روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۵۹
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ الْجَمَاعَةِ وَ فَضْلِهَا
فقد روي محمد بن ابي عمير عن ابي علي الحراني قال :
من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۵۸ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۷۶۰ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۸
زيرا محمّد بن أبى عمير از ابى علىّ حرانى روايت كرده كه گفت: ما در محضر امام صادق عليه السّلام بوديم كه مردى نزد آن حضرت آمده و گفت: ما در مسجد نماز صبح را خوانده بوديم بعضى رفته بودند و عدّه ديگر نشسته و مشغول تسبيحات و تعقيب نماز بودند كه شخصى وارد مسجد شد و اذان گفت (كه اقامه نماز كند) ما او را منع كرده از اين كار بازداشتيم، امام صادق عليه السّلام فرمود: كار خوبى كرديد مگذاريد كسى بار ديگر اذان بگويد و بشديدترين وجه او را منع كنيد، من از آن حضرت سؤال كردم: اگر جماعتى وارد شدند و خواستند نماز جماعت كنند چه بايد بكنند؟ فرمود: در گوشهاى از مسجد مىايستند و امام ايشان پيش نمىايستد (بلكه در ميان آنان مىايستد و باو اقتدا مىكنند و مانند امام راتب مسجد جلوى جماعت نمىايستد). و هر كس فراموش كند پشت سر امام سلام نماز را بگويد همان سلام گفتن امام از او كفايت مىكند، و هر كس از روى فراموشكارى قبل از امام سلام بگويد نيز اشكالى ندارد.