گمنام

تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۳۹: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
خط ۱۳۷: خط ۱۳۷:
طبرسى «رَحمةُ اللّه عليه»، در مجمع البيان گفته است: آوردن حرف «لام» در آغاز جمله، به منظور تأكيد خبر است، و كلمۀ «قَد» در اين جا، اين معنا را افاده مى كند كه شنوندۀ داستان هاى انبياء منتظر است تا بعد از شنيدن سرگذشت يكى از انبياء، سرگذشت ديگرى را بشنود. چون اين كلمه، براى بيان توقع و انتظار است. در اين جا نيز، به همين منظور آمده تا اعلام كند كه شنونده، در حال توقع و انتظار شنيدن داستان بعدى است.
طبرسى «رَحمةُ اللّه عليه»، در مجمع البيان گفته است: آوردن حرف «لام» در آغاز جمله، به منظور تأكيد خبر است، و كلمۀ «قَد» در اين جا، اين معنا را افاده مى كند كه شنوندۀ داستان هاى انبياء منتظر است تا بعد از شنيدن سرگذشت يكى از انبياء، سرگذشت ديگرى را بشنود. چون اين كلمه، براى بيان توقع و انتظار است. در اين جا نيز، به همين منظور آمده تا اعلام كند كه شنونده، در حال توقع و انتظار شنيدن داستان بعدى است.


و منظور از كلمۀ «رُسُل» در آيه مورد بحث، ملائكه اى هستند كه به نزد ابراهيم «عليه السلام» فرستاده شدند تا او را به فرزنددار شدن بشارت دهند. و نيز به نزد جناب لوط فرستاده شدند تا قوم آن جناب را هلاك سازند.  
و منظور از كلمۀ «رُسُل» در آيه مورد بحث، ملائكه اى هستند كه به نزد ابراهيم «عليه السلام» فرستاده شدند تا او را به فرزنددار شدن بشارت دهند. و نيز، به نزد جناب لوط فرستاده شدند، تا قوم آن جناب را هلاك سازند.  


و كلمات مفسران، در عدد آن فرشتگان مختلف است. البته بعد از آن كه همه اتفاق دارند بر اين كه از دو نفر بيشتر بوده اند. چون كلمۀ «رُسُل»، جمع است و جمع، بر كمتر از سه نفر اطلاق نمى شود.  
و كلمات مفسران، در عدد آن فرشتگان مختلف است. البته بعد از آن كه همه اتفاق دارند بر اين كه از دو نفر بيشتر بوده اند. چون كلمۀ «رُسُل»، جمع است و جمع، بر كمتر از سه نفر اطلاق نمى شود.  
خط ۱۴۵: خط ۱۴۵:
و كلمۀ «بُشرَى» در داستان، تفسير و بيان نشده كه آن بشارت چه بوده. تنها چيزى كه در بين داستان آمده و می تواند بيانگر اين بشارت باشد، مسأله بشارت دادن همسر ابراهيم «عليه السلام» است، ولى در غير اين مورد، يعنى در سوره هاى «حجر» و «ذاريات»، بشارت به خود ابراهيم آمده.  
و كلمۀ «بُشرَى» در داستان، تفسير و بيان نشده كه آن بشارت چه بوده. تنها چيزى كه در بين داستان آمده و می تواند بيانگر اين بشارت باشد، مسأله بشارت دادن همسر ابراهيم «عليه السلام» است، ولى در غير اين مورد، يعنى در سوره هاى «حجر» و «ذاريات»، بشارت به خود ابراهيم آمده.  


مسأله اى كه در اين جا مسكوت مانده، اين است كه تصريح نكرده كه اين بشارت، مربوط به تولد اسحاق بوده و يا اسماعيل، و يا هر دو، ليكن از ظاهر سياق داستان و زمينه آن بر مى آيد كه مربوط به تولد اسحاق باشد. چون در دو آيه بعد از بشارت به همسر ابراهيم، نام اسحاق برده شده، كه إن شاء اللّه، در آخر داستان، به طور مفصل در اين باره بحث خواهيم كرد.
مسأله اى كه در اين جا مسكوت مانده، اين است كه تصريح نكرده كه اين بشارت، مربوط به تولد «اسحاق» بوده و يا «اسماعيل»، و يا هر دو، ليكن از ظاهر سياق داستان و زمينه آن بر مى آيد كه مربوط به تولد «اسحاق» باشد. چون در دو آيه بعد از بشارت به همسر ابراهيم، نام اسحاق برده شده، كه إن شاء اللّه، در آخر داستان، به طور مفصل در اين باره بحث خواهيم كرد.
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۴۷۸ </center>
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۴۷۸ </center>


۱۶٬۲۶۳

ویرایش