روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۴۸۳
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
عده من اصحابنا عن سهل بن زياد و محمد بن يحيي عن احمد بن محمد جميعا عن علي بن مهزيار قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۴۸۲ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۴۸۴ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۴۹۷
از على بن مهزيار، گويد: مردى به ابى جعفر (ع) نوشت و از آنچه به خاطرش درآيد شكايت كرد، امام در ضمن سخنش به او پاسخ داد: راستى خدا اگر خواهد تو را ثابت قدم سازد، شيطان را به خود راه مده، مردمى هم به پيغمبر (ص) شكايت بردند كه خاطرههائى در دل آنها افتد كه اگر باد آنها را سر به گم ببرد و يا تيكه تيكه شوند دوستتر دارند از اينكه آنها را به زبان آرند، رسول خدا (ص) فرمود: اين را دريافت مىكنيد؟ گفتند: آرى، در پاسخ فرمود: سوگند بدان كه جانم به دست او است، راستى كه اين صريح ايمان است و چون به شما رخ داد بگوئيد: آمنّا باللَّه و رسول و لا حول و لا قوّة الا باللَّه
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۱۵۶
على بن مهزيار گويد: مردى بحضرت جواد عليه السّلام نوشت و از وسوسههائى كه بخاطرش آيد شكايت كرد، حضرت در ضمن پاسخ نامهاش باو چنين نوشت: همانا خداى عز و جل اگر بخواهد تو را ثابت و پا برجا كند و از براى شيطان بر تو راهى قرار ندهد، و مردمى هم به پيغمبر (ص) شكايت بردند از خاطرههائى كه در دل آنها افتد كه اگر باد آنها را بجاى دورى اندازد و يا قطعه قطعه شوند دوستر دارند از اينكه آن خاطرهها را بزبان آرند؟ پس رسول خدا (ص) فرمود: اين را دريافتيد؟ (كه اين خاطرهها بر شما بسيار گران است؟) عرضكردند: آرى، فرمود: سوگند بآن كه جانم بدست اوست اين صريح ايمانست، پس هر گاه آن را يافتيد (و احساس كرديد كه اين خاطرهها بسراغتان آمده) بگوئيد: «آمنا باللَّه و رسوله و لا حول و لا قوة الا باللَّه»
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۲۱۳
چند نفر از اصحاب ما روايت كردهاند، از سهل بن زياد و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد و هر دو، از على بن مهزيار كه گفت: به خدمت امام محمد تقى عليه السلام نوشت، و به آن حضرت شكايت داشت از چيزى چند كه در خاطرش خطور مىكرد؛ پس حضرت او را در بعضى از سخنان خويش جواب فرمود كه: «خدا اگر خواهد، تو را ثابت مىدارد؛ پس از براى شيطان، بر تو راهى قرار نمىدهد كه بر تو مستولى شود. گروهى به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله شكايت كردند از خطراتى چند كه ايشان را عارض مىشود، و در خاطر ايشان درمىآيد، كه هر آينه اگر باد، ايشان را به زير مىافكند يا پاره پاره مىشدند، به سوى ايشان دوستتر بود از آنكه به آن تكلّم كنند؛ پس رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: آيا اين حالت را در خود مىيابند؟ عرض كردند: آرى. فرمود: به حقّ آن كسى كه جانم به دست قدرت او است، كه اين صريح و خالص ايمان است؛ پس چون چنين امرى را در خود بيابيد، بگوييد كه: آمَنَّا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ؛ يعنى: ايمان آورديم به خدا و رسول او، و هيچ گشتنى (از گناهان)، و هيچ توانايى بر طاعت نيست، مگر به يارى خدا».
