البقرة ١٢٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۲:۴۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

پروردگارا! ما را تسلیم فرمان خود قرار ده! و از دودمان ما، امتی که تسلیم فرمانت باشند، به وجود آور! و طرز عبادتمان را به ما نشان ده و توبه ما را بپذیر، که تو توبه‌پذیر و مهربانی!

پروردگارا! ما را تسليم فرمان خود گردان و از نسل ما امّتى فرمانبردار خويش پديد آور، و آداب دينى ما را به ما نشان ده و بر ما ببخشاى بى‌ترديد تويى توبه پذير مهربان
پروردگارا، ما را تسليم [فرمان‌] خود قرار ده؛ و از نسل ما، امتى فرمانبردار خود [پديد آر]؛ و آداب دينى ما را به ما نشان ده؛ و بر ما ببخشاى، كه تويى توبه‌پذير مهربان.
پروردگارا، دل ما را تسلیم فرمان خود گردان و فرزندان ما را نیز امتی تسلیم و رضای خود بدار، و راه پرستش و طاعت را به ما بنما و بر ما (وظیفه بندگی را) سهل و آسان‌گیر، که تویی توبه‌پذیر و مهربان.
پروردگارا! ما را [با همه وجود] تسلیم خود قرار ده، و نیز از دودمان ما امتی که تسلیم تو باشند پدید آر، و راه و رسم عبادتمان را به ما نشان ده، و توبه ما را بپذیر، که تو بسیار توبه پذیر و مهربانی،
اى پروردگار ما، ما را فرمانبردار خويش ساز و نيز فرزندان ما را فرمانبردار خويش گردان، و مناسكمان را به ما بياموز، و توبه ما بپذير كه تو توبه‌پذيرنده و مهربان هستى.
پروردگارا ما را فرمانبردار خویش بگردان و از زاد و رود ما امتی فرمانبردار خویش پدید آور و مناسک ما را به ما بنما، و از ما درگذر که تویی توبه‌پذیر مهربان‌
پروردگارا، ما را دو مسلمان- گردن‌نهاده و فرمانبردار- خويش گردان و از فرزندان ما نيز امتى مسلمان خود كن و به ما احكام عبادتمان- حج را بنماى و [به مِهر و بخشايش خود] بر ما بازگرد و توبه ما بپذير، كه تويى توبه‌پذير و مهربان.
ای پروردگار ما! چنان کن که ما دو نفر مخلص و منقاد (فرمان) تو باشیم، و از فرزندان ما ملّت و جماعتی پدید آور که تسلیم (فرمان) تو باشند، و طرز عبادات خویش را (در کعبه و اطراف آن) به ما نشان بده و (اگر نسیان و لغزشی از ما سر زد) بر ما ببخشای (و در توبه را بر رویمان باز گذار)، بی‌گمان تو بس توبه‌پذیر و مهربانی.
«پروردگارمان! ما را در (انحصار) تسلیمی برای خود قرار ده‌؛ و از نسل ما (هم) ، امتی تسلیم برای خود پدید آر و آداب دینی (حج) ما را به ما نشان ده‌؛ و بر ما بازگشت فرمای، همواره تویی تو، بس بازگردنده‌ی (بر بندگان و) رحمتگر بر ویژگان.»
بار پروردگارا بگردان ما را اسلام آرندگانی برای تو و از نژاد ما مردمی اسلام‌آورنده برای تو و بنمای به ما عبادتهای ما را و توبه کن بر ما که توئی توبه‌پذیرنده مهربان‌


البقرة ١٢٧ آیه ١٢٨ البقرة ١٢٩
سوره : سوره البقرة
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مُسْلِمَیْنِ»: مثنّی (مُسْلِم) به معنی: مخلص. فرمانبردار. مطیع خدا و شریعتهای الله. «أُمَّةً»: ملّت. جماعت. «أَرِنَا»: به ما نشان بده. «مَنَاسِکَ»: آداب و رسوم عبادت، اعم از مراسم حجّ و غیره (نگا: مائده / ، حجّ / ). «التَّوَّابُ»: بس توبه‌پذیر.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - تسیلم خدا شدن، از دعاهاى ابراهیم و اسماعیل(ع) به هنگام ساختن کعبه (و إذ یرفع إبرهیم القواعد ... ربنا واجعلنا مسلمین لک )

۲ - ابراهیم و اسماعیل (ع) از خداوند خواستند تا از میان نسلشان گروهى را به مقام تسلیم نایل سازد. (و من ذریتنا أمة مسلمة لک) در برداشت فوق «من» در «من ذریتنا» به معناى بعض گرفته شده است.

۳ - علاقه ابراهیم و اسماعیل (ع) به ذریه خویش (من ذریتنا أمة مسلمة لک)

۴ - تسلیم خدا بودن، راه و روش بندگى کردن اوست. (ربنا واجعلنا مسلمین لک و من ذریتنا أمة مسلمة لک)

۵ - تسلیم بودن در برابر خدا، داراى مراتب و درجات است. (ربنا واجعلنا مسلمین لک) چون ابراهیم و اسماعیل (ع)، تسلیم خدا بودند ولى باز هم تقاضاى توفیق براى نیل به این مقام را داشتند، معلوم مى شود: مقام تسلیم، داراى درجات و مراتب است.

۶ - تمامى ذریه ابراهیم و اسماعیل(ع)، شایستگى نایل شدن به مراحل والاى تسلیم را دارا نیستند. (و من ذریتنا أمة مسلمة لک) «من» در «من ذریتنا» براى تبعیض است و گویاى برداشت فوق مى باشد.

۷ - تشریح و تبیین طریقه عبادت خدا و چگونگى آداب آن، از درخواستهاى ابراهیم و اسماعیل (ع) از خداوند (و أرنا مناسکنا) مَنسَک (مفرد مناسک) به معناى طریقه عبادت است (لسان العرب). بنابراین «أرنا مناسکنا»; یعنى، خدایا! شیوه عبادت کردنت را به ما ارائه کن.

۸ - ابراهیم و اسماعیل(ع) به هنگام ساختن کعبه، از خداوند خواستند تا چگونگى اعمال حج را به آنان بیاموزد. (ربنا ... أرنا مناسکنا) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مناسک - چنانچه برخى از اهل لغت و نیز برخى از مفسّران گفته اند - به معناى اعمال حج باشد.

۹ - تشریع احکام دین و بیان چگونگى پرستش، از شؤون خداوند است. (ربنا ... أرنا مناسکنا)

۱۰ - ابراهیم و اسماعیل (ع)، از خداوند خواستند تا توبه خود و فرزندانشان را بپذیرد. (و تب علینا)

۱۱ - انسان در هر مقام و منزلتى، ناتوان از اداى وظایف الهى خویش است. (و تب علینا) از آن جا که ابراهیم و اسماعیل (ع) از گناه و معصیت منزهند، ولى در عین حال به درگاه خدا توبه مى کنند و تقاضاى پذیرفته شدن آن را دارند نکاتى به دست مى آید; از جمله اینکه: انسان در هر منزلتى - هر چند منزلت پیامبران باشد - نمى تواند وظیفه عبودیت خویش را به درگاه خدا ادا کند.

۱۲ - خداوند، تواب (بسیار توبه پذیر) و رحیم (بسیار مهربان) است. (إنک أنت التواب الرحیم)

۱۳ - توفیق براى تسلیم شدن در برابر خدا، تبیین چگونه عبادت کردن او و پذیرش توبه، پرتوهایى از رحمت الهى به بندگان است. (ربنا واجعلنا مسلمین ... و أرنا مناسکنا و تب علینا إنک أنت التواب الرحیم)

۱۴ - دعا به درگاه خداوند، مؤثر در برآورده شدن خواسته هاى معنوى انسان است. (ربنا واجعلنا مسلمین لک ... و تب علینا)

روایات و احادیث

۱۵ - از حضرت على بن ابى طالب (ع) روایت شده است که: «لما فرغ ابراهیم من بناء البیت قال: فعلت أى رب فأرنا مناسکنا، ابرزها لنا، علّمناها، فبعث اللّه جبرئیل فحجّ به;[۱] چون ابراهیم(ع) از ساختن خانه کعبه فارغ گشت، عرض کرد: پروردگارا! من مأموریت خود را انجام دادم، پس شیوه انجام اعمال حج را به ما نشان بده و آن را بر ما آشکار کن و به ما بیاموز. پس خداوند جبرئیل را فرستاد تا به همراهى ابراهیم حج نماید [و به صورت عملى به ابراهیم(ع) نشان دهد] ».

موضوعات مرتبط

  • ابراهیم(ع): ابراهیم(ع) و بناى کعبه ۱۵; خواسته هاى ابراهیم(ع) ۷، ۸، ۱۰; دعاى ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۷، ۸، ۱۰، ۱۵; علایق ابراهیم(ع) ۳; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۳، ۸، ۱۰; نسل ابراهیم(ع) ۲، ۳، ۶، ۱۰
  • اسماعیل(ع): خواسته هاى اسماعیل(ع) ۷، ۸، ۱۰; دعاى اسماعیل(ع) ۱، ۲، ۷، ۸، ۱۰; علایق اسماعیل(ع) ۳; قصه اسماعیل(ع) ۱، ۳، ۸، ۱۰; نسل اسماعیل(ع) ۲، ۳، ۶، ۱۰
  • اسماء و صفات: تواب ۱۲۴ رحیم ۱۲
  • انسان: خواسته هاى معنوى انسان ۱۴; عجز انسان ۱۱
  • تسلیم: اهمیّت تسلیم به خدا ۱، ۲، ۴، ۱۳; مراتب تسلیم به خدا ۵، ۶; مقام تسلیم ۲، ۶
  • توبه: درخواست قبول توبه ۱۰; قبول توبه ۱۳
  • توفیق: عوامل توفیق ۱۳
  • حج: تعلیم مناسک حج ۸، ۱۵
  • خدا: اختصاصات خدا ۹; توفیقات خدا ۱۳; مظاهر رحمت خدا ۱۳
  • دعا: آثار دعا ۱۴
  • دین: منشأ تشریع دین ۹
  • عبادت: تبیین آداب عبادت ۷; تبیین کیفیت عبادت ۷، ۹، ۱۳
  • عبودیت: روش عبودیت ۴
  • علایق: علاقه به نسل علایق ۳
  • کعبه: بناى کعبه ۱، ۸، ۱۵
  • نیازها: تأمین نیازها هاى معنوى ۱۴

منابع

  1. ↑ جامع البیان (طبرى)، ج ۱، ص ۵۵۵; الدر المنثور، ج ۱، ص ۳۳۲.
برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=البقرة_١٢٨&oldid=1205»