۱۷٬۲۴۷
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۹ بخش۴۷: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از انشاء و ایجاد بشر
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
«'''قُلْ هُوَ الَّذِى أَنشأَكمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السّمْعَ وَ الاَبْصَارَ وَ الاَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشكُرُونَ'''»: | «'''قُلْ هُوَ الَّذِى أَنشأَكمْ وَ جَعَلَ لَكُمُ السّمْعَ وَ الاَبْصَارَ وَ الاَفْئِدَةَ قَلِيلاً مَّا تَشكُرُونَ'''»: | ||
كلمه «انشاء» به معناى ايجاد ابتدايى چيزى و تربيت آن است، و در اين كه در آخر اين آيه، بشر را عتاب كرده به اين كه «قَلِيلاً مَا تَشكُرُون - چه كم است شكرگزاريتان» و همچنين در آخر نظير اين آيه مانند آيه ۷۸ سوره «مؤمنون» و آيه ۹ سوره «الم سجده» دلالت دارد بر اين كه انشاى بشر و ايجاد او و مجهز كردنش به جهاز حس و فكر، از اعظم | كلمه «انشاء» به معناى ايجاد ابتدايى چيزى و تربيت آن است، و در اين كه در آخر اين آيه، بشر را عتاب كرده به اين كه «قَلِيلاً مَا تَشكُرُون - چه كم است شكرگزاريتان» و همچنين در آخر نظير اين آيه مانند آيه ۷۸ سوره «مؤمنون» و آيه ۹ سوره «الم سجده» دلالت دارد بر اين كه انشاى بشر و ايجاد او و مجهز كردنش به جهاز حس و فكر، از اعظم نعمتهای الهى است، که با هیچ مقیاسی نمی توان عظمت آن را اندازه گیری کرد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۰۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۹ صفحه ۶۰۸ </center> | ||
و منظور از «انشاى بشر» صرف خلقت او نيست، بلكه منظور خلقت بدون سابقه اوست. يعنى حتى در ماده هم سابقه نداشت، و در ماده چيزى به نام انسان نبود. همچنان كه در آيه زير، خلقت جسم و ماده بشر را سابقه دار مى داند، و از پديد آوردن جسمش تعبير به خلقت مى كند، ولى وقتى به خود او مى رسد، از ايجادش تعبير به انشاء نموده، مى فرمايد: | و منظور از «انشاى بشر» صرف خلقت او نيست، بلكه منظور خلقت بدون سابقه اوست. يعنى حتى در ماده هم سابقه نداشت، و در ماده چيزى به نام انسان نبود. همچنان كه در آيه زير، خلقت جسم و ماده بشر را سابقه دار مى داند، و از پديد آوردن جسمش تعبير به خلقت مى كند، ولى وقتى به خود او مى رسد، از ايجادش تعبير به انشاء نموده، مى فرمايد: | ||
