الكهف ١
ترجمه
| سوره الكهف | آیه ١ | الكهف ٢ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عِوَجاً»: کژی و کجی. انحراف. «لَمْ یَجْعَل لَّهُ عِوَجاً»: مراد این است که در قرآن ضدّ و نقیض معنوی، و اختلال و انحراف لفظی وجود ندارد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
عَلَى عَبْدِهِ لِيَکُونَ... (۲)
إِيَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاکَ... (۱) دَعْوَاهُمْ فِيهَا سُبْحَانَکَ... (۱)
تفسیر
- آيات ۱ - ۸، سوره كهف
- آهنگ ومفاد كلى اين سوره مباركه
- توضيح مقصود از اينكه قرآن عوج (كجى ) نداشته ، قيّم است
- اشاره به اقوال مختلف مفسرين در ذيل جمله : ((لميجعل له عوجا...((
- قول واعتقاد به فرزند داشتن خدا چه به نحوحقيقى وچه به نحومجازباطل وممنوع است
- هدف از خلق زينت بر روى زمين آزمايش انسان ها وتميز نيك وبد بر اساس اعتقادوعمل است
- بحث روايتى
- (رواياتى در تفسير جملات : ((لينذر باءسا شديدا((، ((فلعلك باخع نفسك ...((و((لنبوهم ايهم احسن عملا(( )
نکات آیه
۱- تنها، خداوند، شایسته و بایسته ستایش است. (الحمد للّه) «ال»، در «الحمد» براى استغراق است «الحمد للّه»; یعنى، تمام ستایش ها از آنِ خداوند است.
۲- خداوند، سرچشمه و منشأ همه کمال ها و زیبایى ها است. (الحمد للّه)
۳- خداوند، نازل کننده قرآن بر پیامبر(ص) است. (أنزل على عبده الکتب)
۴- خداوند، به جهت نازل کردن قرآن بر پیامبر(ص) سزاوار همه ستایش ها است. (الحمد للّه الذى أنزل ... الکتب) توصیف خداوند به «الذى أنزل...»، گویاى علّت و دلیلِ اختصاص حمدها و ستایش ها به او است.
۵- قرآن، کتابى با عظمت و در اوج زیبایى و کمال است. (الحمد للّه الذى أنزل على عبده الکتب) «ال» در «الکتاب» براى استغراق صفات است; یعنى، تمام اوصافى که یک کتاب، در حد کامل مى تواند داشته باشد، در این کتاب متبلور است و این، حاکى از عظمت قرآن است. و چون حمد در برابر زیبایى و کمال است و در آیه بالا خداوند، به سبب نزول قرآن، تمام حمدها و ستایش ها را از آن خویش دانسته، استفاده مى شود که قرآن، در نهایت کمال و زیبایى است.
۶- پیامبراکرم(ص)، بنده خدا و مفتخَر به عبودیت او است. (أنزل على عبده الکتب)
۷- نقش عبادت و عبودیت پیامبر(ص)، در نایل شدن آن حضرت به مقام رسالت و نزول قرآن برایشان (أنزل على عبده الکتب) وصف و یاد کردن از پیامبر(ص) به عنوان «بندى خداوند» در بیان نازل کردن قرآن بر او، مى تواند این معنا را برساند که: «بنده خدا» بودن و او را بندگى و عبادت کردن، از زمینه هاى مهم براى تحمّل رسالت و دریافت وحى است.
۸- بندگى براى خدا، از شریف ترین و عزیزترین مرتبه ها، براى انسان است. (أنزل على عبده الکتب) استفاده از عنوان «عبد» براى معرفى پیامبر(ص)، نشان دهنده جایگاه بلند این رتبه و منزلت، در قاموسِ کمالات و فضیلت هاى انسانى است.
۹- ساحت قرآن، از هرگونه کجى و انحراف مبرّا است. (أنزل على عبده الکتب و لم یجعل له عوجًا) «عوج» به معناى کجى و انحراف است.
۱۰- کمال و عظمت قرآن و نبود کمترین کجى و انحراف در آن، مقتضى حمد و ستایش در برابر پدیدآورنده آن است. (الحمد للّه الذى ... لم یجعل له عوجًا)
موضوعات مرتبط
- انسان: مقامات انسان ۸
- بندگان خدا ۶:
- حمد: حمد خدا ۱; زمینه حمد خدا ۴، ۱۰
- خدا: اختصاصات خدا ۱; افعال خدا ۳; نقش خدا ۲
- زیبایى: منشأ زیبایى ۲
- عبودیت: مقام عبودیت ۸
- قرآن: آثار عظمت قرآن ۱۰; آثار کمال قرآن ۱۰; تنزیه قرآن ۹، ۱۰; زمینه نزول قرآن ۷; زیبایى قرآن ۵; عظمت قرآن ۵; قرآن و انحراف ۹; کمال قرآن ۵; منشأ نزول قرآن ۳; نزول قرآن ۴; ویژگیهاى قرآن ۵، ۹
- کمال: منشأ کمال ۲
- محمد(ص): آثار عبادات محمد(ص) ۷; آثار عبودیت محمد(ص) ۷; زمینه نبوت محمد(ص) ۷; عبودیت محمد(ص) ۶; مقامات محمد(ص) ۶، ۷
