۱۶٬۹۴۶
ویرایش
خط ۲۲۰: | خط ۲۲۰: | ||
<span id='link174'><span> | <span id='link174'><span> | ||
اشكالى كه به بسيارى از مفسران متوجه مى شود، از اين جا روشن مى گردد. | |||
اشكالى كه به بسيارى از مفسران متوجه مى شود، از اين جا روشن مى گردد. در روح المعانى گفته: بعضى از مفسران معتقدند كه فرعون، عارف به خداى عزوجل بود. چيزى كه هست، چون معاند و لجباز بود، زير بارِ دعوت موسى نمى رفت. | |||
در روح المعانى گفته: بعضى از مفسران معتقدند كه فرعون، عارف به خداى عزوجل بود. چيزى كه هست، چون معاند و لجباز بود، زير بارِ دعوت موسى نمى رفت. | |||
اين گروه از مفسران، بر مدعاى خود، به عده اى از آيات استدلال كرده اند و نيز استدلال كرده اند به اين كه سلطنت فرعون از قبطيان تجاوز نكرد و به حدود شام نرسيد. به شهادت اين كه موسى «عليه السلام»، وقتى از نزد او فرار كرد، به مَديَن آمد و شعيب «عليه السلام» به او گفت: «نترس، كه از مردم ستمكار نجات يافتى». آن وقت چطور ممكن است معتقد باشد به اين كه إلهه همه عالَم است؟ | اين گروه از مفسران، بر مدعاى خود، به عده اى از آيات استدلال كرده اند و نيز استدلال كرده اند به اين كه سلطنت فرعون از قبطيان تجاوز نكرد و به حدود شام نرسيد. به شهادت اين كه موسى «عليه السلام»، وقتى از نزد او فرار كرد، به مَديَن آمد و شعيب «عليه السلام» به او گفت: «نترس، كه از مردم ستمكار نجات يافتى». آن وقت چطور ممكن است معتقد باشد به اين كه إلهه همه عالَم است؟ |
ویرایش