مريم ٣٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۳۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

(ناگهان عیسی زبان به سخن گشود و) گفت: «من بنده خدایم؛ او کتاب (آسمانی) به من داده؛ و مرا پیامبر قرار داده است!

|[كودك‌] گفت: منم بنده‌ى خداوند كه به من كتاب داده و مرا پيامبر قرار داده است
[كودك‌] گفت: «منم بنده خدا، به من كتاب داده و مرا پيامبر قرار داده است،
آن طفل (به امر خدا به زبان آمد و) گفت: همانا من بنده خاص خدایم که مرا کتاب آسمانی و شرف نبوت عطا فرمود.
نوزاد [از میان گهواره] گفت: بی تردید من بنده خدایم، به من کتاب عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است.
كودك گفت: من بنده خدايم، به من كتاب داده و مرا پيامبر گردانيده است.
[نوزاد به سخن درآمده و] گفت من بنده خداوندم که به من کتاب آسمانی داده است و مرا پیامبر گردانیده است‌
[عيسى به سخن آمد و] گفت: من بنده خدايم، به من كتاب داده و مرا پيامبر ساخته است
(هنگامی که عیسی سخن ایشان را شنید) گفت: من بنده‌ی خدایم، برای من کتاب (آسمانی انجیل) را خواهد فرستاد و مرا پیغمبر خواهد کرد.
(کودک) گفت: «همانا من بنده‌ی خدایم، به من کتاب داد و مرا پیامبری برجسته نهاد. »
گفت همانا منم بنده خدا داد به من کتاب را و گردانید مرا پمیبری‌


مريم ٢٩ آیه ٣٠ مريم ٣١
سوره : سوره مريم
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٩
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«آتَانِیَ» و «جَعَلَنِی»: استعمال فعل ماضی به خاطر وقوع قطعی کار در آینده نزدیک است که انگار رخ داده است. یا این که به اعتبار سبقت آن در قضا و قدر الهی است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- نوزاد مریم(س) با اشاره مادرش و در حضور مردم شروع به سخن گفتن کرد. (فأشارت إلیه ... قال إنّى عبداللّه)

۲- بندگى خداوند، اولین اعتراف عیسى(ع) و بالاترین مقام در دیدگاه آن حضرت (قال إنّى عبداللّه) تقدیم وصف بندگى، حتى بر نبوت و داشتن کتاب آسمانى، نشانه این است که در دیدگاه عیسى(ع)، این وصف برتر از سایر مقام هاى اوبود.

۳- حضرت عیسى(ع) در دوران نوزادى، داراى کتاب الهى و مقام نبوت بوده است. (ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)

۴- حضرت عیسى(ع) در خردسالى، خود را بنده خدا، صاحب کتاب آسمانى و پیامبرى الهى معرفى کرد. (قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)

۵- تکلم عیسى(ع) در گهواره و معرفى خود، از معجزات او و برهانى کافى بر پاکدامنى مریم(س) و مبرّابودن او از اتهامات مردم بود. (فأشارت إلیه ... قال إنّى عبداللّه)

۶- اعطاى کتاب آسمانى و مقام نبوت، به دست خداوند است. (ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)

۷- دارا شدن مقام نبوت و کتاب آسمانى، به سن و سال خاصى مقید نیست. (کیف نکلّم من کان فى المهد ... قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا)

۸- طهارت مولد از جمله شرایط احراز مقام نبوت است. (قال ... و جعلنى نبیًّا) گرچه سخن گفتن عیسى(ع) خود معجزه اى براى اثبات طهارت مریم(س) بود; ولى در مفاد جملات نیز نوعى استدلال وجود دارد و آن این که من پیامبرم و متولد از حرام نمى تواند پیامبر باشد، پس من طهارت مولد دارم.

۹- احراز مقام نبوت بر تربیت هاى عملى و کسب زمینه ها و قابلیت ها، وابسته نیست. (قال إنّى عبداللّه ءاتینى الکتب و جعلنى نبیًّا) حضرت عیسى(ع) در گهواره خود را پیامبر و داراى کتاب مى داند; از این موضوع مى توان دریافت که مقام نبوت بر کسب زمینه هاى قبلى و تلاش هاى شخصى افراد متکى نیست.

روایات و احادیث

۱۰- «عن یزید الکناسى قال: سألت أباجعفر(ع) أکان عیسى بن مریم حین تکلّم فى المهد حجة اللّه على أهل زمانه؟ فقال: کان یومئذ نبیّاً حجة اللّه غیر مرسل، أما تسمع لقوله حین قال: «إنّى عبداللّه آتانى الکتاب و جعلنى نبیّاً» ... فلمّا بلغ عیسى سبع سنین تکلّم بالنبوة والرسالة حین أوحى اللّه تعالى إلیه ; از یزید کناسى نقل شده که گفت: از امام باقر(ع) سؤال کردم آیا عیسى بن مریم(ع) آن گاه که در گهواره بود حجت خدا بر اهل زمانش بود؟ فرمود: (عیسى(ع)) در آن زمان پیامبر و حجت خدا بود، اما مأموریت رسالت نداشت، آیا سخن او را نمى شنوى آن گاه که گفت: «... و جعلنى نبیّاً» ... پس آن گاه که به هفت سالگى رسید، ابراز نبوت و رسالت کرد، همان هنگام که خدا به او وحى کرد.».[۱]

۱۱- «عن رسول اللّه (ص): ... و هذا عیسى بن مریم(ع) ... حین أشارت إلیه ... قال: إنّى عبداللّه آتانى الکتاب» ... أُعطى کتاب النبوة و أُوصى بالصلاة والزکاة فى ثلاثة أیّام من مولده و کلّمهم فى الیوم الثانى من مولده ... ; از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: ... و این عیسى بن مریم(ع) است که وقتى مریم به او اشاره کرد گفت: «إنّى عبداللّه آتانى الکتاب» ... کتابِ نبوت به او داده شد و به نماز و زکات سفارش گردید (و این همه) ظرف سه روز پس از ولادت او بود و در روز دوم ولادت با مردم سخن گفت...».[۲]

موضوعات مرتبط

  • انبیا: حلال زادگى انبیا ۸
  • خدا: افعال خدا ۶
  • عیسى(ع): بینش عیسى(ع) ۲; تکلم عیسى(ع) در نوزادى ۱، ۵، ۱۱; رسالت عیسى(ع) ۱۰; عبودیت عیسى(ع) ۲، ۴; قصه عیسى(ع) ۱، ۱۱; کتاب آسمانى عیسى(ع) ۳، ۴; معجزه عیسى(ع) ۵; مقامات عیسى(ع) ۲ ، ۳، ۴; نبوت عیسى(ع) ۳، ۴، ، ۱۱; نوزادى عیسى(ع) ۳، ۴
  • کتب آسمانى: شرایط نزول کتب آسمانى ۷; منشأ کتب آسمانى ۶
  • کودکى: نبوت در کودکى ۴، ۱۰، ۱۱
  • مریم(ع): اشاره مریم(ع) ۱; دلایل تنزیه مریم(ع) ۵; دلایل عفت مریم(ع) ۵; قصه مریم(ع) ۱
  • نبوت: تفاوت نبوت با رسالت ۱۰; شرایط نبوت ۷، ۸، ۹; منشأ نبوت ۶
  • نوزادى: نبوت در نوزادى ۳

منابع

  1. کافى، ج ۱، ص ۳۸۲، ح ۱; نورالثقلین، ج ۳، ص ۳۳۳- ، ح ۶۶.
  2. روضة الواعظین، ص ۸۳; بحارالأنوار، ج ۱۴- ، ص ۲۲۰، ح ۳۲.