الفرقان ٦٨

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و کسانی که معبود دیگری را با خداوند نمی‌خوانند؛ و انسانی را که خداوند خونش را حرام شمرده، جز بحق نمی‌کشند؛ و زنا نمی‌کنند؛ و هر کس چنین کند، مجازات سختی خواهد دید!

|و كسانى‌اند كه با خدا معبود ديگرى نخوانند، و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده جز به حق نكشند، و زنا نكنند. و هر كس چنين كند عقوبت [گناه خود] را خواهد ديد
و كسانى‌اند كه با خدا معبودى ديگر نمى‌خوانند و كسى را كه خدا [خونش را] حرام كرده است جز به حق نمى‌كُشند، و زنا نمى‌كنند، و هر كس اينها را انجام دهد سزايش را دريافت خواهد كرد.
و آنان هستند که با خدای یکتا کسی را شریک نمی‌خوانند و نفس محترمی را که خدا حرام کرده جز به حق به قتل نمی‌رسانند، و هرگز گرد عمل زنا نمی‌گردند، که هر که این عمل کند کیفر گناهش را خواهد دید.
و آنان که معبود دیگری را با خدا نمی پرستند، و کسی را که خدا خونش را حرام کرده است، جز به حق نمی کشند، و زنا نمی کنند؛ و کسی که این اعمال را مرتکب شود به کیفر سختی برسد.
و آنان كه با خداى يكتا خداى ديگرى نمى‌گيرند و كسى را كه خدا كشتنش را حرام كرده -مگر به حق- نمى‌كشند و زنا نمى‌كنند. و هر كه اين كارها كند، عقوبت گناه خود را مى‌بيند.
و کسانی که در جنب خداوند خدای دیگری را نمی‌پرستند و هیچ نفسی را که خداوند [کشتنش را] حرام داشته، جز به حق نمی‌کشند، و زنا نمی‌کنند، و هر کس چنین کند [عقوبت‌] گناه را خواهد دید
و آنان كه با خداى يكتا خداى ديگر نخوانند- نپرستند- و كسى را كه خداوند كشتن وى را حرام كرده نكشند مگر بحق، و زنا نكنند و هر كه اين كارها كند كيفر بزه خويش ببيند،
و کسانیند که با الله، معبود دیگری را به فریاد نمی‌خوانند و پرستش نمی‌نمایند، و انسانی را که خداوند خونش را حرام کرده است، به قتل نمی‌رسانند مگر به حق، و زنا نمی‌کنند. چرا که هر کس (یکی از) این (کارهای ناشایست شرک و قتل و زنا) را انجام دهد، کیفر آن را می‌بیند.
و کسانی که با خدا معبودی دیگر را نمی‌خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده است جز به تمامی حق نمی‌کشند، و زنا نمی‌کنند و هر کس این‌ها را انجام دهد (عذاب مناسب و) اثر گناهش را دریافت خواهد کرد.
و آنان که نخوانند با خدا خدائی دیگر و نکشند تنی را که حرام کرد خدا مگر به حقّ و زنا نکنند و آنکه بکندش بیابد کیفری را


الفرقان ٦٧ آیه ٦٨ الفرقان ٦٩
سوره : سوره الفرقان
نزول : ٦ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا یَدْعُونَ»: فرا نمی‌خوانند. نمی‌پرستند. «بِالْحَقِّ»: مراد این است که شخص کاری کرده باشد که در برابر آن مستحقّ قصاص باشد (نگا: انعام / . «أَثَاماً»: جزاء گناه. کیفر. عقاب و عذاب.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - بندگان خالص خدا، به جز «اللّه»، چیزى را به خدایى نمى خوانند و معبودى را جز او نمى پرستند. (و عباد الرحمن ... و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ءاخر) «إله» به معناى معبود است.

۲ - اعتقاد به توحید و یگانه پرستى و دورى از شرک و چندگانه پرستى، از اوصاف بندگان خالص خدا (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ءاخر)

۳ - بندگان خالص خدا، هیچ انسانى را به ناحق نمى کشند. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)

۴ - کشتن به ناحق انسان، حرام است. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)

۵ - کشتن انسان مستحق قتل، جایز است. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ) برداشت یاد شده بر این اساس استوار است که «بالحقّ» متعلق به «لایقتلون» و استثناى «إلاّ بالحقّ» از نوع استثناى مفرغ باشد; یعنى، «لایقتلونها بسبب من الأسباب إلاّ بسبب الحقّ; نمى کشند هیچ کس را - به هر دلیلى که باشد - مگر به سبب حق».

۶ - برخى از انسان ها، فاقد حرمت و ارزش انسانى و مستحق نابودى اند. (و لایقتلون النفس التى حرّم اللّه إلاّ بالحقّ)

۷ - بندگان خالص خدا، هرگز به گناه زنا و روابط ناسالم جنس دست نمى آلایند. (و لایزنون)

۸ - گناه شرک، بزرگ تر از گناه آدم کشى و آدم کشى بزرگ تر از گناه زنا است. (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون) ترتیب ذکرى جمله هاى «و الذین لایدعون...» «لایقتلون...» و «لایزنون» مى تواند بیانگر ترتیب رتبى و حاکى از مطلب یاد شده باشد.

۹ - شرک، زمینه ساز آدم کشى، زنا و روابط ناسالم جنسى در جامعه (و الذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون) عطف جمله «لایقتلون ... و لایزنون» بر جمله قبل - بدون تکرار اسم موصول (الذین) - نشانگر وجود وحدت و ارتباط نزدیک میان گناه آدم کشى و زنا با شرک است و طرح مسأله شرک در آغاز آیه شریفه، حاکى از آن است که شرک مبدأ پیدایش و زمینه ساز آدم کشى و زنا در جامعه است.

۱۰ - مشرکان، آدم کشان و زناکاران، به روز رستاخیز با کیفر اعمالشان روبه رو خواهند شد. (والذین لایدعون مع اللّه إلهًا ... و لایزنون و من یفعل ذلک یلق أثامًا) «ذلک» اشاره است به سه گناهى که در جمله هاى قبل یاد شده است و «اثام» به معناى جزا و کیفر گناه مى باشد (لسان العرب).

موضوعات مرتبط

  • احکام ۴، ۵:
  • ارزش : فاقدان ارزش ۶
  • بندگان خدا: بندگان خدا و زنا ۷; بندگان خدا و قتل ۳; بندگان خدا و گناه ۷; توحید عبادى ۱، ۲; صفات بندگان خدا ۳، ۷; عقیده بندگان خدا ۱، ۲
  • زنا: زمینه زنا ۹; کیفر اخروى زنا ۱۰; گناه زنا ۸
  • زناکار: زناکار در قیامت ۱۰
  • شرک: آثار اجتماعى شرک ۹; اهمیت اجتناب از شرک ۲ ; کیفر اخروى شرک ۱۰; گناه شرک ۸
  • قاتل: قاتل در قیامت ۱۰
  • قتل: احکام قتل ۴، ۵، ۶; حرمت قتل ۴; زمینه قتل ۹; سرزنش قتل ۳; قتل جایز ۵، ۶; کیفر اخروى قتل ۱۰; گناه قتل ۸; مستحقان قتل ۵، ۶
  • گناه: گناهان کبیره ۸; مراتب گناه ۸
  • محرمات ۴:
  • مشرکان : مشرکان در قیامت ۱۰

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الفرقان_٦٨&oldid=113124»