قُوّة
از الکتاب
ریشه کلمه
- قوى (۴۲ بار)
قاموس قرآن
نيرومندى. نیرو «قَوِىَ يَقْوَى قُوَّةً: ضدّ ضَعُفَ» [نمل:33]. گفتند: ما نيرومنديم. [بقره:63]. آنچه دادهايم محكم بگيريد و آن كنايه از اعتنا و عمل است، عياشى از اسحق بن عمار نقل كرده از امام صادق «عليه السلام» پرسيدم از «خُذُوا ما آتَيْناكُمْ بِقُوَّةٍ» آيا قوه ابدان مراد است يا قوه قلوب؟ فرمود: هر دو «اَقُوَّةٌ فِى الْاَبْدانِ اَمْ فِى الْقُلُوبِ؟ قالَ: فيهِما جَميعاً». جمع قوه در قرآن قوى آمده مثل [نجم:5]. مراد از آن جبرئيل است در اقرب گفته: رجل شديد القوى مردى است كه تركيب خلقتش محكم باشد در مجمع فرموده قوى در نفس و خلقت يعنى فرشته پر قدرت به او تعليم داده و شايد «قوى» اشاره به جهات تصرف جبرئيل باشد. *** قوى: نيرومند و آن از اسماء حسنى است [انفال:52]. آن در غير خدا نيز به كار رفته است [قصص:26].
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن أَشَدّ کَانُوا مِنْهُم بَعْد لا مَا اللّه أَکْثَر جَعَل قَالُوا ثُم الْأَرْض قَبْلِهِم أَن فِي أُولُوا هُو ذِي ضَعْف آثَارا إِلَى مَن ضَعْفا لَهُم فَمَا السّمَاء الّذِين شَدِيد نَاصِر قُوّة کَان أَنْکَاثا مِنْکُم کَرِيم شَيْبَة بِکُم الّذِي هِي أَ إِلاّ يَزِدْکُم مِنّا عِنْد مِنْه أَو أَثَارُوا لَه بِاللّه اسْتَطَعْتُم نَحْن تَتّخِذُون رَسُول قُوّتِکُم قَرْيَتِک لَم لِي يَرَوْا خَلَقَهُم آوِي هُم تَشْهَدُون الّتِي قَرْيَة جَمْعا بِآيَاتِنَا عَاقِبَة عَمَرُوهَا يَخْلُق الْعَرْش إِن لَقَوْل السّرَائِر بَأْس غَزْلَهَا أَيْمَانَکُم مِدْرَارا رِبَاط أَمْوَالا شَاء يَا لِيُعْجِزَه تَتَوَلّوْا أَوْلاَدا عَلَيْهِم تُرْهِبُون أَمْرا أَهْلَکْنَاهُم کَأَيّن قَال أَنَا قُلْت فَأَخَذَهُم الْقُرُون ثَم کَالّتِي أَعِدّوا ذَات نُرِيد
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
