قرآن و رسالت پیامبر(ص)، رفتارى بس ظالمانه و مزورانه بود. (فقد جاءو ظلمًا و زورًا)

۵ - ستمگرى، باطل گرایى و دروغ پردازى، از نتایج و اثرات کفر به خدا و انکار رسالت پیامبر(ص) (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک ... فقد جاءو ظلمًا و زورًا) «زور» به معناى سخن باطل و دروغ است (لسان العرب).

۶ - تهمت و افترا زدن کافران به گناهى که تنها خود مرتکب آن بودند، از شیوه هاى آنان در مبارزه، علیه پیامبراسلام(ص) (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک افتریه ... فقد جاءو ظلمًا و زورًا) برداشت یاد شده از آن جا استفاده مى شود که کافران، پیامبراسلام(ص) را متهم به دروغ گویى مى کردند; در حالى که خود، دروغ پرداز بودند و به دروغ و به ناحق، قرآن را ساخته و پرداخته آن حضرت مى شمردند.

۷ - خداوند، مدافع حریم شخصیت پیامبر(ص) در مقابل برخوردهاى ظالمانه و مزوّرانه کافران (و قال الذین کفروا إن هذا إلاّ إفک ... فقد جاءو ظلمًا و زورًا)

۸ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله «إفک افتراه» قال: الإفک الکذب; از امام باقر(ع) روایت شده است که درباره قول خدا: «إفک افتراه» فرمود: افک به معناى دروغ است». ۱- تفسیر قمى، ج ۲، ص ۱۱۱; نورالثقلین، ج ۳، ص ۵، ح ۲۰.

موضوعات مرتبط

  • خدا: حمایتهاى خدا ۷
  • دروغ: عوامل دروغ ۵
  • ظلم : عوامل ظلم ۵
  • قرآن: تهمت به قرآن ۳، ۸; دشمنان قرآن ۴; مبارزه با قرآن ۳; مکذبان قرآن ۱; موضعگیرى علیه قرآن ۴
  • کافران: تهمتهاى کافران ۱، ۲، ۳، ۶; دشمنى کافران ۳، ۴، ۶، ۷; روش مبارزه کافران ۳، ۶; کافران و قرآن ۱; کافران و محمد(ص) ۱; گناه کافران ۶; موضعگیرى ظالمانه کافران ۴
  • کفر: آثار کفر به خدا ۵
  • گرایشها: عوامل گرایش به باطل ۵
  • محمد(ص): آثار تکذیب محمد(ص) ۵; تکذیب وحى به محمد(ص) ۱; تهمت امداد به محمد(ص) ۲; تهمت به محمد(ص) ۱، ۳، ۶; حامى محمد(ص) ۷; دشمنان محمد(ص) ۳، ۴، ۶، ۷; مبارزه با محمد(ص) ۳، ۶; موضعگیرى علیه محمد(ص) ۴

منابع