الإسراء ٥٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۱۹ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

کسانی را که آنان می‌خوانند، خودشان وسیله‌ای (برای تقرب) به پروردگارشان می‌جویند، وسیله‌ای هر چه نزدیکتر؛ و به رحمت او امیدوارند؛ و از عذاب او می‌ترسند؛ چرا که عذاب پروردگارت، همواره در خور پرهیز و وحشت است!

|آن كسانى را كه ايشان مى‌خوانند [مانند ملائكه و غيره‌] خود به سوى خدايشان وسيله مى‌جويند كه كدامشان به او نزديك‌ترند؟ و به رحمت خدا اميدوارند و از عذابش مى‌ترسند همانا عذاب پروردگارت حذر كردنى است
آن كسانى را كه ايشان مى‌خوانند [خود] به سوى پروردگارشان تقرب مى‌جويند [تا بدانند] كدام يك از آنها [به او] نزديكترند، و به رحمت وى اميدوارند، و از عذابش مى‌ترسند، چرا كه عذاب پروردگارت همواره در خور پرهيز است.
آنهایی که (کافران به خدایی) می‌خوانند آنان خود به درگاه خدا وسیله تقرب می‌جویند، تا که مقرب‌تر باشد؟ و امیدوار به رحمت و ترسان از عذاب اویند، که البته از عذاب پروردگارت باید سخت هراسان بود.
کسانی [از فرشتگان، پریان و ارواح را] که آنان [به عنوان معبود] می پرستند [خود آنان برای رفع نیازمندی هایشان] به سوی پروردگارشان وسیله می جویند، تا کدامشان نزدیک تر باشد، و به رحمت او امید دارند، و از عذابش می ترسند؛ زیرا عذاب پروردگارت شایسته پرهیز است.
آنهايى كه كافران به خدايى مى‌خوانند، در صدد آنند كه خود به درگاه پروردگارشان وسيله‌اى بيابند و مقرّب‌ترين شوند، و به رحمت او اميد مى‌بندند و از عذاب او مى‌ترسند، زيرا عذاب پروردگارت ترسناك است.
این کسانی که [به ناحق به خدایی‌] می‌خوانند، کسانی که از همه مقرب‌ترند، خود به پروردگارشان تقرب می‌جویند، و به رحمت او امید دارند، و از عذاب او بیمناکند، که از عذاب پروردگارت باید بر حذر بود
آنهايى كه [مشركان به خدايى‌] مى‌خوانند، خود به سوى پروردگارشان وسيله‌اى مى جويند تا كداميك از ايشان [به خدا] نزديكتر باشد، و به بخشايش او اميد مى‌دارند و از عذاب او مى‌ترسند، زيرا كه عذاب پروردگارت ترسناك و حذركردنى است.
آن کسانی را که به فریاد می‌خوانند (و خداگونه‌هایشان می‌دانند) آنان که از همه مقرّبترند (به درگاه یزدان، همچون عیسی و عُزَیر و فرشتگان) برای تقرّب به پروردگارشان وسیله می‌جویند (که طاعات و عبادات است) و به رحمت خدا امیدوار و از عذاب او هراسناکند. چرا که عذاب پروردگارت (چنان شدید است که) باید از آن خویشتن را دور و برحذر داشت.
اینان (پیامبران و مؤمنان) کسانی‌اند که (پروردگارشان) را می‌خوانند و او را می‌خواهند در حالی‌که هر کدام از آنان (که به او) نزدیکترند (نزدیکترین) وسیله (های حرکت) به سوی پروردگارشان را می‌جویند و به رحمت او امیدوارند و از عذابش می‌ترسند. عذاب پروردگارت همواره ترسناک بوده است.
آنانند که می‌خوانند جویند بسوی پروردگار خویش دستاویز را هر کدام از ایشان است نزدیکتر و امیدوارند رحمتش را و می‌ترسند عذابش را همانا عذاب پروردگار تو است ترسناک‌


الإسراء ٥٦ آیه ٥٧ الإسراء ٥٨
سوره : سوره الإسراء
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«یَبْتَغُونَ»: می‌جویند. دنبال می‌کنند و می‌طلبند. «الْوَسیلَةَ»: چیزی که انسان را به اجر و پاداش خدا برساند و او را به خدا نزدیک گرداند که با انجام طاعات و ترک معاصی ممکن و مقدور است (نگا: مائده / ). «أَیُّهُمْ أَقْرَبُ»: آنان که به خدا نزدیکتر و در درگاه حق مقرّبترند. واژه (أَیُّ) بدل جزء از کلّ ضمیر واو در فعل (یَبْتَغُونَ) است. «مَحْذُوراً»: اسم مفعول است، یعنی برحذر داشته شده و بیم داده شده از آن.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- معبودهاى مشرکان، خود در جست و جوى وسیله و راهى براى تقرب بیشتر به خدا هستند. (أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة) مشارالیه «أُولئک»، «الذین زعمتم» در آیه قبل است که مقصود از آن معبودهاى مشرکان مى باشد.

۲- آنان که خود ستایشگر خدا بوده و در صدد کسب وسیله و راهى براى تقرب به اویند، سزاوار پرستش نیستند. (أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة) اینکه، پس از ذکر ناتوانى معبودهاى مشرکان در آیه پیش، مى فرماید: «آنان خود در پى وسیله براى تقرب هستند»; بیان تلویحى است به این نکته که، چنین موجوداتى لایق معبود شدن نیستند.

۳- انتخاب وسیله و واسطه براى تقرب به خداوند، امرى روا و جایز است. (ادعوا الذین زعمتم من دونه ... أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة) از اینکه خداوند در رد پندار مشرکان در معبود گزینى اشان فرموده است: «أُولئک الذین یدعون یبتغون...» (معبودانى را که مشرکان مى خوانند، خود در صدد یافتن وسیله اى جهت تقرب به خداى خویشند.) در واقع بر توسل آنها صحه گذاشته و بنابراین، استفاده مى شود که توسل روا و مجاز است.

۴- دعوت کنندگان به توحید، هیچ داعیه اى براى معبود شدن نداشته و در پى کسب راه و وسیله اى براى تقرب بیشتر به خدا هستند. (أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة أیّهم أقرب) برداشت فوق، بر این احتمال در آیه است که مشارالیه «أُولئک»، «الذین یدعون» باشد بنابراین، آیه در صدد نفى این عقیده مشرکان است که معبودانى چون حضرت مسیح(ع) و یا ملائکه براى خویش انتخاب کرده بودند; در حالى که آنان، خود دعوت کننده به سوى خداوند بودند.

۵- ربوبیت خداوند، سزاوار تقرب به اوست. (یبتغون إلى ربّهم الوسیلة)

۶- دعوت کنندگان به تعالیم الهى، هر کدام براى تقرب بیشتر خود به خداوند، در مسابقه و تلاش هستند. (أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة أیّهم أقرب) برداشت فوق، بنابراین نکته است که مراد از «أُولئک» دعوت کنندگان به خدا باشند که مشرکان آنان را مى پرستیدند تا به خدا تقرب جویند و خداوند به مشرکان مى گوید: «چگونه آنان را مى پرستید در حالى که آنان، خود براى تقرب به خدا واسطه هایى قرار مى دهند تا تقرب بیشتر هر یک معلوم شود.»

۷- تلاش براى راه یابى به بالاترین مرتبه کمال و سبقت بر دیگران در تقرب به خدا، تلاش و تکاپویى ارجمند و ستودنى (أُولئک الذین یدعون یبتغون إلى ربّهم الوسیلة أیّهم أقرب)

۸- در جهان، واسطه هایى که شفاعت آنان در پیشگاه خدا پذیرفته و توسل به آنان براى تقرب به خدا جایز باشد، وجود دارد. (أُولئک ... یبتغون إلى ربّهم الوسیلة) بنابر اینکه مراد از «أُولئک» ملائکه، انبیا و صالحان باشد و با توجه به اینکه خداوند عمل آنان را رد نکرده است، برداشت فوق به دست مى آید.

۹- معبودهاى مشرکان، خود ترسان از عذاب خدا و امیدوار به رحمت او هستند. (یرجون رحمته و یخافون عذابه)

۱۰- دعوت کنندگان به تعالیم الهى، در پى به دست آوردن نزدیک ترین و مقرب ترین وسیله به خدا، جهت تقرب به او هستند. (یبتغون إلى ربّهم الوسیلة أیّهم أقرب) «أیهم أقرب» مبتدا و خبر است و مرجع ضمیر «هم» به اسم جنس «وسیلة» برمى گردد; یعنى، کدام یک از آنها مقرب تر به خداوندند تا به آنها توسل شود.

۱۱- لزوم امیدوارى به رحمت خدا در عین بیم داشتن از عذاب و کیفر او (أُولئک ... یرجون رحمته و یخافون عذابه)

۱۲- تقدم و سبقت رحمت خدا بر عذاب و کیفرش * (یرجون رحمته و یخافون عذابه) تقدم «یرجون رحمته» بر «یخافون عذابه» مى تواند مشعر به مطلب فوق باشد.

۱۳- دعوت کنندگان به تعالیم الهى، در عین تلاش براى کسب وسیله و راهى جهت تقرب به خداوند، به رحمت او امیدوار و از عذابش بیمناکند. (یبتغون إلى ربّهم الوسیلة أیّهم أقرب و یرجون رحمته و یخافون عذابه)

۱۴- امید به رحمت خداوند و ترس از عذابش، مقتضاى ربوبیت اوست. (إلى ربّهم الوسیلة ... و یرجون رحمته و یخافون عذابه)

۱۵- امید به رحمت خدا و بیم از عذاب او، برانگیزاننده مقربان الهى به یافتن وسیله و راهى براى تقرب بیشتر (یبتغون إلى ربّهم الوسیلة ... و یرجون رحمته و یخافون عذابه) برداشت فوق، بر این احتمال است که «أُولئک» مبتدا و «الذین یدعون» خبر آن و «یرجون رحمته و یخافون عذابه» حال براى «الذین» باشد; یعنى، آنان در حالى که امید به رحمت خدا و بیم از عذاب او دارند، خدا را مى خوانند و در جست و جوى وسیله تقرب به اویند و همین امید و ترس، انگیزه وسیله خواهى آنان است.

۱۶- عذاب پروردگار، عذابى بس سخت و دهشت بار و درخور اجتناب و پرهیز است. (إن عذاب ربّک کان محذورًا)

۱۷- شدت عذاب الهى، عامل ترس و بیم دعوت کنندگان تعالیم الهى از آن است. (و یخافون عذابه إن عذاب ربّک کان محذورًا) «إن عذاب ربّک» تعلیل براى «یخافون عذابه» است; یعنى، به این دلیل از عذاب خداوند در هراس هستند که عذاب پروردگار بس سخت و دهشت بار است.

موضوعات مرتبط

  • ارزشها ۷:
  • امیدواران: امیدواران به رحمت ۹، ۱۳
  • امیدوارى: آثار امیدوارى به رحمت ۱۵; اهمیت امیدوارى به رحمت ۱۱; زمینه امیدوارى به رحمت ۱۴
  • انگیزش: عوامل انگیزش ۱۵
  • ترس: آثار ترس از عذاب ۱۵; ترس از عذاب ۹، ۱۱، ۱۳; زمینه ترس از عذاب ۱۴; عوامل ترس از عذاب ۱۷
  • تقرب: ارزش پیشگامى در تقرب ۷; پیشگامان در ۶; تقرب به خدا ۱، ۶، ۸، ۱۰، ۱۳; تلاش براى تقرب ۴، ۱۰، ۱۳; زمینه تقرب ۱۵; فلسفه تقرب به خدا ۵; واسطه در تقرب ۲، ۳، ۴، ۸
  • تکامل: ارزش تلاش براى تکامل ۷
  • توسل: احکام توسل ۳; توسل به شفیعان ۸; توسل جایز ۸
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۵، ۱۴; تقدم رحمت خدا ۱۲; شدت عذابهاى خدا ۱۷; عذابهاى خدا ۱۲
  • عذاب: عذاب ترسناک ۱۶; مراتب عذاب ۱۶
  • مبلغان: امیدوارى مبلغان ۱۳; ترس مبلغان ۱۳; تقرب مبلغان ۴، ۶، ۱۰، ۱۳; تلاش مبلغان ۴، ۶، ۱۰، ۱۳; عوامل ترس مبلغان ۱۷
  • مشرکان: امیدوارى معبودان مشرکان ۹; معبودان مشرکان ۱
  • معبودان باطل: ترس معبودان باطل ۹; تلاش معبودان باطل ۱
  • معبودیّت: ملاک معبودیّت ۲

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الإسراء_٥٧&oldid=10347»