العنكبوت ٤٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۱۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

خداوند آنچه را غیر از او می‌خوانند می‌داند، و او شکست‌ناپذیر و حکیم است.

|خداوند آنچه را كه جز او مى‌خوانند، مى‌داند و هم اوست شكست ناپذير حكيم
خدا مى‌داند هر آنچه را كه جز او مى‌خوانند، و هم اوست شكست‌ناپذير سنجيده‌كار.
خدا بر آنچه که به غیر او بخوانند (و پرستش کنند) آگاه است و او (بر انتقام اهل شرک و ریا) مقتدر و (به دقایق امور عالم) داناست.
یقیناً خدا می داند به جای او چه چیزهایی را می پرستند [چیزهایی که نه دارای ارزش و اعتبارند و نه قدرت تصرف در کاری را دارند!!] و فقط او توانای شکست ناپذیر و حکیم است،
خداى يكتا مى‌داند كه چه چيزهايى را سواى او به خدايى مى‌خوانند، و اوست پيروزمند و حكيم.
بی‌گمان خداوند هر چیز را که به جای او به پرستش می‌گیرند، می‌شناسد و او پیروزمند فرزانه است‌
همانا خداى مى‌داند هر آنچه را كه جز او [به خدايى‌] مى‌خوانند- چون بت و فرشته و آدمى و ستارگان- و اوست تواناى بى‌همتا و داناى استواركار.
خداوند از چیزهائی که بجز خدا به فریاد می‌خوانند آگاه است و او چیره‌ی کار بجا است (و بر نابودی آنان توانا است، ولی حکمتش ایجاب می‌کند که به مردمان فرصت کافی بدهد و بر همگان اتمام حجّت کند).
به‌راستی خدا هر آنچه را که جز او می‌خوانند، می‌داند و (هم) اوست عزیز حکیم.
همانا خدا می‌داند آنچه را خوانند جز وی از چیزی و او است عزّتمند حکیم‌


العنكبوت ٤١ آیه ٤٢ العنكبوت ٤٣
سوره : سوره العنكبوت
نزول : ١٠ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَا یَدْعُونَ»: آنچه را که به فریاد می‌خوانند. آنچه را که می‌پرستند.


تفسیر

نکات آیه

۱ - خداوند، به هرچه که غیر از او، به عنوان معبود گرفته شده، علم دارد. (إنّ اللّه یعلم ما یدعون من دونه)

۲ - مشرکان، از سوى خداوند به فرجامى ناخوشایند، تهدید شدند. (إنّ اللّه یعلم ما یدعون من دونه من شىء) خبر دادن به این که خداوند، آگاه از چیزهایى است که مشرکان به عنوان خدا و معبود گرفته اند، کنایه از تهدید خود مشرکان است.

۳ - تشریح بى بنیادى شرک - همانند بى بنیادى خانه عنکبوت - برخاسته از علم خداوند است.    مثل الذین اتّخذوا من دون اللّه أولیاء کمثل العنکبوت اتّخذت بیتًا ... إنّ اللّه یعلم ما یدعون من دونه من شىء

۴ - خداوند، «عزیز» (شکست ناپذیر) و «حکیم» (سنجیده کار) است. (و هو العزیز الحکیم)

۵ - عزت و حکمت خداوند، دلیل شایستگى او، براى بودنش به عنوان معبودى یکتا است. (إنّ اللّه یعلم ما یدعون من دونه من شىء و هو العزیز الحکیم) این برداشت، بنابر حال بودن جمله «و هوالعزیز...» براى ضمیر «من دونه» است.

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: حکیم ۴; عزیز ۴
  • انذار: انذار از فرجام شوم ۲
  • توحید: دلایل توحید عبادى ۵
  • خدا: آثار حکمت خدا ۵; آثار عزت خدا ۵; آثار علم خدا ۳; انذارهاى خدا ۲; علم خدا ۱
  • شرک: بى منطقى شرک ۳
  • عنکبوت: سستى خانه عنکبوت ۳
  • مشرکان: انذار مشرکان ۲; فرجام شوم مشرکان ۲
  • معبودان باطل :۱

منابع