هود ٦٥

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(اما) آنها آن (ناقه) را از پای در آوردند! و (صالح به آنها) گفت: «(مهلت شما تمام شد!) سه روز در خانه‌هایتان بهره‌مند گردید؛ (و بعد از آن، عذاب الهی فرا خواهد رسید؛) این وعده‌ای است که دروغ نخواهد بود!»

|امّا آن شتر را پى كردند و [صالح‌] گفت: سه روز در خانه‌هايتان بهره بريد [تا عذاب فرا رسد]. اين وعده‌اى بى‌دروغ است
پس آن [ماده‌شتر] را پى كردند، و [صالح‌] گفت: «سه روز در خانه‌هايتان برخوردار شويد. اين وعده‌اى بى‌دروغ است.»
قوم ناقه را پی کردند، صالح هم گفت که تا سه روز دیگر در منازل خود از زندگی تمتّع برید که (سپس همه هلاک خواهید شد و) این وعده البته دروغ نیست.
پس آن را [از روی طغیان و سرکشی] پی کردند. پس صالح گفت: سه روز [فرصت دارید که] در خانه هایتان از زندگی برخوردار باشید. این وعده ای بی دروغ است.
پس ماده‌شتر را پى كردند. گفت: سه روز در خانه‌هاى خود از زندگى برخوردار شويد و اين وعده‌اى است عارى از دروغ.
آنگاه آن را پی کردند [صالح‌] گفت سه روز در خانه‌هایتان [از زندگی‌] برخوردار باشید، که این وعده‌ای بی‌دروغ است‌
پس آن را پِى كردند- دست و پا بريدند و كشتند- پس [صالح‌] گفت: سه روز در خانه‌هاتان- يا در شهرتان- برخوردار شويد اين وعده‌اى است كه دروغ نيست.
امّا آنان شتر را سر بریدند. صالح بدیشان گفت: در خانه و کاشانه‌ی خود سه روز زندگی کنید (و بدانید که مهلت زندگانی شما به پایان رسیده است. پس از این سه روزه‌ی حیات، عذاب خدا به سراغ شما متکبّران و سرکشان می‌آید و طومار عمرتان را در هم می نوردد). این وعده‌ای است که دروغ نخواهد بود.
پس آن (ماده شتر) را پی کردند. آن‌گاه (صالح) گفت: «سه روز در خانه‌هایتان برخوردار شوید، این (هشدار عذاب)، وعده‌ای دروغین نیست.»
پس پی کردند آن را پس گفت کامیاب مانید در خانه خود سه روز این است وعده نادروغ‌


هود ٦٤ آیه ٦٥ هود ٦٦
سوره : سوره هود
نزول : ٩ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عَقَرُوهَا»: آن را نحر کردند. آن را سر بریدند (نگا: اعراف / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- کافران قوم ثمود ، با نادیده گرفتن هشدارهاى صالح(ع)، ناقه او را پى کردند و آن را هلاک ساختند. (فعقروها) «عقر» (مصدر عقروا) در اصل به معناى پى کردن شتر و قطع پاهاى آن با شمشیر است; به نحر کردن و کشتن شتر نیز «عقر» گفته مى شود.

۲- قوم ثمود، با پى کردن ناقه صالح و از میان بردن آیت رسالت او ، عذاب الهى را براى خویش قطعى ساختند. (فعقروها فقال تمتعوا فى دارکم ثلثة أیام)

۳- قوم ثمود ، پس از کشتن ناقه صالح ، بیش از سه روز مهلت ماندن در دنیا و بهره بردن از متاع آن را نداشتند. (فقال تمتعوا فى دارکم ثلثة أیام)

۴- قوم ثمود ، مردمى سخت دلبسته به دنیا و تمتعات آن (فقال تمتعوا فى دارکم ثلثة أیام) روشن است که مقصود صالح(ع) از این فرمان (تمتعوا ...) این نیست که قوم ثمود را به بهره بردارى از تمتعات دنیا فرابخواند; بلکه به قرینه جمله بعد، اعلام سه روز مهلت است. بیان مهلت سه روزه به سه روز بهره گیرى از تمتعات دنیا، اشاره به رویه قوم ثمود دارد; یعنى، آنچه خواهان آن هستید و بدان دل بسته اید و به خاطر آن به آیین الهى نمى گرایید، تنها تا سه روز دیگر ادامه خواهد داشت.

۵- نزول عذاب بر قوم ثمود ، وعده اى راستین و تخلف ناپذیر (ذلک وعد غیر مکذوب)

۶- نزول عذاب بر قوم ثمود ، وعده اى از ناحیه خداوند به حضرت صالح(ع) (ذلک وعد غیر مکذوب)

روایات و احادیث

۷- «عن أبى عبدالله(ع) (فى حدیث قوم صالح) ... قالوا: اعقروا هذه الناقة ... ثم قالوا: من الذى یلى قتلها و نجعل له جعلاً ما أحب ، فجائهم رجل... شقى من الأشقیاء... فجعلوا له جعلاً... فقعد لها فى طریقها فضربها بالسیف ضربة فلم تعمل شیئاً فضربها ضربة اُخرى فقتلها ... و أقبل قوم صالح فلم یبق أحد منهم إلاّ شرکه فى ضربته ... فأوحى الله تبارک و تعالى إلى صالح(ع) ... قل لهم: إنى مرسل علیکم عذابى إلى ثلاثة أیام فإن هم تابوا و رجعوا قبلت توبتهم و صددت عنهم ... فأتاهم صالح(ع) فقال لهم: ... یا قوم إنکم تصبحون غداً و وجوهکم مصفرّة والیوم الثانى وجوهکم محمرّة والیوم الثالث وجوهکم مسودّة ...;[۱] از امام صادق(ع) [در داستان قوم صالح] روایت شده که [قوم او]گفتند: این شتر را از پاى درآورید ... سپس گفتند: چه کسى داوطلب کشتن آن مى شود ما براى او دستمزدى که دلخواهش باشد قرار مى دهیم. پس مردى که از اشقیا بود، نزد آنان آمد ... و دستمزدى براى او قرار دادند. پس آن مرد در راه شتر کمین کرد و ضربتى بر آن وارد کرد که کارساز نبود و با ضربتى دیگر او را کشت ... و قوم صالح آمدند و تمامى آنها [با پرداخت اجرت] در ضربه اى که آن مرد زده بود، خود را سهیم کردند ... پس خدا به صالح وحى کرد که به آنان بگو من تا سه روز عذاب خود را بر شما خواهم فرستاد. پس اگر [در این سه روز] آنان توبه کردند و برگشتند، توبه آنها را مى پذیرم و از [عذاب ]آنان منصرف مى شوم ... پس صالح نزد قومش آمد و گفت...اى قوم! فردا صبح صورتهاى شما زرد مى شود و روز دوم سرخ و روز سوم سیاه مى گردد...».

موضوعات مرتبط

  • اعداد: عدد سه ۳، ۷
  • خدا: وعده هاى خدا ۶
  • صالح(ع): آثار قتل شتر صالح(ع) ۲، ۳; انذارهاى صالح(ع) ۱; قتل شتر صالح(ع) ۱، ۷; قصه صالح(ع) ۱، ۲، ۳، ۷; وعده به صالح(ع) ۶
  • عذاب: موجبات عذاب ۲
  • قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۳، ۵، ۶; حتمیت عذاب قوم ثمود ۲، ۵; درخواست توبه از قوم ثمود ۷; دنیاطلبى قوم ثمود ۴; صفات قوم ثمود ۴; قوم ثمود و شتر صالح ۱، ۲; مهلت به قوم ثمود ۳; وعید به قوم ثمود ۵، ۶

منابع

  1. کافى، ج ۸، ص ۱۸۷، ح ۲۱۴; بحارالأنوار، ج ۱۱- ، ص ۳۸۸، ح ۱۴.