۱۷٬۰۰۸
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۸ بخش۳۵: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←اوصاف و ویژگی های یاران پيامبر«ص»
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
<span id='link306'><span> | <span id='link306'><span> | ||
«'''سِيمَاهُم فِى وُجُوهِهِم مِن أثَرِ السُّجُود'''» - كلمه «سيما»، به معناى علامت است. و جمله «سِيمَاهُم فِى وُجُوهِهِم»، روى هم مبتدا و خبر، و جمله «مِن أثَرِ السُّجُود»، حال ضميرى است كه در باطن خبر است و به سيما بر مى گردد. و يا بيان است براى سيما، و معنايش اين است كه: سجده آنان براى خدا، به عنوان تذلّل و تخشّع براى او است و اين سجده، در چهره آنان اثرى گذاشته، و آن اثر، سيماى خشوع براى خداست، كه هر كس ايشان را ببيند، با آن سيما ايشان را مى شناسد. | «'''سِيمَاهُم فِى وُجُوهِهِم مِن أثَرِ السُّجُود'''» - كلمه «سيما»، به معناى علامت است. و جمله «سِيمَاهُم فِى وُجُوهِهِم»، روى هم مبتدا و خبر، و جمله «مِن أثَرِ السُّجُود»، حال ضميرى است كه در باطن خبر است و به سيما بر مى گردد. و يا بيان است براى سيما، و معنايش اين است كه: | ||
سجده آنان براى خدا، به عنوان تذلّل و تخشّع براى او است و اين سجده، در چهره آنان اثرى گذاشته، و آن اثر، سيماى خشوع براى خداست، كه هر كس ايشان را ببيند، با آن سيما ايشان را مى شناسد. | |||
و قريب به اين معنا روايتى است از امام صادق «عليه السلام» كه فرموده: «منظور شب زنده دارى به نماز است». و روايت را صدوق در كتاب فقيه، و مفيد در روضه الواعظين، بدون ذكر سند، از عبداللّه بن سنان، از آن جناب نقل كرده اند. | و قريب به اين معنا روايتى است از امام صادق «عليه السلام» كه فرموده: «منظور شب زنده دارى به نماز است». و روايت را صدوق در كتاب فقيه، و مفيد در روضه الواعظين، بدون ذكر سند، از عبداللّه بن سنان، از آن جناب نقل كرده اند. | ||
| خط ۱۰۶: | خط ۱۰۸: | ||
بعضى ديگر گفته اند: مراد، سيماى مؤ منين در روز قيامت است كه محل سجده آنان در آن روز مانند چراغ مى درخشد و نور مى دهد. | بعضى ديگر گفته اند: مراد، سيماى مؤ منين در روز قيامت است كه محل سجده آنان در آن روز مانند چراغ مى درخشد و نور مى دهد. | ||
«''' | «'''ذَلِكَ مَثَلُهُم فِى التّورَة وَ مَثَلُهُم فِى الإنجِيل'''» - كلمه «مَثَل»، به معناى صفت است. يعنى: اين توصيفى كه ما از ايشان كرديم و گفتيم «أشدّاء بر كفار و مهربانان در بين خود هستند...»، همان وصفى است كه ما در دو كتاب تورات و انجيل، ايشان را به آن اوصاف ستوده ايم. | ||
پس جمله | پس جمله «وَ مَثَلُهُم فِى الإنجِيل»، عطف است بر جمله «مَثَلُهُم فِى التَّورَية». ولى بعضى از مفسران گفته اند: جمله «وَ مَثَلُهُم فِى الإنجِيل»، عطف بر ماقبل نيست، بلكه آغاز كلامى ديگر است، و مبتدايى است كه خبرش جمله «كَزَرعٍ أخرَجَ شَطئَهُ...» مى باشد، در نتيجه وصف مؤمنان در تورات، همان است كه فرمود: «أشِدّاءُ عَلَى الكُفّار»، تا جمله «مِن أثَرِ السُّجُود». و وصفشان در انجيل اين است كه: ايشان مانند زرعى هستند كه در اطرافش جوانه زده باشد... | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۸ صفحه : ۴۴۸ </center> | ||
«'''كزرع اخرج شطئه فازره فاستغلظ فاستوى على سوقه يعجب الزراع'''» - ((شطاء گياه (( به معناى آن جوانه هايى است كه از خود گياه به وجود مى آيد و در اطراف آن مى رويد، و كلمه ((ايزار(( كه مصدر ((ازره (( است ، به معناى اعانت و يارى است . و كلمه ((استغلاظ(( به معناى رو به غلظت نهادن است . و كلمه ((سوق (( جمع ((ساق (( است . و كلمه ((زراع (( جمع ((زارع (( است . | «'''كزرع اخرج شطئه فازره فاستغلظ فاستوى على سوقه يعجب الزراع'''» - ((شطاء گياه (( به معناى آن جوانه هايى است كه از خود گياه به وجود مى آيد و در اطراف آن مى رويد، و كلمه ((ايزار(( كه مصدر ((ازره (( است ، به معناى اعانت و يارى است . و كلمه ((استغلاظ(( به معناى رو به غلظت نهادن است . و كلمه ((سوق (( جمع ((ساق (( است . و كلمه ((زراع (( جمع ((زارع (( است . | ||
