مريم ٩
ترجمه
مريم ٨ | آیه ٩ | مريم ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«هَیِّنٌ»: آسان. ساده.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۵ - ۱ سوره مريم
- غرض كلى سوره مريم : بشارت وانذار مردم ، داستان زكريا و...
- اشاره اى درباره حروف مقطعه
- سخن جناب زكريا (ع ) با خداى تعالى ، و مفاد جملات ، و نكات و ظرائف آن سخنان
- فرزند خواستن زكريا (عليه السلام ) از خداوند (فهب بى من لدنك وليا يرثنى ...)
- زكريا از خداوند فرزند صلبى خواسته كه از او ارث ببرد
- رد اعداى برخى مفسرين كه مراد از ارث را وراثت نبوت يا علم يا... دانسته اند
- پاسخ به اعتراضى در ارتباط با معنايى كه براى دعاى زكريا بيان كرديم
- مشاهده ميوه در غير موسم سبب دعاى زكريا (ع ) نبوده است !
- استجابت دعاى زكريا (عليه السلام ) و بشارت دادن به او بغلام اسمه يحيى ...
- چه شگفت زده شد زكريا از بشارت به پسردار شدن
- پاسخ خداوند به استفهام زكريا:((قال ربك هو على هين ...((
- درخواست آيت و نشانه توسط زكريا(ع ) و استجابت خداوند آنرا
- در جمله :((يا يحيى الكتاب بقوة (( مقصود از اخذ كتاب به قوت ، علم وعمل به آن است
- توضيحات و وجوهى درباره ((حكم ((، ((حنان ((، ((زكوة (( كه خداوند يحيى (عليهالسلام ) داده است
- يحيى (عليه السلام ) در مقابل خالق ((تقى (( و درمقابل پدر و مادر ((براءبوالدينه (( بود و نسبت به مردم ((جبار عصى (( نبود
- بحث روايتى : روايت در بيان اينكه ((كهيعص (( اشاره به برخى اسماء حسناى الهى است
- احتجاج حضرت زهرا(س ) عليه ابوبكر در غصب فدك به (شيرينى و يرث منآل يعقوب ...)
- استدلال مغرضانه صاحب روح المعانى در توجيه غضب فدك به آيه دعاى زكريا(ع ) وحديث (نحن معاشر الانبياء لاتورث )
- پاسخ به مطالب نادرست صاحب روح المعانى
- رواياتى كه درباره روزه سكوت زكريا(ع ) و همچنين ذيل آيه (وآتيناه الحكم صبيا)
- رواياتى كه در ذيل آيات راجع به دعاى زكريا(عليه السلام ) و اوصاف واحوال يحيى (عليه السلام )
- داستان زكريا (عليه السلام ) در قرآن
- داستان يحيى (عليه السلام ) در قرآن
- داستان زكريا و يحيى در انجيل
- بخش ديگرى از زندگى يحيى (ع ) و قضيه غسل تعميد
- حكايت شهادت يحيى (ع ) در قسمت ديگرى از انجيل
نکات آیه
۱- خداوند، زکریا(ع) را بر فراهم آوردن زمینه تولد یحیى(ع) - به رغم سال خوردگى وى و نازایى همسرش - مطمئن ساخت. قال کذلک جمله «قال کذلک»; یعنى، «قال اللّه الأمر کما وعدتک» یا «قال اللّه الأمر کما قلت»; در صورت اول، - خداوند بر وعده سابقش تأکید مىورزد که «اى زکریا همان گونه که گفته ام تو - به هر کیفیت - داراى پسر خواهى شد و در صورت دوم، خداوند موانع تولد یحیى را تصدیق کرده است; یعنى، «واقعیت همان است که تو گفتى و اسباب عادى براى تولد یحیى فراهم نیست، - ولى خداى تو گفته است: این کار بر من آسان است».
۲- پیدایش فرزند از پدرى فرتوت و مادرى عقیم، کارى آسان براى پروردگار (قال ربّک هو علىَّ هیّن)
۳- قوانین طبیعى و علل عادى، محدود کننده قدرت و اراده خداوند نیست. (قال کذلک قال ربّک هو علىَّ هیّن)
۴- علل طبیعى در حوادث عالم، علت منحصر نیست. (قال کذلک قال ربّک هو علىَّ هیّن)
۵- نظر دوختن به اسباب و علل طبیعى، حجابى براى توجه به اراده خداوند و خواست او (أنّى یکون لى غلم ... هو علىَّ هیّن)
۶- تولد یحیى، امرى اعجاز آمیز و غیر عادى بودو (قال کذلک قال ربّک هو علىَّ هیّن)
۷ - توجه زکریا به ربوبیت خداوند، مایه اطمینان او به امکان و سهولت باردارى همسر نازایش در صورت اراده و خواست خداوند (قال ربّک هو علىَّ هیّن) جمله «هو علىّ هیّن» بدون «قال ربّک» نیز معناى تامى دارد، ولى اضافه شدن آن مفید این معنا است که این سخن، گفته شخص عادى نیست که در باره نحوه آن به فکر فروروى، بلکه گفته پروردگار تو است و او که تو را از هیچ آفرید، در شیوه اعطاى فرزند به شما وانمى ماند.
۸- مکالمه خداوند با زکریا(ع)، مکالمه اى با واسطه و غیر مستقیم بود. * (قال کذلک قال ربّک هو علىَّ هیّن) برخى گفته اند فاعل در «قال کذلک» فرشته الهى است. آوردن اسم ظاهر «ربّک» سبب پیدایش این نظر شده است.
۹- خداوند با توجه دادن زکریا(ع) به نو پیدایى و آفرینش وى، او را به امکان پیدایش یحیى(ع) از وى و همسر نازایش مطمئن ساخت. (هو علىَّ هیّن و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا)
۱۰- پیدایش انسان در جهان به اراده خداوند و مسبوق به نیستى مطلق بوده است. (و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا)
۱۱- آفرینش انسان، نمودى از قدرت خداوند است. (و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا)
۱۲- تفکر در چگونگى آفرینش انسان زداینده هرگونه تردید در حاکمیت اراده و قدرت خدا بر اسباب و علل طبیعت (هو علىَّ هیّن و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا)
۱۳- قدرت خداوند بر اعطاى وجود به معدوم مطلق، نشانگر محدود نبودن آن در دائره علل و اسباب طبیعى است. (هو علىَّ هیّن و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا) مراد از «لم تک شیئاً»، نیستى مطلق است و تطبیق آن بر زکریا که پیدایش او به پیدایش حضرت آدم از خاک منتهى مى شود، به اعتبار زمانى است که اولین مخلوق از کتم عدم به وجود آمد.
۱۴- تمامى انسان هایى که بر روى زمین پدیدار مى شوند، در گذشته آفریده شده اند.* (و قد خلقتک من قبل و لم تک شیئًا) جمله حالیه «و لم تک شیئًا» ممکن است ناظر به زمانى باشد که انسان ها آفریده نشده بودند، در این صورت «خلقتک من قبل» ناظر به عالم ذرّ خواهد بود; یعنى، درگذشته ما تو را از هیچ و بدون اسباب متعارف آفریدیم، حال چگونه از به وجود آمدن یحیى از پدر و مادرى پیر و عقیم شگفت زده مى شوى.
موضوعات مرتبط
- انسان: خلقت انسان ۱۱; منشأ خلقت انسان ۱۰
- بشارت: بشارت ولادت یحیى(ع) ۱
- پیرى: فرزنددارى در پیرى ۲
- تذکر: تذکر خلقت زکریا(ع) ۹
- تفکر: آثار تفکر در خلقت انسان ۱۲
- خدا: آثار اراده خدا ۷، ۱۰; آثار مشیت خدا ۷; اراده مطلق خدا ۳; بشارتهاى خدا ۱; تذکرات خدا ۹; حاکمیت اراده خدا ۱۲; حاکمیت مشیت خدا ۱۲; قدرت خدا ۲; قدرت مطلق خدا ۳; نشانه هاى قدرت خدا ۱۱; نشانه هاى قدرت مطلق خدا ۱۳
- ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۷; موانع ذکر اراده خدا
- زکریا(ع): اطمینان زکریا(ع) ۱، ۹; باردارى همسر زکریا(ع) ۷، ۹; بشارت به زکریا(ع) ۱; تذکر به زکریا(ع) ۹; عوامل اطمینان زکریا(ع) ۷; ویژگیهاى گفتگوى زکریا(ع) با خدا ۸
- شبهات: عوامل رفع شبهه ۱۲
- عالم ذر: خلقت در عالم ذر ۱۴
- عوامل طبیعى: نقش عوامل طبیعى ۳، ۴، ۵، ۱۲، ۱۳
- نظام علیت ۴، ۱۳:
- یحیى(ع): معجزه ولادت یحیى(ع) ۶