کَوْکَبا
از الکتاب
ریشه کلمه
- کوکب (۵ بار)
قاموس قرآن
ستاره. [انعام:76]. چون شب او را فراگرفت ستارهاى ديد، جمع آن كواكب است [صافات:6]. ما آسمان نزديكتر را با زينتى كه ستارگان باشند زينت كردهايم. در «سماء» توضيح داده شده كه ظاهراً مراد از «اَلسَّماء الدُّنْيا» آسمان منظومه شمسى است و كواكب ستارگان همان منظومه است و در «رجم» و «صبح» گذشت كه كواكب غير از مصابيح است و آيه [انفطار:2-1]. در از بين رفتن كواكب صريح است.
کلمات نزدیک مکانی
قَال وَ فَلَمّا رَأَى عَشَر هٰذَا اللّيْل الشّمْس أَحَد رَأَيْت رَبّي عَلَيْه الْقَمَر جَن إِنّي أَبَت الْمُوقِنِين أَفَل رَأَيْتُهُم يَا لِي مِن لا لِيَکُون سَاجِدِين لِأَبِيه أُحِب يُوسُف الْآفِلِين
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
