۱۶٬۳۳۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۴ بخش۹: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←آيات ۶۶ - ۷۲ سوره مريم
| خط ۱۶۹: | خط ۱۶۹: | ||
<span id='link96'><span> | <span id='link96'><span> | ||
==آيات ۶۶ - ۷۲ سوره مريم == | ==آيات ۶۶ - ۷۲ سوره مريم == | ||
وَ يَقُولُ | وَ يَقُولُ الانسانُ أَ ءِذَا مَا مِتُّ لَسوْف أُخْرَجُ حَياًّ(۶۶) | ||
فَوَ رَبِّك لَنَحْشرَنَّهُمْ وَ | أَوَ لا يَذْكرُ الانسانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ وَ لَمْ يَكُ شيْئاً(۶۷) | ||
ثمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن | |||
فَوَ رَبِّك لَنَحْشرَنَّهُمْ وَ الشيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا(۶۸) | |||
ثمَّ لَنَنزِعَنَّ مِن كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشدُّ عَلى الرَّحْمَانِ عِتِيًّا(۶۹) | |||
ثمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى بهَا صِلِيًّا(۷۰) | ثمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلى بهَا صِلِيًّا(۷۰) | ||
وَ إِن مِّنكمْ | |||
ثمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا وَّ نَذَرُ | وَ إِن مِّنكمْ إِلّا وَارِدُهَا كانَ عَلى رَبِّك حَتْماً مَّقْضِيًّا(۷۱) | ||
ثمَّ نُنَجِّى الَّذِينَ اتَّقَوا وَّ نَذَرُ الظّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا(۷۲) | |||
<center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | <center> «'''ترجمه آیات'''» </center> | ||
انسان مى گويد: آيا پس از | انسان مى گويد: آيا پس از مُردن در آينده زنده (از قبر) بيرون خواهم آمد؟ (۶۶) | ||
مگر همين انسان به ياد ندارد كه ما از اول او را آفريديم در حالى كه چيزى نبود (۶۷) | مگر همين انسان به ياد ندارد كه ما از اول او را آفريديم در حالى كه چيزى نبود. (۶۷) | ||
به پروردگارت | به پروردگارت قسم، ايشان را با شيطان ها محشور كنيم و همه را به زانو در آورده، پيرامون جهنم حاضر سازيم.(۶۸) | ||
آنگاه از هر | آنگاه از هر گروه، هر كدامشان كه به سركشى خداى رحمان جرى تر بوده، جدا كنيم. (۶۹) | ||
آنگاه كسانى را كه به وارد شدن جهنم | آنگاه كسانى را كه به وارد شدن جهنم سزاوارترند، بهتر بشناسيم. (۷۰) | ||
هيچ كس از شما نيست مگر وارد جهنم مى شود كه بر پروردگارت حتمى و مقرر است (۷۱) | هيچ كس از شما نيست مگر وارد جهنم مى شود كه بر پروردگارت حتمى و مقرر است. (۷۱) | ||
آنگاه كسانى را كه | آنگاه كسانى را كه تقوا پيشه كرده اند، از آن رهايى مى بخشيم و ستمگران را به زانو در آورده، در آن واگذاريم. (۷۲) | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۱۷ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۱۷ </center> | ||
<center> «'''بیان آیات'''» </center> | <center> «'''بیان آیات'''» </center> | ||
| خط ۱۹۹: | خط ۲۰۵: | ||
در اين آيات ، يعنى از جمله (( و يقول الانسان ... و نذر الظالمين فيها جثيا(( كه هفت آيه است ، حكايت سخن ايشان در استبعاد از قيامت ، و پاسخ از آن نقل شده و آثار سوء و وبالى كه در سخن ايشان است خاطر نشان مى سازد. | در اين آيات ، يعنى از جمله (( و يقول الانسان ... و نذر الظالمين فيها جثيا(( كه هفت آيه است ، حكايت سخن ايشان در استبعاد از قيامت ، و پاسخ از آن نقل شده و آثار سوء و وبالى كه در سخن ايشان است خاطر نشان مى سازد. | ||
<span id='link97'><span> | <span id='link97'><span> | ||
==حكايت كلام انسان در انكار بعثت و استبعاد معاد == | ==حكايت كلام انسان در انكار بعثت و استبعاد معاد == | ||
«'''وَ يَقُولُ الانسانُ أَءِذَا مَا مِت لَسوْف أُخْرَجُ حَياًّ'''»: | «'''وَ يَقُولُ الانسانُ أَءِذَا مَا مِت لَسوْف أُخْرَجُ حَياًّ'''»: | ||
