تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها

راغب گفته : هر جا كلمه «'''فرض '''» در مورد رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) در قرآن آمده ، و با حرف «'''على '''» متعدى شده ، دلالت دارد بر وجوب آن عمل بر همه امت ، كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) هم داخل آنان است ، و هر جا اين كلمه در مورد آن جناب به وسيله حرف «'''لام '''» آمده ، دلالت دارد بر اينكه آن عمل براى آن جناب ممنوع و حرام نيست ، مثلا وقتى مى بينيم فرموده : «'''ما كان على النبى من حرج فيما فرض اللّه له '''»، و يا فرموده : «'''قد فرض ‍ الله لكم تحله ايمانكم '''»، بايد بفهميم كه آن جناب در اين موارد منعى ندارد.

و كلمه «'''تحله '''» در اصل «'''تحلله '''» بر وزن تذكره و تكرمه بوده ، و اين كلمه مانند كلمه تحليل مصدر است .

راغب گفته : معناى آيه «'''قد فرض اللّه لكم تحله ايمانكم '''» است كه خداى تعالى راه چاره شكستن سوگند را كه همان دادن كفاره است براى شما بيان كرده .

در نتيجه معناى آيه چنين مى شود: خداى تعالى براى شما تقدير كرد - گويى شكستن سوگند سود و بهره اى است كه خداى تعالى به انسان داده ، و از آن منع نفرموده ، چون فرمود: «'''لكم '''»، و نفرمود: «'''عليكم '''» - كه سوگند خود رابا دادن كفاره بشكنيد، و خدا ولى شما است ، چون تدبير امورتان به دست او است ، و او است كه برايتان تشريع احكام مى كند و هدايتتان مى نمايد، و او است داناى فرزانه .

اين آيه دلالت دارد بر اينكه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) به ترك عملى سوگند خورده بوده ، و به وى دستور مى دهد سوگند خود را بشكند، چون فرموده : «'''فرض اللّه لكم تحله ايمانكم '''»، و نفرمود «'''فرض اللّه لكم حنث ايمانكم '''»، و «'''تحله '''» از حل به معناى گشودن است ، معلوم مى شود سوگندى كه آن جناب خورده بود آزاديش ‍ را سلب كرده بوده ، و اين با سوگند بر ترك عملى مناسب است ، نه سوگند بر انجام فعلى .