المؤمنون ١٢

وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ‌ مِنْ‌ سُلاَلَةٍ مِنْ‌ طِينٍ‌

ترجمه

و ما انسان را از عصاره‌ای از گِل آفریدیم؛

|و همانا انسان را از عصاره‌اى از گل آفريديم

و به يقين، انسان را از عصاره‌اى از گِل آفريديم.

و همانا ما آدمی را از گل خالص آفریدیم.

و یقیناً ما انسان را از [عصاره و] چکیده ای از گِل آفریدیم،

هر آينه ما انسان را از گل خالص آفريديم.

و به راستی که انسان را از چکیده گل آفریدیم‌

و هر آينه ما آدمى را از خلاصه و چكيده‌اى از گِل آفريديم.

ما انسان را از عُصاره‌ای از گِل آفریده‌ایم.

و بی‌گمان انسان را به‌راستی از عصاره‌ای، از گلی آفریدیم.

و همانا آفریدیم انسان را از کشیده‌ای (یا چکیده) از گل‌

المؤمنون ١١	آیه ١٢	المؤمنون ١٣
سوره : سوره المؤمنون نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٨ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«سُلالَةٍ»: چکیده. عصاره. مراد ماده‌ای است که منی از آن پدید می‌آید. «طِینٍ»: گِل. مراد خاک است (نگا: کهف / ). «مِن سُلالَةٍ مِّن طِینٍ»: اشاره به یکی از اطوار خلقت نسل انسان است (نگا: سجده / .

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ لَقَدْ خَلَقْنَاکُمْ‌ ثُمَ‌... (۱) وَ مِنْ‌ آيَاتِهِ‌ أَنْ‌ خَلَقَکُمْ‌... (۱)

اللَّهُ‌ يَعْلَمُ‌ مَا تَحْمِلُ‌ کُلُ‌... (۰) فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ‌ إِلَى‌ جِذْعِ‌... (۰) فَأَنْجَيْنَاهُ‌ وَ أَصْحَابَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱۲ - ۲۲، سوره مؤ منون
• مراد از ((انسان )) در آيه : ((و لقد خلقنا الانسان من سلاسة من طين ))
• مقصود از اينكه فرمود: ((ثم انشاءناه خلقا آخر)) و معنايى كه تعبير به انشاء افاده مىكند.
• معناى ((بركت )) و اينكه فرمود: ((فتبارك الله احسن الخالقين )).
• اشاره به اينكه خلقت اختصاص به خداى تعالى ندارد
• مقصود از ((طرائق )) در آيه : ((و لقد خلقنا فوقكم سبع طرائق )).
• يادآورى نعمت باران ، رويانيدن اشجار، فوائد چهارپايان و...
• رواياتى درباره مراحل مختلف خلقت انسان
• دو روايت درباره آيه : ((و شجرة تخرج من طور سيناء...))

• آيه و ترجمه :
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - اثبات مبدء و معاد با يك دليل
• ۲ - آخرين مرحله تكامل انسان در رحم
• ۳ - لباس گوشتين بر اندام استخوانها!
• ۴ - لباس مقاوم براى استخوانها!

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خدا، خالق و آفریدگار انسان (و لقد خلقنا الإنسن) «من» در «من سلالة» ابتدائیه و «سلالة» به معناى «عصاره» است. «طین» به اجزائى از خاک که با آب درآمیخته باشد (گِل) گفته مى شود. «من طین» متعلق به عامل مقدر و صفت براى «سلالة» است; یعنى: به یقین ما انسان را از عصاره اى از «گِل»آفریدیم.

۲ - آفرینش نخستین انسان از عصاره گِل (خاک آمیخته با آب) (و لقد خلقنا الإنسن) سیاق آیات مورد بحث، نشان مى دهد که مراد از «انسان»، نوع انسان است که شامل «حضرت آدم» و غیر او مى شود. بنابراین مقصود از «خلق» در این آیه، آفرینش ابتدایى آدم است که از «گِل» آفریده شد. آیه بعد نیز، بیانگر آفرینش نسل آدم است که از نطفه آفریده شده و مى شود.

۳ - آفرینش انسان از گِلى ناچیز و بى جان، نمود عظمت و قدرت خیره کننده آفریدگار (و لقد خلقنا الإنسن من سللة من طین) نکره آوردن «سلالة» و «طین» ظاهراً براى تحقیر است; یعنى: به یقین ما انسان را از عصاره اى ناچیز از گلِى بى مقدار آفریدیم.

موضوعات مرتبط

• انسان: انسان از گِل ۲، ۳; خالق انسان ۱; خلقت انسان ۳; عنصر خلقت انسان ۲
• خدا: خالقیت خدا ۱; نشانه هاى قدرت خدا ۳
• خلقت: خلقت از گِل ۲، ۳