روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن علي بن اسباط عن داود بن النعمان عن ابي عبيده قال :

سَمِعْتُ‏ أَبَا جَعْفَرٍ ع‏ وَ رَأَى اَلنَّاسَ‏ بِمَكَّةَ وَ مَا يَعْمَلُونَ قَالَ فَقَالَ فِعَالٌ كَفِعَالِ‏ اَلْجَاهِلِيَّةِ أَمَا وَ اَللَّهِ مَا أُمِرُوا بِهَذَا وَ مَا أُمِرُوا إِلاَّ أَنْ يَقْضُوا تَفَثَهُمْ وَ لْيُوفُوا نُذُورَهُمْ‏ فَيَمُرُّوا بِنَا فَيُخْبِرُونَا بِوَلاَيَتِهِمْ وَ يَعْرِضُوا عَلَيْنَا نُصْرَتَهُمْ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۹۷

ابى عبيده گويد: شنيدم امام باقر (ع) وقتى مردم را در مكه ديد و كارهاى آنها را ملاحظه كرد، فرمود: اين كارها به مانند كارهاى دوران جاهليت است. هلا به خدا مأمور بدان نيستند، آنچه دستور دارند اين است كه حج را انجام دهند و به نذر خود وفا كنند و نزد ما آيند و ولايت خود را به ما اظهار كنند و نصرت خود را در اختيار ما گذارند

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۳۹

امام باقر عليه السلام مردم را در مكه ديد كه چه ميكنند، سپس فرمود: كارهائى است مانند كارهاى جاهليت، همانا بخدا سوگند كه چنين دستور ندارند، آنچه دستور دارند اينست كه: حج خود را انجام دهند و بنذر خود وفا كنند و نزد ما آيند و ولايت خود را بما خبر دهند و نصرت خويش را بر ما عرضه كنند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۵۱

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از على بن اسباط، از داود بن نعمان، از ابو عبيده روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام در حالى كه مردم را در مكّه ديد، و ديد آنچه را كه مى‏كردند كه فرمود: «اين كردار، چون كردار جاهليت است. به خدا سوگند، كه به اين مأمور نشده‏اند، و مأمور نشده‏اند، مگر اين‏كه مناسك حج بگذارند (از سر تراشيدن و ناخن گرفتن و غير آن از اعمال حج)، و بايد كه به نذرهاى خود وفا كنند (يعنى: به آنچه نذر كرده باشند، از حج و غير آن از طاعت كه در اين ايام در مكه به جا مى‏آورند)، بعد از آن، به ما بگذرند و ما را به ولايت خويش خبر دهند و بر ما يارى و هوادارى كنند».