النّار
از الکتاب
«نار» در سوره «آل عمران» کنایه از جنگ ها و نزاع هایى بوده که هر لحظه در دوران جاهلیت به بهانه اى در میان اعراب شعلهور مى شده، قرآن مجید با این جمله اوضاع خطرناک عصر جاهلیت را منعکس مى سازد که هر لحظه خطر جنگ و خونریزى آنها را تهدید مى کرد و خداوند در پرتو نور اسلام آنها را از آن وضع نجات داد و مسلماً با نجات یافتن از وضع خطرناک گذشته از آتش سوزان دوزخ نیز نجات یافتند.
ریشه کلمه
- نور (۱۹۴ بار)
قاموس قرآن
آتش. [بقره:80]. راغب گويد: به قول بعضى نارونور از يك اصل اند و بيشتر متلازم هم مىباشند و نيز گويد: نار به شعله محسوس، و حرارت و نار جهنم و نار حرب گفته مىشود. [مائده:64]. لفظ «نار» مونث مجازى است گاهى مذكر نيز آيد (اقرب الموارد) به قول طبرسى اصل نار از نور است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ مِن فِي أَصْحَاب الّذِين اللّه هُم مَا فِيهَا لا أُولٰئِک لَهُم إِلَى يَوْم خَالِدُون عَذَاب مَن عَلَى کَفَرُوا إِلاّ أَن ذٰلِک أَ يَا قَالُوا کُنْتُم الْجَنّة قُل الّتِي إِن آمَنُوا رَبّنَا بِئْس قَال لَکُم هٰذَا الّذِي ثُم عَن ذُوقُوا بِه لَن أَنْتُم مِنْهَا الْعَذَاب أَو لَم إِذ الْقِيَامَة الْآخِرَة مَأْوَاکُم أَيّهَا الْمَصِير مَأْوَاهُم إِذَا لِلّذِين کَانُوا مِمّا أَم الظّالِمِين بِمَا شَيْئا لَنَا فِرْعَوْن جَزَاء أَنّهُم جَهَنّم قِيل إِنّک فَقَد إِنّمَا خَالِدِين فَمَن بِآيَاتِنَا قَد اسْتَکْبَرُوا فَلَمّا وُجُوهُهُم هُو نُودِي تَمَسّنَا تَدْعُونَنِي لِلْکَافِرِين جَعَلْنَا کُل لَعَلّکُم ذٰلِکُم وُجُوهَهُم کَذّبُوا تُکَذّبُون عَلَيْهَا حَتّى کُلّمَا مَشْهُود زُحْزِح الْوَقُود تَخَاصُم وُقِفُوا کُنّا يُوزَعُون
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
