الشّهْر
از الکتاب
ریشه کلمه
- شهر (۲۱ بار)
قاموس قرآن
ماه. و آن با رؤيت هلال شروع شده و با رؤيت مجدّد منقضى مىشود و اصل آن چنانكه در مجمع فرموده به معنى ظهور است علت اين تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مىشود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]. مراد از اشهر چنانكه روايات بيان مىكند شوال، ذوالقعده،ذوالحجه است. و مثل [توبه:36]. اين آيه روشن مىكند كه خداوند خود چنين اراده فرموده كه از روز خلقت آسمانها و زمين ماههاى تمام كننده سال دوازده باشد. مراد از كتاب شايد كتاب تكوين و دنيا و شايد لوح محفوظ باشد. راجع به ماههاى حرام و احكام آنها، همچنين آيه [توبه:5]، [بقره:194]، [بقره:217]. به «حرام» رجوع شود. و آيه [سباء:12]. در «ريح» گذشت.
کلمات نزدیک مکانی
وَ الْحَرَام لا اللّه الْهَدْي قِتَال عَلَى فِيه فَمَن الظّالِمِين عَن فَلْيَصُمْه مِنْکُم لِلنّاس الْقَلاَئِد تَعْلَمُون يَسْأَلُونَک بِالشّهْر إِلاّ شَهِد عُدْوَان قِيَاما مَن کَان أَنْتُم فَلا قُل الْفُرْقَان شَعَائِر الْبَيْت انْتَهَوْا تُحِلّوا مَرِيضا الْحُرُمَات الْکَعْبَة الْهُدَى يَعْلَم قِصَاص ذٰلِک فَإِن أَو لِلّه کَبِير آمَنُوا لِتَعْلَمُوا مِن أَن جَعَل اعْتَدَى سَفَر بَيّنَات الّذِين فَعِدّة عَلَيْکُم صَدّ أَيّهَا
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
