غافر ٨٣

فَلَمَّا جَاءَتْهُمْ‌ رُسُلُهُمْ‌ بِالْبَيِّنَاتِ‌ فَرِحُوا بِمَا عِنْدَهُمْ‌ مِنَ‌ الْعِلْمِ‌ وَ حَاقَ‌ بِهِمْ‌ مَا کَانُوا بِهِ‌ يَسْتَهْزِءُونَ‌

ترجمه

هنگامی که رسولانشان دلایل روشنی برای آنان آوردند، به دانشی که خود داشتند خوشحال بودند (و غیر آن را هیچ می‌شمردند)؛ ولی آنچه را (از عذاب) به تمسخر می‌گرفتند آنان را فراگرفت!

|و چون پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، به دانشى كه نزدشان بود باليدند و [سر انجام‌] آنچه [از عذاب‌] به ريشخند مى‌گرفتند آنها را فرا گرفت

و چون پيامبرانشان دلايل آشكار برايشان آوردند، به آن چيز [مختصرى‌] از دانش كه نزدشان بود خرسند شدند، و [سرانجام‌] آنچه به ريشخند مى‌گرفتند آنان را فروگرفت.

پس آن گاه که رسولانشان با معجزات و ادلّه روشن به سوی آنها آمدند آن مردم (نادان) به دانش و عقاید باطل خود شاد و مغرور شدند و وعده عذابی که مسخره می‌کردند همه را فرا گرفت.

هنگامی که پیامبرانشان دلایل روشن برای آنان آوردند، به اندک دانشی که نزد خود داشتند خوشحال بودند [و غیر آن را چیزی به حساب نمی آوردند] ولی عذابی که همواره آن را به مسخره می گرفتند، آنان را احاطه کرد.

چون پيامبرانشان با دلايل روشن به سويشان آمدند، به دانش خود دلخوش بودند تا آن چيزى كه مسخره‌اش مى‌كردند آنها را در ميان گرفت.

آنگاه که پیامبرانشان برای آنان پدیده‌های روشنگر آوردند، از آن مقدار علمی که داشتند، شادمانی کردند و [تبعات‌] آنچه ریشخندش می‌کردند آنان را فرو گرفت‌

پس چون پيامبرانشان با نشانه‌ها و دلايل روشن بديشان آمدند آنان بدانچه از دانش- دانش معاش مانند پيشه‌ها و صناعات- نزدشان بود دل خوش كردند، و آنچه بدان استهزا مى‌كردند آنها را فروگرفت.

هنگامی که پیغمبرانشان آیه‌های روشن و دلائل آشکاری برای ایشان می‌آوردند، به دانش و معلوماتی که خودشان (درباره‌ی مظاهر دنیا) داشتند خوشحال و شادان می‌شدند و (بدان اکتفاء می‌نمودند و علوم و معارف وحی آسمانی را به بازیچه و تمسخر می‌گرفتند، و سرانجام) عذابی که توسّط انبیاء از آن بیم داده می‌شدند و ایشان مسخره‌اش می‌دانستند، آنان را در بر می‌گرفت.

پس چون پیامبرانشان دلایل آشکار برایشان آوردند، به آن چیز (مختصری) از دانش که نزدشان بود خرسند شدند و (سرانجام) آنچه به مسخره می‌گرفتند آنان را فرو گرفت.

و هنگامی که بیامدشان فرستادگانشان به نشانیها شاد شدند بدانچه نزد ایشان بود از دانش و فرود آمد بدیشان آنچه بودند بدان مسخره می‌کردند

غافر ٨٢	آیه ٨٣	غافر ٨٤
سوره : سوره غافر نزول : ١٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٦ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حَاقَ بِهِمْ»: ایشان را در بر گرفت. ایشان را فرا گرفت (نگا: انعام ، هود / نحل / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

قُلْ‌ يَوْمَ‌ الْفَتْحِ‌ لاَ يَنْفَعُ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۷۹ - ۸۵ سوره مؤ من
• اشاره اى به منافع چهارپايان و هدف از خلقت آنها
• معناى جمله فرحوا بما عندهم من العلم كه عكسالعمل كفار برخوردار از علوم مادى را در مقابل دعوت پيامبران الهى حكايت مى كند

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - جوامع وامت هاى پیشین، برخوردار از فرستادگان الهى، با پیام ها و دلایل روشن (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت)

۲ - رسولان الهى، ارائه دهنده دلایل روشن و بى ابهام براى اثبات رسالت خویش (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت)

۳ - برخوردارى از دانش و تجربه بشرى در اداره زندگى، موجب غرور و احساس بى نیازى برخى از اقوام قدرتمند پیشین، از تعالیم آسمانى و پیامبران الهى گردید. (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت فرحوا بما عندهم من العلم) درباره این که مقصود از علم در این آیه چیست؟ چند احتمال از سوى مفسران ابراز شده است; بهترین آنها دو احتمال مى باشد: ۱- مقصود علوم بشرى است که موجب به وجود آمدن تمدن و قدرت بسیار گردید و در نتیجه اقوام گذشته احساس مى کردند که نیازى به تعالیم آسمانى براى تأمین زندگى خود ندارند. ۲- مراد آگاهى هایى است که آن اقوام درباره عقاید خویش داشتند; آن چنان که موجب غرور آنان شده و خود را از تعالیم آسمانى بى نیاز مى دانستند. گفتنى است برداشت یاد شده مبتنى بر احتمال نخست است.

۴ - آگاهى محدود بسیارى از اقوام پیشین نسبت به امور اعتقادى و تعالیم الهى، موجب غرور آنان و احساس بى نیازى کردنشان از تعالیم آسمانى و پیامبران الهى (فرحوا بما عندهم من العلم)

۵ - علوم و تجربه هاى بشرى، نمى تواند جایگزین تعالیم الهى و تجربه هاى پیامبران شود و انسان را از آنها بى نیاز سازد. (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت فرحوا بما عندهم من العلم)

۶ - بسیارى از اقوام صاحب قدرت و مکنت و دل خوش کرده به دانش بشرى خویش، عذاب الهى (عذاب استیصال) را به تمسخر گرفته بودند. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) گفتنى است که آنچه مورد استهزاى کافران قرار مى گرفت، عذاب استیصال است.

۷ - بسیارى از اقوام صاحب قدرت و مکنت و داراى تمدن و آثار ملى، به عذاب الهى (استیصال) گرفتار شدند. (و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون)

۸ - تمسخر، از حربه هاى مخالفان قدرتمند و صاحب مال و تعالیم پیامبران، علیه ایشان (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت فرحوا ... و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) آمدن فعل مضارع «یستهزءون» به همراه فعل «کانوا»، مفید استمرار است.

۹ - ناتوانى فکرى و علمى مخالفان تعالیم پیامبران در برابر منطق ایشان (فلمّا جاءتهم رسلهم بالبیّنت فرحوا ... و حاق بهم ما کانوا به یستهزءون) برداشت یاد شده به این خاطر است که کافران، به جاى برخورد منطقى با پیامبران، همیشه به تمسخر تعالیم روشن و بى ابهام آنان (بیّنات) مى پرداختند.

موضوعات مرتبط

• ادیان آسمانى: زمینه اعراض از ادیان آسمانى ۳، ۴
• اقوام پیشین: آثار علم اقوام پیشین ۴; استهزاهاى اقوام پیشین ۶; تاریخ اقوام پیشین ۶، ۷; زمینه تکبر اقوام پیشین ۳، ۴; عذاب استیصال اقوام پیشین ۷
• انبیا: استهزاهاى مخالفان انبیا ۸; استهزاى انبیا ۸; انبیاى اقوام پیشین ۱; اهمیت تجربه هاى انبیا ۵; بینات انبیا ۱، ۲; تاریخ انبیا ۱; رسالت انبیا ۲; روش برخورد مخالفان انبیا ۸; زمینه اعراض از انبیا ۳، ۴; ضعف علمى مخالفان انبیا ۹; ضعف فکرى مخالفان انبیا ۹; نبوت انبیا ۱; هماهنگى مخالفان انبیا ۸، ۹
• انسان: نیازمندى انسان ۵
• تجربه: آثار تجربه ۳
• ثروتمندان: استهزاهاى ثروتمندان ۶
• دین: اهمیت دین ۵
• رسولان خدا: ۱، ۲
• عذاب: استهزاى عذاب استیصال ۶; اهل عذاب ۷
• علم: آثار علم ۳، ۵