۱۶٬۸۸۹
ویرایش
خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
<span id='link372'><span> | <span id='link372'><span> | ||
==افشاى | ==افشاى سرّ پيامبر«ص» و آزار او، توسط يكى از همسرانش == | ||
وَ إِذْ أَسرَّ النَّبىُّ إِلى بَعْضِ أَزْوَجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَت بِهِ وَ أَظهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ ... قَالَت مَنْ أَنبَأَك هَذَا قَالَ نَبَّأَنىَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ | وَ إِذْ أَسرَّ النَّبىُّ إِلى بَعْضِ أَزْوَجِهِ حَدِيثاً فَلَمَّا نَبَّأَت بِهِ وَ أَظهَرَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ ... قَالَت مَنْ أَنبَأَك هَذَا قَالَ نَبَّأَنىَ الْعَلِيمُ الْخَبِيرُ | ||
كلمه «'''سر'''» به معناى مطلبى كه در دل خود پنهان كرده باشى و نخواهى ديگران از آن خبردار شوند، و كلمه «'''اسرار'''» كه باب افعال همان «'''سر'''» است ، به معناى است كه همان مطلب را براى كسى فاش سازى و سفارش كنى كه آن را پنهان بدارد و به كسى اطلاع ندهد، و ضمير در نبات به به همان بعض ازواج بر مى گردد، و ضمير به به حديث ، و ضمير در «'''اظهره '''» به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم )، و ضمير «'''عليه '''» به «'''انباء'''» يعنى افشاى سر، و ضمير در «'''عرف '''» و در «'''اعرض '''» به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم )، و ضمير در «'''بعضه '''» به حديث بر مى گردد، و اشاره به «'''هذا'''» به «'''انباء'''» يعنى افشاى سر است . | كلمه «'''سر'''» به معناى مطلبى كه در دل خود پنهان كرده باشى و نخواهى ديگران از آن خبردار شوند، و كلمه «'''اسرار'''» كه باب افعال همان «'''سر'''» است ، به معناى است كه همان مطلب را براى كسى فاش سازى و سفارش كنى كه آن را پنهان بدارد و به كسى اطلاع ندهد، و ضمير در نبات به به همان بعض ازواج بر مى گردد، و ضمير به به حديث ، و ضمير در «'''اظهره '''» به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم )، و ضمير «'''عليه '''» به «'''انباء'''» يعنى افشاى سر، و ضمير در «'''عرف '''» و در «'''اعرض '''» به رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم )، و ضمير در «'''بعضه '''» به حديث بر مى گردد، و اشاره به «'''هذا'''» به «'''انباء'''» يعنى افشاى سر است . | ||
و حاصل معناى آيه اينكه : ((و زمانى كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) سرى از اسرار خود را نزد بعضى از همسرانش - يعنى حفصه دختر عمر بن خطاب - افشا كرد))، و به وى سفارش فرمود كه اين مطلب را به كسى نگويد، همين كه حفصه آن سر را بر خلاف دستور آن جناب به ديگرى گفت ، | و حاصل معناى آيه اينكه : ((و زمانى كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) سرى از اسرار خود را نزد بعضى از همسرانش - يعنى حفصه دختر عمر بن خطاب - افشا كرد))، و به وى سفارش فرمود كه اين مطلب را به كسى نگويد، همين كه حفصه آن سر را بر خلاف دستور آن جناب به ديگرى گفت ، | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۵۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۵۵۵ </center> | ||
و قسمتى از سر آن جناب را فاش نموده از فاش كردن بقيه آن سر خوددارى نمود، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) جريان را به عنوان اعتراض به خود او خبر داد، يعنى خبر داد كه تو سر مرا فاش كردى ، آن زن پرسيد چه كسى به تو خبر داد كه من اين كار را كرده ام ، و سر تو را فاش ساخته ام ؟ رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) فرمود خداى عليم و خبير به من خبر داد، و او خدايى است كه عالم به سر و علانيه ، و با خبر از سرائر و اسرار است . | و قسمتى از سر آن جناب را فاش نموده از فاش كردن بقيه آن سر خوددارى نمود، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) جريان را به عنوان اعتراض به خود او خبر داد، يعنى خبر داد كه تو سر مرا فاش كردى ، آن زن پرسيد چه كسى به تو خبر داد كه من اين كار را كرده ام ، و سر تو را فاش ساخته ام ؟ رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) فرمود خداى عليم و خبير به من خبر داد، و او خدايى است كه عالم به سر و علانيه ، و با خبر از سرائر و اسرار است . | ||
إِن تَتُوبَا إِلى اللَّهِ فَقَدْ صغَت قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَ جِبرِيلُ وَ | |||
إِن تَتُوبَا إِلى اللَّهِ فَقَدْ صغَت قُلُوبُكُمَا وَ إِن تَظهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَ جِبرِيلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمَلَائكةُ بَعْدَ ذَلِك ظهِيرٌ | |||
يعنى : اگر شما دو زن به سوى خدا برگرديد كه هيچ ، وسيله توبه خود را فراهم كرده ايد، و اگر عليه آن جناب دست به دست هم دهيد، بدانيد كه مولاى او خدا است .... | يعنى : اگر شما دو زن به سوى خدا برگرديد كه هيچ ، وسيله توبه خود را فراهم كرده ايد، و اگر عليه آن جناب دست به دست هم دهيد، بدانيد كه مولاى او خدا است .... | ||
تمامى روايات اتفاق دارند بر اينكه منظور از آن دو زن حفصه و عايشه دو همسر رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) هستند. | تمامى روايات اتفاق دارند بر اينكه منظور از آن دو زن حفصه و عايشه دو همسر رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) هستند. | ||
و كلمه «'''صغت '''» فعل ماضى از ماده «'''صغو'''» است ، و «'''صغو'''» به معناى ميل است ، كه البته در اينجا منظور ميل به باطل و خروج از حالت استقامت است . خوب ، پس مسلم شد كه اين دو زن ، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) را آزردند و عليه او دست به دست هم دادند، و دست به دست هم دادن عليه آن جناب از گناهان كبيره است ، به دليل اينكه فرموده : «'''ان الذين يوذون اللّه و رسوله لعنهم اللّه فى الدنيا و الاخره و اعدعذابا مهينا'''»، و نيز فرموده : «'''و الذين يوذون رسول اللّه لهم عذاب اليم '''». | و كلمه «'''صغت '''» فعل ماضى از ماده «'''صغو'''» است ، و «'''صغو'''» به معناى ميل است ، كه البته در اينجا منظور ميل به باطل و خروج از حالت استقامت است . خوب ، پس مسلم شد كه اين دو زن ، رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) را آزردند و عليه او دست به دست هم دادند، و دست به دست هم دادن عليه آن جناب از گناهان كبيره است ، به دليل اينكه فرموده : «'''ان الذين يوذون اللّه و رسوله لعنهم اللّه فى الدنيا و الاخره و اعدعذابا مهينا'''»، و نيز فرموده : «'''و الذين يوذون رسول اللّه لهم عذاب اليم '''». | ||
در اين آيه خطاب را متوجه دو تا از همسران رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) كرده ، و با اينكه دو نفر دو تا قلب دارد، قلب را به صيغه جمع آورده و اين صرف استعمالى است كه نظائرش بسيار است ، | در اين آيه خطاب را متوجه دو تا از همسران رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله وسلم ) كرده ، و با اينكه دو نفر دو تا قلب دارد، قلب را به صيغه جمع آورده و اين صرف استعمالى است كه نظائرش بسيار است ، |
ویرایش