الأنبياء ٨٩

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۵۱ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و زکریا را (به یاد آور) در آن هنگام که پروردگارش را خواند (و عرض کرد): «پروردگار من! مرا تنها مگذار (و فرزند برومندی به من عطا کن)؛ و تو بهترین وارثانی!»

|و زكريّا را [ياد كن‌]، هنگامى كه پروردگار خود را خواند: پروردگارا! مرا تنها [و بى‌فرزند] مگذار و تو بهترين وارثانى
و زكريّا را [ياد كن‌] هنگامى كه پروردگار خود را خواند: «پروردگارا، مرا تنها مگذار و تو بهترين ارث برندگانى.»
و (یاد آر حال) زکریا را هنگامی که خدای خود را ندا کرد که بار الها، مرا یک تن و تنها وامگذار (و به من فرزندی که وارث من باشد عطا فرما) که تو بهترین وارث اهل عالم هستی.
و زکریا را [یاد کن] زمانی که پروردگارش را ندا داد: پروردگارا! مرا تنها [و بی فرزند] مگذار؛ و تو بهترین وارثانی.
و زكريّا را ياد كن، آنگاه كه پروردگارش را ندا داد: اى پروردگار من، مرا تنها وامگذار. و تو بهترين وارثانى.
و زکریا را [یاد کن‌] که پروردگارش را به دعا ندا داد که پروردگارا مرا تنها مگذار، و حال آنکه تو بهترین بازماندگانی‌
و زكريّا را [ياد كن‌] آنگاه كه پروردگار خويش را بخواند: اى پروردگار من، مرا تنها- بى‌فرزند- مگذار و تو بهترين وارثانى.
و زکریّا را (یاد کن) بدان گاه که پروردگار خود را به فریاد خواند (و گفت:) پروردگارا! مرا تنها مگذار (و فرزندی به من عطاء کن که در زندگی یار و یاور من و پس از مرگ برنامه‌ی تبلیغ را پیگیری کند. البتّه اگر هم فرزندی وارث من نشد باکی نیست، چرا که) تو بهترین وارثانی (و باقی پس از فنای مردمانی).
و زکریا را چون پروردگار خود را خواند: «پروردگارم! مرا تنها وا‌مگذار، حال آنکه تو بهترین وارثانی.»
و زکریا هنگامی که برخواند پروردگار خویش را پروردگارا نگذار مرا تنها و تویی بهترین ارث‌برندگان‌


الأنبياء ٨٨ آیه ٨٩ الأنبياء ٩٠
سوره : سوره الأنبياء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَرْداً»: یکه و تنها (نگا: مریم / و ). بدون فرزند و وارث (نگا: مریم / - ).


تفسیر

نکات آیه

۱- داستان زکریا و فرزند خواهى او، درس آموز و شایسته یاد و یادآورى است. (و زکریّا إذ نادى ) برداشت یاد شده مبتنى بر این است که نصب «زکریّا» به عامل مقدرى چون «أذکر» یا «أذکروا» باشد.

۲- زکریا(ع) با صداى بلند و روشن، از خداوند خواستار فرزند شد. (و زکریّا إذ نادى ربّه لاتذرنى فردًا ) مقصود از جمله «لاتذرنى فرداً» (مرا تنها مگذار) - به قرینه آیه بعد (فاستجبنا له و وهبنا له یحیى...) - درخواست فرزند است. گفتنى است که «ندا» به معناى صداى بلند و روشن است (لسان العرب).

۳- رهایى از تنهایى و حفظ دستاوردهاى خود پس از مرگ، انگیزه زکریا(ع) در فرزند خواهى از خداوند (و زکریّا إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى فردًا و أنت خیر الورثین ) زکریا(ع) به جاى تصریح به فرزند خواهى خود، تنهایى خویش را مطرح کرد و در پایان درخواست خود مسأله بهترین وارث بودن خدا را یاد نمود. ذکر این دو مطلب، در حقیقت بیانگر انگیزه زکریا(ع) و شرح حال او در دعا و خواسته خویش است.

۴- زکریا(ع) از تنهایى در رنج بود و آرزوى فرزنددار شدن داشت. (إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى فردًا ) تردیدى نیست که انسان آن چه را در دعاها از خداوند مى خواهد، مورد علاقه و آرزوى او است و فقدان آن موجب رنج او; به ویژه اگر دعا کننده فرد بزرگى چون پیامبر الهى باشد. بنابراین دعاى زکریا(ع) براى فرزند دار شدنش، مى تواند گویاى برداشت یاد شده باشد.

۵- آرزوى فرزنددار شدن، آرزویى طبیعى براى انسان ها و امیدى پسندیده است. (ربّ لاتذرنى فردًا )

۶- حفظ دستاوردهاى زندگى پس از مرگ در پرتو داشتن فرزند، خواسته طبیعى انسان است. (و زکریّا إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى فردًا و أنت خیر الورثین ) از این که پیامبرى چون زکریا(ع)، خواستار حفظ دستاوردهاى خود در پرتو فرزنددار شدن بود، مى توان استفاده کرد که همه انسان ها چنین خواسته اى دارند.

۷- نگرانى زکریا(ع) نسبت به آینده رسالت خویش با نبود فرزند و وارثى در زندگى اش (ربّ لاتذرنى فردًا و أنت خیرالورثین ) ممکن است درخواست زکریا(ع) از خداوند براى فرزنددار شدنش به خاطر مسائل اجتماعى باشد; یعنى، آن حضرت خواسته است رسالتش و دستاوردهاى آن نگه دارى شده و تداوم یابد.

۸- مسأله ارث، داراى پیشینه اى دیرین در تاریخ و علاقه به ارث نهادن و ارث بردن، امرى طبیعى و رایج میان انسان ها، حتى پیامبران (ربّ لاتذرنى فردًا و أنت خیر الورثین )

۹- خداوند، بهترین وارثان است. (أنت خیر الورثین )

۱۰- همه موجودات زنده، مردنى و فنا شدنى اند و تنها خداوند زنده و جاوید است. (أنت خیر الورثین ) بهترین وارث بودن خداوند، ممکن است به این خاطر باشد که همه ارث برندگان، خود روزى خواهند مرد و آن چه را که به ارث برده اند به دیگران واگذر خواهند کرد; ولى خداوند وارثى است جاوید و فناناپذیر.

۱۱- توجه به ربوبیت خداوند و ذکر آن به هنگام دعا، از آداب دعا و نیایش (إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى )

۱۲- ربوبیت خداوند، مقتضى روى آوردن به درگاه او به هنگام نیاز (إذ نادى ربّه ربّ لاتذرنى )

۱۳- حسن ستایش خدا و یادکردن صفات و اسماى او به گونه اى مناسب با نیاز، به هنگام نیایش و دعا (و أنت خیر الورثین ) برداشت یاد شده به این دلیل است که زکریا(ع) متناسب با نیاز و خواسته اش (حفظ دستاوردهاى خود در پرتو فرزنددار شدن)، خدا را به «بهترین وارث بودن» یاد کرد.

موضوعات مرتبط

  • آرزوى: آرزوى فرزند ۵; آرزوى هاى پسندیده ۵
  • ارث: بهترین ارث ۹; تاریخ ارث ۸
  • اسماوصغات: خیرالوارثین ۹
  • انبیا: علایق انبیا ۸
  • انسان: خواسته هاى انسان ۶; علایق انسان ۸; نیازهاى انسان ۵
  • تنهایى: نجات از تنهایى ۳
  • حمد: حمد خدا ۱۳
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۱۲; جاودانگى خدا ۱۰
  • دعا: آداب دعا ۱۱، ۱۳; اسماء و صفات در دعا ۱۳; تناسب دعا با نیاز ۱۳; حمد در دعا ۱۳
  • ذکر: ذکر ربوبیت خدا ۱۱; ذکر قصه زکریا(ع) ۱
  • زکریا(ع): آرزوى زکریا(ع) ۴; آینده رسالت زکریا(ع) ۷; بى فرزندى زکریا(ع) ۴، ۷; تنهایى زکریا(ع) ۳; دعاى زکریا(ع) ۲; ذکر قصه زکریا(ع) ۱; عبرت از قصه زکریا(ع) ۱; عوامل رنج زکریا(ع) ۴; عوامل نگرانى زکریا(ع) ۷; فرزندخواهى زکریا(ع) ۱، ۲، ۴; فلسفه فرزندخواهى زکریا(ع) ۳، ۷; قصه زکریا(ع) ۲، ۴، ۷; محافظت از ارث زکریا(ع) ۳; محافظت از دستاوردهاى زکریا(ع) ۳، ۶
  • عبرت: عوامل عبرت ۱
  • علایق: علاقه به ارث ۸
  • فرزند: درخواست فرزند ۲; نقش فرزند ۶
  • گرایشها: زمینه گرایش به خدا ۱۲
  • موجودات: فناپذیرى موجودات ۱۰

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الأنبياء_٨٩&oldid=12043»