ترجمه
کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، اگر چه روی زمین پر از طلا باشد، و آن را بعنوان فدیه (و کفّاره اعمال بد خویش) بپردازند، هرگز از هیچ‌یک آنها قبول نخواهد شد؛ و برای آنان، مجازاتِ دردناک است؛ و یاورانی ندارند.
به راستى كسانى كه [از پى ايمانشان] كافر شدند و در حال كفر مردند، حتى اگر زمين را پر از طلا كنند و آن را فديه دهند هرگز از هيچ يك از ايشان پذيرفته نمى‌شود. آنان عذابى دردناك در پيش دارند و هيچ ياورى برايشان نخواهد بود
در حقيقت، كسانى كه كافر شده و در حال كفر مرده‌اند، اگر چه [فراخناى] زمين را پر از طلا كنند و آن را [براى خود] فديه دهند، هرگز از هيچ يك از آنان پذيرفته نگردد؛ آنان را عذابى دردناك خواهد بود، و ياورانى نخواهند داشت.
البته آنان که کافر شدند و بر کفر خویش مردند، اگر هر یک برای آزادی خویش (از عذاب خدا) برابر تمام زمین طلا به فدا آرند هرگز از ایشان پذیرفته نشود، آنها را عذاب دردناک مهیّا باشد و یارانی نخواهند داشت.
قطعاً کسانی که کافر شدند و در حال کفر از دنیا رفتند، هرگز از هیچ یک از آنان [برای رهایی از عذاب] هر چند به اندازه آکندگی زمین از طلا فدیه و عوض دهد، پذیرفته نمی شود؛ برای آنان عذابی دردناک خواهد بود، و هیچ یاوری نخواهند داشت.
آنان كه كافر شدند و كافر مردند، اگر بخواهند به اندازه همه زمين طلا دهند و خويشتن را از عذاب باز خرند، از آنها پذيرفته نخواهد شد. برايشان عذابى دردناك است و ايشان را هيچ ياورى نيست.
کسانی که کفرورزیده‌اند و در حال کفر مرده‌اند، اگر به اندازه روی زمین، طلا فدیه دهند از ایشان پذیرفته نمی‌شود، اینان عذابی دردناک [در پیش] دارند و یاورانی ندارند
همانا كسانى كه كافر شدند و بر كفر مردند از هيچ يك از آنها اگر چه همه زمين را كه پر از زر باشد براى بازخريد خود دهد [تا از عذاب دوزخ بازرهد] هرگز پذيرفته نشود، آنان را عذابى است دردناك و هيچ يارى‌كننده‌اى ندارند.
کسانی که کفر می‌ورزند و با کفر از دنیا رخت برمی‌بندند، اگر زمین پر از طلا باشد و (بتوانند برای بازخرید خود) آن را به عنوان فدیه بپردازند، هرگز از هیچ کدام از آنان پذیرفته نخواهد شد. برای ایشان عذاب دردناکی است و یاوری ندارند.
به‌راستی، کسانی که کافر شدند و در حال کفر مردند، گر چه (فراخنای) زمین پر از طلا باشد و آن را (برای رهایی خود) فدیه دهند، هرگز از هیچ یک از آنان پذیرفته نگردد. ایشان را عذابی دردناک است و هیچ یاورانی برایشان نیست.
همانا آنان که کفر ورزیدند و مُردند حالی که کافرند هرگز قبول نشود از یکی از ایشان سراسر زمین آکنده از زر و گرچه فدیه دهد آن را به جای خویش آنان را است عذابی دردناک و نیست برای ایشان یارانی
معنی کلمات و عبارات
«مِلْءُ الأرْضِ»: پرِ زمین. «ذَهَباً»: طلا. «لَوِ افْتَدَی بِهِ»: اگر آن را برای رهائی خود و نجات از عذاب بدهد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - کسى که در حال کفر بمیرد، اگر به اندازه تمامى زمین براى رهایى خود طلا فدیه دهد، پذیرفته نخواهد شد. (انّ الذین کفروا ... و لو افتدى به)
۲ - هیچ فدیه اى در قیامت براى رهایى کافران از عذاب، پذیرفته نخواهد شد. (انّ الذین کفروا ... و لو افتدى به)
۳ - مرگ، پایان فرصت براى توبه (انّ الذین کفروا و ماتوا و هم کفار فلن یقبل من احدهم ملءُ الارض ذهباً)
۴ - کسانى که در حال کفر بمیرند، مستحقّ عذابى دردناک هستند. (اولئک لهم عذاب الیم)
۵ - ایمان، ارزشى فراتر از سنجش و مقایسه با تمامى مادیات (انّ الذین کفروا ... فلن یقبل من احدهم مِلءُ الارض ذهباً)
۶ - کافران، محروم از هر گونه یار و یاور در قیامت (و ما لهم من ناصرین)
۷ - وجود یاوران و شفیعان در قیامت* (و ما لهم من ناصرین)
تقدیم «لهم» بر «ناصرین» که بیانگر حصر است، مى رساند که یاوران و شفیعان در قیامت هستند; ولى تنها کافران از شفاعت آنان محرومند.
موضوعات مرتبط
- توبه: فرصت توبه ۳
- عذاب: اهل عذاب ۴ ; عوامل نجات از عذاب ۲ ; مراتب عذاب ۴
- قیامت: استمداد در قیامت ۵، ۷ ; شفاعت در قیامت ۷ ; فدیه در قیامت ۱، ۲ ; کافران در قیامت ۱، ۵، ۶
- کافران: ۱، ۵، ۶ کیفر کافران ۴
- کفر: آثار کفر ۱
منابع
