تفسیر:المیزان جلد۱۱ بخش۴۳: تفاوت میان نسخه‌ها

وَ يَقُولُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَست مُرْسلاً قُلْ كفَى بِاللَّهِ شهِيدَا بَيْنى وَ بَيْنَكمْ وَ مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الْكِتَابِ(۴۳)

اين آيه، آخرين آيه اين سوره است، و با حرف «و» گفتار در آن را عطف بر كلامى مى كند كه در ابتداء سوره آورده و فرموده بود: «و الذى انزل اليك من ربك الحق ولكنّ اكثر الناس لا يؤمنون»، و اين سومين باری است كه بر منكرين حقيقت كتاب اللّه حمله نموده، استشهاد مى كند به اين كه خداوند و آنه ا كه علم به اين كتاب دارند، بر رسالت خاتم النبيين گواه اند.

زمينه گفتار در اين سوره، بيان اين جهت بود كه كفار منكر حقيقت كتاب اند و آن را آيتى الهى نمى دانند، و لذا از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) درخواست آيتى غير آن مى كردند. همچنان كه در اين سوره، در خلال آياتش، چند نوبت اين معنا را از كفار حكايت نمود، و از جوابى داد كه كلامشان را به خودشان برگردانيد،

و كأنّه وقتى اين جواب را شنيده و از آمدن آيتى غير قرآن مأيوس شدند، ناگزير اصل رسالت را انكار كردند. چون آيت بودن قرآن را قبول نداشتند، و آيت ديگرى هم نيامد و لذا گفتند: «لست مرسلا - تو اصلا پيغمبر نيستى».