الإسراء ١٠٧
ترجمه
| الإسراء ١٠٦ | آیه ١٠٧ | الإسراء ١٠٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«إِنَّ الَّذِینَ ...»: مراد یهودیان و مسیحیان آگاه یا دیگر فرزانگان و فهمیدگان مردم است. «یَخِرُّونَ»: بر زمین می‌افتند. فرو می‌افتند. «لِلأذْقَانِ»: بر چانه‌ها. حرف (لِ) به معنی (عَلی) و (أَذْقانِ) نماینده تمام چهره و صورت است. «سُجَّداً»: سجده‌کنان. کرنش‌کنان. حال ضمیر (و) در (یَخِرُّونَ) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ... (۴) وَ إِنَ مِنْ أَهْلِ الْکِتَابِ... (۱) وَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى أُمَّةٌ... (۰) وَ الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ... (۲) الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْکِتَابَ... (۳)
وَ أَنْزَلْنَا إِلَيْکَ الْکِتَابَ... (۱) قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ کَانَ مِنْ... (۲)
تفسیر
- آيات ۱۰۱ - ۱۱۱، سوره اسرى
- مقصود از معجزات نه گانه موسى (ع ) در آيه : ((ولقد آتينا موسى تسع ايات بينات...((
- معناى اينكه خطاب به بنى اسرائيل فرمود: ((اسكنوا الارض فاذا جاء وعدالاخرة ...((
- حكمت نزول تدريجى وتفريق قرآن
- بى نياز بودن قرآن از ايمان مشركين به آن ، براى ثبوت حقانيت وكمالش
- اشاره به اقسام نام ها وبيان مراد از جمله : ((فله الاسماء الحسنى ((
- اين آيه عقيده وثنيت را درباره اسماء وصفات الهى رد مى كند
- بيان اينكه اسماء خداوند متعال مرآت ومعرف يك مسمى هستند
- معناى ((جهر(( و((اخفات (( وامر به اعتدال در قرائت نماز
- نفى فرزند، ولى وشريك داشتن خداى تعالى
- بحث روايتى
- (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته )
- رواياتى درباره اسماء حسنى ، اسماء حقيقى واسماء اسماء خدا
- مطالب اتفاقى واختلافى درباره اسماء خدا واشاره به عقيده بت پرستان درباره آن
- چند روايت درباره جهر واخفات در نماز
- بحثى روايتى وقرآنى
- (درباره تفريق آيات قرآن وقرانا فرقناه ...)
- تقسيم قرآن به آيات وسور
- عدد سوره ها وآيات قرآن كريم
- ترتيب سوره هاى قرآن كريم
نکات آیه
۱- ایمان یا بى ایمانى مردم به قرآن، تأثیرى در حقانیت مفاهیم و معارف آن نخواهد داشت. (و بالحقّ أنزلنه ... قل ءامنوا به أو لاتؤمنوا)
۲- گرایش به ایمان و کفر، متکى به اراده و تصمیم خود انسان است. (ءامنوا به أو لاتؤمنوا)
۳- انتخاب راه کفر یا ایمان، پس از ابلاغ و تبیین تعالیم دین، با خود مردم است. (و قرءانًا فرقنه لتقرأه على الناس على مکث ... قل ءامنوا به أو لاتؤمنوا) ذکر «قل ءامنوا به أو لاتؤمنوا» پس از بیان فلسفه نزول تدریجى قرآن و تبیین حق و باطل براى مردم، مى تواند بیانگر نکته یاد شده باشد.
۴- برخورداران از علم و آگاهى به معارف آسمانى، داراى روحیه حق پذیرى و خضوع در برابر آیات قرآن (إن الذین أُوتوا العلم من قبله إذا یتلى علیهم یخرّون)
۵- وجود عالمانى در میان مردم عصر نزول و اذعان آنان به حقانیت قرآن پس از شنیدن آن (إن الذین أُوتوا العلم من قبله إذا یتلى علیهم یخرّون)
۶- وجود برخى علوم و معارف صحیح الهى در میان مردم قبل از نزول قرآن (إن الذین أُوتوا العلم من قبله)
۷- علم و آگاهى، داراى نقشى مؤثر در پیدایش ایمان و جهل از موانع آن (إن الذین أُوتوا العلم من قبله یخرّون للأذقان سجّدًا)
۸- علم به حقایق دینى ارزشمند بوده و عالمان به آن داراى جایگاه و مقام والا در پیشگاه خداوندند. (إن الذین أُوتوا العلم من قبله یخرّون للأذقان)
۹- علم، وسیله اى بس ارزشمند براى راه یافتن به حقیقت و قبول تعالیم دین (إن الذین أُوتوا العلم من قبله یخرّون للأذقان)
۱۰- تأثیر عمیق آیات قرآن در وجود آگاهان و اندیشمندان (إن الذین أُوتوا العلم من قبله ... یخرّون للأذقان سجّدًا)
۱۱- ایمان برخاسته از علم و آگاهى، ایمانى ارزشمند و ستودنى است. (ءامنوا به أو لاتؤمنوا إن الذین أُوتوا العلم ... یخرّون للأذقان)
۱۲- با تمام وجود سر بر آستان خداوند ساییدن و حریصانه به سجده افتادن جمعى از علماى اهل کتاب به هنگام آشنایى با قرآن (إن الذین أُوتوا العلم من قبله ... یخرّون للأذقان سجّدًا) برداشت فوق، مبتنى بر این نکته است که مراد از «أُوتوا العلم من قبله» اهل کتاب باشد و تعبیر از سجده به «خرّ» - که به معناى سقوط و به رو افتادن است - مى تواند اشاره به حقیقت یاد شده داشته باشد.
۱۳- خضوع و سجود آگاهان در برابر قرآن، گواه بى نیازى آن از ایمان دیگران و بى تأثیرى بى ایمانى آنان * (ءامنوا به أو لاتؤمنوا إن الذین أُوتوا العلم من قبله إذا یتلى علیهم یخرّون) برداشت فوق بر این اساس است که «إن» تعلیل باشد براى جمله «آمنوا به أو...»; یعنى، چون اهل دانش به قرآن ایمان مى آورند، ایمان و عدم ایمان دیگران مساوى بوده و نیازى به ایمان آنان نیست.
۱۴- تأثیر سطح دانش مردم، در مقدار بهرهورى آنان از معارف قرآنى (إن الذین أُوتوا العلم ... یخرّون للأذقان)
روایات و احادیث
۱۵- «على بن محمد ... قال: سئل أبوعبدالله(ع) عمّن بجبهته علة لایقدر على السجود علیها قال: یضع ذقنه على الأرض ان الله عزّوجلّ یقول: «و یخرّون للأذقان سجداً»;[۱] على بن محمد ... گفت: از امام صادق(ع) درباره کسى که بر پیشانى او علتى است (زخم، یا دمل و یا...) که نمى تواند سجده کند سؤال شد، حضرت فرمود: چانه اش را روى زمین بگذارد; زیرا خداوند مى فرماید: و یخرّون للأذقان سجّداً».
موضوعات مرتبط
- اراده: آثار اراده ۲
- ارزشها ۸:
- اقرار: اقرار به حقانیت قرآن ۵
- انسان: اختیار انسان ۲، ۳
- ایمان: آثار ایمان به قرآن ۱; ایمان ارزشمند ۱۱; ایمان به قرآن ۱۳; زمینه ایمان ۲، ۳; عوامل ایمان ۷; موانع ایمان ۷
- بیمار: سجده بیمار ۱۵
- جبرواختیار ۳: بطلان جبر ۲
- جهل: آثار جهل ۷
- خاضعان ۴:
- خدا: خضوع براى خدا ۱۲
- دین: زمینه قبول دین ۹
- سجده: احکام سجده ۱۵
- علم: آثار علم ۷، ۹، ۱۱، ۱۴; ارزش علم ۷، ۹; ارزش علوم دینى ۸; تاریخ علم ۶; علوم قبل از قرآن ۶
- علما: اقرار علماى صدراسلام ۵; تأثیرپذیرى علما ۱۰
- علماى اهل کتاب: خضوع علماى اهل کتاب ۱۲; سجده علماى اهل کتاب ۱۲; و قرآن ۱۲
- علماى دینى: حق پذیرى علماى دینى ۴; خضوع علماى دینى ۴; مقامات علماى دینى ۸
- قرآن: آثار استماع قرآن ۵; آثار شناخت قرآن ۱۲; حقانیت قرآن ۱; خضوع در برابر قرآن ۴، ۱۳; دلایل بى نیازى قرآن ۱۳; زمینه فهم قرآن ۱۴; سجده در برابر قرآن ۱۳; قرآن و علما ۱۰; نقش قرآن ۱۰
- کفر: آثار کفر به قرآن ۱; زمینه کفر ۲، ۳; کفر به قرآن ۱۳
- هدایت: زمینه هدایت ۹
منابع
- ↑ کافى، ج ۳، ص ۳۳۴، ح ۶; نورالثقلین، ج ۳، ص ۲۳۱- ، ح ۴۶۹.
