حَي
از الکتاب
«حَىّ» از مادّه «حیات» به معناى زندگى است، و این واژه مانند هر صفت مشبّهه دیگر، دلالت بر دوام و ثبات دارد و بدیهى است که حیات در خداوند حیات حقیقى است; چرا که حیاتش عین ذات او است، نه همچون موجودات زنده در عالم خلقت که حیات آنها عارضى است و لذا گاهى زنده اند و سپس مى میرند، اما در خداوند چنین نیست.
ریشه کلمه
- حيى (۱۸۴ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ عَن بَيّنَة مَن جَعَلْنَا أَ شَيْء يَحْيَى کُل فَلا الْمَاء يُؤْمِنُون مِن إِن اللّه فِي لَسَمِيع الْأَرْض هَلَک إِذ عَلِيم رَوَاسِي فَفَتَقْنَاهُمَا رَتْقا لِيَهْلِک مَفْعُولا کَانَتَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
