روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱۸
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة
علي بن ابراهيم عن ابيه عن ابن ابي عمير عن ابن اذينه عن الفضيل عن ابي جعفر ع قال :
الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱۷ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۹۷
فضيل از امام باقر (ع) گويد: نگاهى به مردم كرد كه دور كعبه طواف مىكردند، فرمود: در زمان جاهليت هم به همين وضع طواف مىكردند همانا دستور دارند كه بدان طواف كنند و سپس نزد ما بكوچند و ولايت و دوستى خود را به ما اعلام كنند و يارى خود را در اختيار ما گذارند، سپس اين آيه را خواند (۳۶ سوره ابراهيم): «و بگردان دلهاى مردم را هواه خواه آنان».
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۳۸
فضيل گويد: امام باقر عليه السلام بمردمى كه گرد كعبه طواف ميكردند، نگاه كرد و فرمود: در زمان جاهليت اين گونه طواف ميكردند. همانا مردم دستور دارند كه گرد كعبه طواف كنند و سپس سوى ما كوچ كنند و ولايت و دوستى خود را بما اعلام دارند و يارى خود را نسبت بما عرضه كنند، سپس اين آيه را قرائت فرمود: «دلهاى برخى از مردم را متوجه ما گردان- ۳۶ سوره ۱۴».
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۵۱
على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن ابى عمير، از ابن اذينه، از فُضيل، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت: حضرت به جانب مردم نظر كرد كه در دور خانه كعبه طواف مىكردند، فرمود كه: «در زمان جاهليت هم چنين طواف مىكردند. جز اين نيست كه مأمور شدهاند به اينكه به دور آن طواف كنند، پس كوچ كنند و بيايند به سوى ما و ولايت و دوستى خود را به ما اعلام كنند و بر ما عرض يارى و هوادارى نمايند». پس اين آيه را خواند كه: «فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ» «۲» (و در قرآن فاجعل با فا است)، يعنى: «پس بگردان دلهاى چند از مردمان را كه به كشش محبت بشتابند و ميل كنند به سوى ايشان (يعنى: ائمه كه ذريه ابراهيم عليه السلام اند) از غايت شوق». __________________________________________________ (۲). ابراهيم، ۳۷.