الكهف ٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

در حالی که ثابت و مستقیم و نگاهبان کتابهای (آسمانی) دیگر است؛ تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند؛ و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می‌دهند، بشارت دهد که پاداش نیکویی برای آنهاست...

[كتابى‌] راست و درست، تا به عقوبتى سخت از نزد خود هشدار دهد و مؤمنان را كه كارهاى شايسته مى‌كنند نويد بخشد كه ايشان را پاداشى نيكوست
[كتابى‌] راست و درست، تا [گناهكاران را] از جانب خود به عذابى سخت بيم دهد، و مؤمنانى را كه كارهاى شايسته مى‌كنند نويد بخشد كه براى آنان پاداشى نيكوست.
کتابی است در نهایت استواری تا (به این کتاب بزرگ خلق را) از عذاب سخت خود بترساند و اهل ایمان را که اعمال آنها نیکوست به اجر بسیار نیکو بشارت دهد.
[کتابی] است درست و استوار [و برپادارنده مصالح حیات انسان] تا از سوی خود [ستمکاران را] به عذابی سخت بیم دهد، و مؤمنانی را که کارهای شایسته انجام می دهند، مژده دهد که برای آنان پاداشی نیکوست.
كتابى عارى از انحراف. تا مردم را از خشم شديد خود بترساند و مؤمنان را كه كارهاى شايسته مى‌كنند، بشارت دهد كه پاداشى نيكو دارند،
کتابی استوار که از سوی او عقوبتی سخت را هشدار دهد، و به مؤمنانی که نیکوکاری می‌کنند بشارت دهد که پاداشی نیک [در پیش‌] دارند
[كتابى‌] راست و استوار تا از عذابى سخت از نزد خويش بيم كند و مؤمنان را كه كارهاى نيك و شايسته مى‌كنند نويد دهد كه ايشان را مزدى نيكوست- بهشت-،
(کتابی) که ثابت و پابرجا (و معتدل و مستقیم، و هم برپا دارنده‌ی جامعه انسانی و پاسدار کتب آسمانی) است. (خداوند آن را فرو فرستاده است) تا (به وسیله‌ی آن، کافران را) از عذاب شدید (دنیوی یا اخروی) خود بترساند، و مؤمنانی را که کارهای شایسته و بایسته می‌کنند مژده دهد به این که پاداش خوبی دارند.
حال آنکه (این کتاب) پربها، محکم و استوار است، تا (خدا به وسیله‌ی قرآن) برخوردی شدید را از جانب خود (به کفار) هشدار دهد، و مؤمنان را که کارهای شایسته (ی ایمان) می‌کنند بسی‌نوید‌بخشد،‌که براستی برایشان پاداشی نیکوست.
راست است تا بترساند نیروئی سخت را از نزدش و مژده دهد مؤمنان را که کردار شایسته کنند آنکه ایشان را پاداشی نکو است‌


الكهف ١ آیه ٢ الكهف ٣
سوره : سوره الكهف
نزول : ٧ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَیِّماً»: معتدل. یعنی افراطی در تکالیف قرآن وجود ندارد تا سخت و طاقت‌فرسا باشد، و تفریطی در احکام قرآن نشده است تا سهل‌انگاری در چیزی شده باشد که برای سعادت انسانها ضروری باشد. جاودانه و پابرجا پاسدار احکام الهی و حافظ اصول کتابهای آسمانی. قائم بر احکام دین و مصالح بندگان. حال (الْکِتابَ) در آیه قبلی است. «لِیُنذِرَ»: تا بترساند و بیم دهد. مرجع فاعل آن خدا یا قرآن یا پیغمبر است. «بَأْساً»: عذاب.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- قرآن و تعالیم آن، قوامْ بخش و رهبرى کننده جامعه بشرى است. (أنزل على عبده الکتب و لم یجعل له عوجًا قیّمًا) «قیّم» به معناى «مقیم» یعنى «برپادارنده و سامان بخش» است. «قیّم القوم» به معناى «مدیر و مدبّر امور قوم» است. (اقتباس از لسان العرب). لازم به ذکر است که قیّماً یا مفعول براى فعل مقدر «جعل» است - یعنى: «جعله قیّماً» - و یا حال براى «الکتاب».

۲- قرآن، کتابى است عارى از هرگونه عدم اعتدال و انحراف از حق. (الحمد للّه الذى أنزل على عبده الکتب ... قیّمًا) «قیّم»، چنان چه در لسان العرب آمده است، مى تواند به معناى «مستقیم»، یعنى «راست و پیراسته از انحراف» باشد.

۳- کفرپیشگان، و گنه کاران، به عذاب شدید الهى گرفتار خواهند شد. (لینذر بأسًا شدیدًا من لدنه) «بأس»، به معناى عذاب و سختى است و به قرینه «یبشّر المؤمنین...» - در فراز بعد - مراد، عذابى است که کافران و گنه کاران به آن تهدید شده اند.

۴- بیم دادن آدمیان از عذاب شدید خداوندى، از رسالت هاى قرآن است. (لینذر بأسًا شدیدًا من لدنه) مرجع ضمیر در «ینذر» و «یبشّر» ممکن است «الکتاب» و یا «عبده» باشد. برداشت بالا، بنابر احتمال نخست است.

۵- قرآن، بشارت دهنده مؤمنانِ نیک کردار، به پاداشى شایسته و عظیم (و یبشّر المؤمنین الذین یعملون الصلحت أنّ لهم أجرًا حسنًا) نکره آوردن «أجراً» براى بیان عظمت آن است.

۶- «انذار» و «تبشیر» از جمله وظایف و شؤون پیامبر(ص) است. (أنزل على عبده ... لینذر ... و یبشّر المؤمنین) برداشت بالا، بر این اساس است که ضمیر در «ینذر» و «یبشّر» به «عبده» بازگردد.

۷- پیوستگى و توأم بودن بیم دهى و امیدبخشى، در تربیت و هدایت انسان، امرى لازم است. (لینذر بأسًا شدیدًا ... و یبشّر)

۸- انسان ها، نیازمند انذار و تبشیر، براى پایدارى بر ارزش ها و پرهیز از انحرافات اند. (لم یجعل له عوجًا قیّمًا لینذر بأسًا شدیدًا... و یبشّر) خداوند قرآن را به عنوان تضمین کننده قِوام جامعه بشرى با دو ویژگى «انذار و تبشیر» معرفى کرده است و این مى رساند که قوامْ بخشى، در پرتوِ این دو عامل میسّر است.

۹- استوارى و دور بودن از انحراف و کجى، شرطى لازم براى هدایت گرى است. (لم یجعل له عوجًا قیّمًا لینذر ... و یبشّر)

۱۰- مؤمنانِ داراى اَعمال صالح، از پاداشى نیک برخوردار خواهند شد. (و یبشّر المؤمنین الذین یعملون الصلحت أنّ لهم أجرًا حسنًا)

۱۱- قرین بودن ایمان با عمل نیک، شرط ثمربخشى آن است. (المؤمنین الذین یعملون الصلحت أنّ لهم أجرًا حسنًا)

۱۲- مؤمنانِ راستین، بر انجام اَعمال صالح مداومت دارند. (المؤمنین الذین یعملون الصلحت) فعل مضارع «یعملون» و نیز جمع بودن «الصالحات» مى تواند به مطلب بالا اشاره داشته باشد. لازم به ذکر است در برداشت یاد شده، «الذین» صفت توضیحى براى «المؤمنین» گرفته شده است.

موضوعات مرتبط

  • ارزشها: زمینه بقاى ارزشها ۸
  • انذار: انذار از عذاب ۴; اهمیت انذار ۸
  • انسان: نیازهاى معنوى انسان ۸
  • ایمان: شرایط تأثیر ایمان ۱
  • بشارت: اهمیت بشارت ۸; بشارت پاداش ۵
  • پاداش: پاداش نیکو ۱۰; شرایط پاداش ۱۱
  • تربیت: امیدوارى در تربیت ۷; انذار در تربیت ۷; روش تربیت ۷
  • جامعه: عوامل قوام جامعه ۱
  • خدا: عذابهاى خدا ۴
  • عذاب: اهل عذاب ۳; عذاب شدید ۳، ۴; مراتب عذاب ۳، ۴
  • عمل صالح: آثار عمل صالح ۱۱
  • قرآن: اعتدال قرآن ۲; انذارهاى قرآن ۴; بشارتهاى قرآن ۵; تنزیه قرآن ۲; قرآن و انحراف ۲; نقش قرآن ۱; ویژگیهاى قرآن ۱، ۲; هدایتگرى قرآن ۱
  • کافران: عذاب کافران ۳
  • گمراهى: اجتناب از گمراهى ۹; زمینه اجتناب از گمراهى ۸
  • گناهکاران: عذاب گناهکاران ۳
  • مؤمنان: بشارت به مؤمنان صالح ۵; پاداش مؤمنان صالح ۵، ۱۰; تداوم عمل مؤمنان صالح ۱۲; ویژگیهاى مؤمنان ۱۲
  • محمد(ص): انذارهاى محمد(ص) ۶; بشارتهاى محمد(ص) ۶; رسالت محمد(ص) ۶
  • هدایت: روش هدایت ۷; شرایط هدایت ۹

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الكهف_٢&oldid=110388»